YØUR LIPS MY D!CK

Primera Vista

Selamlarrrr
Bebeginiz geldi🤭
Yepyeni bölüm yepyeni mutluluklar getirsin efeniiim🌸
.

.

.

.

.

.

.
   Genç adam yavaş yavaş uykuya dalmadan önce fısıldamıştı.Sabah uyandığında ise kendisine çipil çipil bakan iki çift parlayan göz göreceğinden habersiz uykunun bedenini ele geçirmesine izin vermişti çoktan.
.
.
.
   Jeon'un gözleri gün ışığının huzur verici dürtüsü tarafından uyandırıldığında gözlerini açmak istemedi bir süre. Bilinci tamamen yerine gelmeye başladığında kapalı gözlerinin ardından fark ettiği ilk şey şuan yattığı yerin yumuşacık olmasıydı. Banklar ne zamandan beri yumuşacıktı ki? Anın verdiği panikle endişe ile gözlerini araladı küçük. Gözlerini araladığı gibi karşılaştığı ilk şey esmer, oldukça çekici görünen bir yüz olmuştu. Jeon korkudan istemeden bir hıçkırık bırakmış, bulunduğu bu ilginç yeri idrak etmeye çalışmıştı bir süre. Uzunca adamı incelemişti şuan ne kadar tatlı göründüğünün farkında olmadan.

   Karşısında doğrulup izlediği bu adam bir anda gözlerini aralayınca daha çok korktu küçük. Öyleki tek kelime bile edememiş, şaşkın bir şekilde bakmakla yetinebilmişti. Genç adamdan duyduğu kelimeler ile biraz daha kendine gelebilmişti
"Sanada günaydın papatya çocuk."

   Genç adamın bu sert tutumu karşısında sıkıntıyla dudaklarını dişleyen Jeon, hızla yataktan kalkmış ellerini üzerinde gezdirmeye başlamıştı. Üzerinde kıyafetlerin farklı olduğu gerçeği beynine hücüm ederken dudaklarından tek bir kelime dökülmüştü.

"Kıyafetlerim.."
"Değiştirdim. O sefil kıyafetler ile yatağımda uyumana izin veremezdim."

   Genç adamdan aldığı hazır cevapla kaşları çatılmıştı Jeon'un. Yani bu tanımadığı adam onun vücudunu mu görmüştü? Utançla kızarmaya başlayan Jeon'u genç adam farkedince kıkırdayıp o da yataktan kalktı. Çocuğun yanına ilerleyip önünde durdu ve boy farkından dolayı hafif eğilip yüzünü, küçüğün yüzü ile aynı hizzaya getirip gözlerini gözlerine kenetleyip konuşmaya başladı.

   "Dokunmadım."
  
   Yakınlık sebebi ile gerilen çocuğun burnuna tıpkı bir bıçak gibi keskin olan adamın kendi kokusu dolmaya başlayınca çocuk gözlerini kısarak titredi. Çok yoğun kokuyordu bu esmer adam.

   Küçük geri çekilerek dudaklarını dişledi ve başından beri merak ettiği şey dudaklarının arasından döküldü

"Sen kimsin? "

   Genç adam biraz düşündü, ne diyeceğini tam bilemediğinden yalnızca "Kurtarıcın." Demekle kalmıştı ancak çocuğun kafasında hâlâ soru işaretleri vardı.

   "Seni o kadar itin arasında bırakamazdım küçük. Orasının ne gibi bir çöplük olduğunu bilmiyorsun, özellikle geceleri."

   Genç adam çocuğa göz kırpıp kapıdan çıkmak adına ilerlemeye başladı. İyide Jeon burada yalnız kalamazdı ki, korkardı o burada tek kalmaktan, genç adamın odası fazla büyüktü, siyahlar çocuğu ürkütmüştü.

   Çocuk esmer olanın peşinden ilerleyip çekince ile kolunu tuttu. Esmer adam sırıtarak çocuğa baktı ve çocuğun ağzından dökülecek kelimeleri beklemeye başladı.

   "H-hyung, korkuyorum ben lütfen gitme.."

   Küçük bu tanımadığı adama güvenmek istemişti. Başka bir şansının olmadığının kendisi de farkındaydı, ne parası vardı nede kalabilecek bir yeri. Onu evine alan bu adamdan zarar gelmeyeceğini umarak kolundan tutmaya devam etti. Hâlâ çok çekiniyordu.