Bad Liar ‍|| KTH ✔

Chapter 02

Siyo's Voice

"කිම් ටේහ්යොන්ග්!"

මම කිව්වෙ හොස්පිට්ල් එකේ රිසෙප්ශන් කවුන්ටර් එකට.. මමයි කුකියි ඉක්මනටම හොස්පිට්ල් එකට ආවා..

"හියොන්ව දැනුයි අරගෙන ආවෙ.."

කුකී මම කිව්ව දේට තවත් දෙයක් එකතු කළා.. මට තේරුමක් නෑ.. ටේගෙ නම මතක් කරන සැරයක් ගානෙ මට දැනුනෙ දුකක්.. මන් ගැන තරහක්.. මම එතනින් අහකට වුණා..

ටිකකින් කුකී මන් ගාවට ඇවිත් මගෙ අතින් අල්ලන් මාව එක්කන් ගියා... එයාගෙ මූණ වේලිලා ගිහින්..

"ටේ.."

ඔපරේශන් රූම් එකක් ගාවට ආව මම දැක්කා ඒ වීදුරුවෙන් ටේව.. දෙයියනේ එයාගෙ මූණ මට පේන්නෙත් නෑ.. ඔපරේශන් එකක් කරන්නයි යන්නෙ.. අනේ එයා ගොඩක් අමාරුවෙන් ඉන්නෙ..

මම එහෙම්ම අනික් පැත්ත හැරිලා ඒ වීදුරුව දිගේ පහළට රූටල කඩා වැටුනා.. මෙච්චර ලොකු දෙයක් වුනේ කොහොමද? මම ඇඩුවා.. ඇඩුවමත් නෙවෙයි මට ඇඩුනා.. මේ දේවල් වුනේ මම නිසා..

මම දැක්කා කුකී තාමත් ටේ දිහා බලන් ඉන්න විදිහ.. එයාගෙ මූණෙ තිබ්බෙ පුදුමයක්.. එයාට විශ්වාස කරන්න බැරුව ඇති..

ටිකකින් ඩොක්ටර් කෙනෙක් රූම් එකෙන් එළියට ආවම කුකී ඉක්මනටම ඩොක්ටර් ගාවට දුවල ගියා..

මටත් එතෙන්ට යන්නවත් පුළුවන් කමක් නෑ.. මම බලාගෙන හිටියා.. තාමත් මගෙ ඇස් වලින් කදුළු වැටෙනවා..

මම දැක්කා කුකී ටිකකින් මන් ළගට ආයෙත් එනවා.. කුකීගෙ මූණ දුකට බර වෙලා අදුරු වෙලා.. ඒක මගෙ හිතේ ඇති කළේ මහ ගොඩක් ලොකු බයක්..

*****

Taehyung's Voice 

ටැක්සි එකෙන් බැස්සත් මට යන අතක් හිතා ගන්න බෑ ඇස් කදුළු වලින්ම බොද වෙලා ගිහින්..

අනේ සියෝ මගෙ කෙල්ල.. ඉවසන් ඉන්න.. තව ටිකක්.. මන් ඉක්මනට එන්නම්.. මන් දිව්වා.. බොද වුනු පාරක් දිගේ දිව්වා..

ටැක්සි එක ඉක්මනින් ආපු නිසා මමත් ඇවිත් තිබ්බෙ ඇම්බියුලන්ස් එක එක්කමයි..

මම දැක්කා ජන්ගුක් ඔපරේශන් රූම් එක ඉස්සරහ බිත්තියට හේත්තු වෙලා බිමට නැවිලා අඩන විදිහ.. නෑ නෑ.. එහෙම මුකුත් නැහැ.. මුකුත්ම වෙලා නෑ... සියෝ එහෙම කරන්නෙ නෑ..

මම ජන්ගුක් ගාවට ගියා.. පුළුවන් තරම් වේගෙන්..

"හියොන් සියෝ... අනේ මගෙ සියෝ... මියානේ.. මියානේ හියොන්.."

කදුළු වලින්ම පෙගිල තිබ්බ මූණකින් ජන්ගුක් අත් එකට පිරිමදින ගමන් මගෙන් සමාව ඉල්ලුවා.. මට දැනුනෙ මහ බයක්.. මගෙ ඇස් වලින් කදුළු කඩන් වැටෙන්න ගත්තා...

මට නවත්තන්න පුළුවන් කම තිබ්බා මේ සිද්ද වෙන හැමදේම.. මමයි වැරදි.. සියෝ කෝමත් එහෙමයි...

මන් ජන්ගුක්ගෙ අත් දෙකෙන් අල්ල ගත්තා... කොල්ලට සිහියත් නෑ හරියට..

එතකොටම රූම් එකේ ඉදම් ඩොක්ටර් කෙනෙක් එළියට ආවෙ සුදු රෙද්දකින් වහපු මොකක්දෝ දෙයක් එක්කයි..

මට තිබ්බෙ ලොකු අකමැත්තක්... ඊටත් වඩා බයක්... ඇත්ත පිළි ගන්න මට තිබ්බෙ බයක්.. ඒක ඇත්තක් නෙවෙයි... මගෙ කෙල්ලට මන් ඉස්සරහම එහෙම වෙන්නෙ කොහොමද?

ජන්ගුක්ට දැනෙන වේදනාව අඩුවක් නැතුව මටත් දැනුනා.. මොකක් හරි හේතුවකට හන්ගපු දේවල් නිසා මගෙ හදවත හොදටම රිදෙනවා...

ජන්ගුක්වත් නැගිට්ටවන් මම ඩොක්ටර් ගාවට ගියා..

"පේශන් එනකොටත් නැති වෙලයි තිබ්බෙ.. අපි ලොකු උත්සාහයක් ගත්තා ආයෙත් ගන්න ඒත්.. අපිට සමා වෙන්න.. පේශන්ව බේර ගන්න බැරි වුණා.."

මගෙ මුලු ඇගම සීතල වෙලා යද්දි මට දැනුනා ජන්ගුක් පල්ලෙහාට වැටෙනවා.. දරා ගන්න අමාරුයි සියෝ... ගොඩක්.. මේක විහිලුවක්ද ඔයාගෙ බොරු නේද?

මම සුදු රෙද්ද අහකට කළා.. නෑ මේ එයා නෙවෙයි එයා වෙන්න කොහොමටවත් බෑ.. මගෙ කෙල්ල කවදාවත් මෙහෙම ඉන්නෙ නෑ.. එයාගෙ මූණෙ හැමවෙලේම හිනාවක් තියෙනවා.. එයා කැමති නැහැ මෙහෙම කොණ්ඩෙ මූණට වැටෙනවට...

මම ඒ සියෝ නෙවෙයි කියන්න තරයේම විශ්වාස කළා.. මම ටික ටික පිටිපස්සට ගියා.. මම දැක්කා ජන්ගුක් සියෝගෙ මූණ අතගාන විදිහ.. 

To be continued...

___________________________

මේක හෙට ඉවර කරනවා අනිවාර්යෙන් ඒ AN එක කියවන්න එතකොට මම මේක ගැන එතනදි පැහැදිලි කරන්නම්..