Chaotic Family 'minsung

#11

mrb💁🏻‍♀️
artık öbüssünler yeto.
nys

iyi okumalar!!!
***

#kahraman bakış açısı(han)

"hadi jisung akşama kadar hazırlanmanı bekleyemeyiz!"

"off 2 dakika bekle minho ölmezsin!" diye kapıdan söylenen minho'ya bağırdım.

herkes erkenden kalkıp hazırlanmıştı ama bir insan gelip de jisung kalk hazırlan diyemediği için alelacele hazırlanmaya çalışıyordum.

"hayır anlamıyorum giderken neden uyandırıyorlar? selena falan mıyım ben 2 saniye sihirle hazırlanacağım sank?!" giyinirken bir yandan söyleniyordum.

kapı açıldı ve minho içeri girdi.

"söylenmen bittiyse çıkacağız?"

"tamam hazırım."

çantamı koluma takıp minho'yu kapının önünden ittirip aşşağıya indim.

"hey!"

ikimiz de cam kenarını kapmak için koşuyorduk birini zaten jeongin kaptı bu yüzden diğeri için ikimiz de yarınımız yokmuşcasına koşmaya başladık.

kapıya geldiğimizde birbirimizi ittirerek ayakkabı giymeye çalıştık minho tek ayağı havada ayakkabı giyerken kıçıyla beni dürtükleyip duruyordu en sonunda sinirlenip elimdeki ayakkabı çekeceğiyle minho'nun poposuna vurdum ani dürtüyle popo üstü yere düştü.

"adil savaşmıyorsun jisung!"

karnımı tutup gülerken çoktan ayakkabısını giyip ayaklanmış minho'yu gördüm.

"LAN!"

ayakkabımı öylece ayağıma sokup onunla birlikte arabaya koştum.

"ağla jisung cam kenarı benim!"

"ya!"

cam kenarına geçip bana dil çıkarttı.

yanına gidip ittirmeye çalıştım ama nafile adam yerinden dahi kıpırdamıyor "hulk musun be adam?!"

"hayır jisung deneme bile geç ortaya."

"cam kenarına ben oturucam bu sefer geçen sen oturdun!"

"jisung bebek misin otur işte?"

"hayır cam kenarı benimdir minho kay!"

"jisung! geç işte ortaya hadi artık gidelim." dedi hyunjin.

"ya anne!"

"ya değil bal hadi geç otur."

minho gülüp kulağıma yaklaştı.

"cam kenarını çok istiyorsan kucağıma oturabilirsin."

nefesini boyunuma verip uzaklaştı bacağını iyice yaydı yer açarcasına.

ona iğrenir gibi bir bakış atıp ortaya geçtim.

"kırdın sungie."

"pislik." dedim sessizce.

"efendim??"

"yok birşey."

****

sözde pikniğe diye ormanın ortasına getirmişti bizi changbin yolları şaşırdığı çok belliydi yine de onu kırmak için bir şey söyleyememiştik.

"changbin kocacım emin miyiz sanki geçenki geldiğimiz burası değildi hm?"

"ya hyunjin sen bana güven hayatım gayet iyi burası hem sessiz ailecek vakit geçiririz işte." dedi ama söylerken titriyordu hiç güven verici değildi.