Chapter 01

44 7 2
                                    


Taehyung's Voice

මම දිව්වා.. මට පුළුවන් තරම් වේගෙන් දිව්වා.. මම දැක්කා ජන්ගුකත් කලබල වෙනවා.. 

මගෙ කෙල්ල.. මගෙ පණ.. මන් ඉස්සරහම නැති වෙලා යනවා බලන් ඉන්නෙ කොහොමද මම? ඒ මගෙ පළවෙනි ආදරේ...

ඒත්....

එයා මගෙ ඉස්සරහම.. මගෙ ඇස් දෙක ඉස්සරහම ට්‍රක් එකේ වැදිල වීසි වෙලා ගියා.. මොනවද මට කරන්න පුළුවන් වුණේ... නෑ.. කිසිම දෙයක් නෑ..සමහරවිට මම අඩියක් දෙකක් ඉස්සර වුණා නම් ඒ හිනාව තාමත් ඒ මූණෙ ඒ විදිහටම පිරිල තියේවි... ඇයි මට ඉක්මන් වෙන්න බැරි වුනේ??

මම නැගිට්ටා.. ඇවිදන් ගියා එයා ළගට.. මිනිස්සු එයාගෙ වටේ වට වෙලා... මම යනකොටම එතෙන්ට ආපු ජන්ගුක් සියෝව බදා ගනිද්දි මම දැක්කා කොල්ලගෙ සුදු පාට ශර්ට් එක රතු පාටට හැරෙන හැටි.. එයා එච්චර ලස්සනයි කිව්ව රතු පාට මහ මූසල පාටක් කියල මට පළවෙනි පාරට හිතුනා..

මට තවත් කකුල් දෙකෙන් හිට ගන්න පුළුවන් කමක් තිබ්‌බෙ නෑ.. මගෙ දණිස් දෙක පණ නෑ වගේ දැනෙද්දි මාව දණ ගැස්සුනා.. ජන්ගුකා අඩනවා.. මහ හයියෙන් අඩනවා... එතන වට වෙලා හිටපු හැමොටම කොල්ලගෙ අසරණකම තේරෙන්න ඇති..

ඒත් මගෙ අසරණකම??

ඇහෙන් කදුළක් වත් වැටෙන්නෙ නැති මගෙ අසරණකම මනින්න විදිහක් වත් නෑ...

'කිම් ටේහ්යොන් උඹගෙයි වැරැද්ද උඹ තව ටිකක් ඉක්මන් වුණා නම් උඹේ කෙල්ලට මෙහෙම වෙන්නෙ නෑ!!'

මගෙ හිත මටම කෑ ගහල බැන්නා.. ඒ වචන වල දෝන්කාරය මගෙ ඔලුව වටේ කැරකුණා.. ටිකකින් සියෝව ඇම්බියලුන්ස් එකකින් අරගෙන ගියා..

මගෙ හිත ටිකක් හරි නිවුනෙ කෙල්ල තාමත් ජීවත් වෙනව‌ෙ කියන බලාපොරොත්තුව නිසයි... මම ඉක්මනට අසිහියෙන් වගේ ටැක්සියක් නවත්තල කිවුවෙ ඉක්මනින් ළගම තියෙන හොස්පිටල් එකට යන්න කියල..

*****

Siyo's Voice

මම දැක්කා කුකී මට අත වනනවා.. මට ඕනි වුනේ ඉක්මනටම එයා ළගට දුවල යන්න... මම ඉක්මනටම පාර බලල එහා පැත්තට දිව්වා..

ඒත් විනාඩියක් නෑ තත්පර ගානක් යන්න ඇති.. කොහේද මන්දා ඉදල ආපු වාහනයක් මගෙ ඉස්සරහට ආවා... තව පොඩ්ඩෙන් ඒක මගෙ ඇගේ වැදෙන්න යන්නෙ.. ඒත්...

ඒත් මාව විසික් වුණා.. කව්රුහරි මාව තල්ලු කළා... මගෙ ඔලුව පාරෙ වැදුනා.. ටිකකින් කුකී ඇවිත් මාව බදා ගෙන මගෙ ඔලුව අත ගෑවා..

මොකක්ද වුනේ?

කවුද මාව තල්ලු කළේ?

ප්‍රශ්න වලින් මගෙ හිත පිරිල යද්දි මම කුකීගෙ වාරුවෙන් මිනිස්සු වට වෙලා ඉන්න පැත්තට ගියා.. ඒත් මම දැකපු දේ..

"දෙයියනේ ටේ ඔයා මොක්--" මගෙ කටින් කියෙවුනේ කෙදිරිල්ලක් වගේ... මම දැක්කා කුකීත් ටේ දිහා බලන් ඉන්නවා.. මට කතා කරන්න පුළුවන් කමක් තිබ්බෙ නෑ... මේ එයාම තමයි කිම් ටේහ්යොන්.. දෙයියනේ මොකක්ද මේ වුනේ..

මම ටේ ගාවට ගියා එයාගෙ ඔලුව අරගෙන මගෙ උකුල උඩින් තියා ගත්තා.. එතකොට මට දැනුනා මගෙ ඇදුම දිගේ රතු පාට දියරයක් ගලා ගෙන යනවා.. ඒ ලේද? නෑ නෑ ඒ ලේ වෙන්න බෑ... ටේට මුකුත්ම වෙන්නෙ නෑ..

මගෙ ඇස් වලින් කදුළු කඩාගෙන වැටුනා.. මම මොකක්ද මේ කළේ.. මම ටේට කළේ දුක් දුන්න එක විතරමයි... අන්තිමේ මම..

"හියොන් හියොන් ඇස් අරින්නකො.." කුකී අඩ අඩම කෑ ගහනවා.. එයාට කොහොම දැනෙනවා ඇද්ද.. ටේ එයාගෙම හියොන් වගේ..

මගෙ අතෙයි වැරැද්ද.. මම සැලකිලිමත් වුණා නම් මෙහෙම වෙන්නෙ නෑ.. මහ මෝඩියක් මම..

මගෙ මූණ කදුළු වලට පෙගෙන කම්ම මම ඇඩුවා.. කෑ ගහල ඇඩුවා.. ටිකකින් ඇම්බියුලන්ස් එකක් ඇවිත් ටේව අරන් යද්දි මමත් කුකී එක්ක හොස්පිට්ල් එකට ගියා...








TO BE CONTINUED...
_________________________________

දැන් ප්‍රස්න තියෙනවද? ප්‍රස්න?🙂

Bad Liar ‍|| KTH ✔Where stories live. Discover now