Chapter 04

26 4 0
                                    

Siyo's Voice

ඔව්... කුකී මාව එක්කන් ගියේ එයාගෙ ගෙදරට... කිම් ටේහ්යොන්ගේ ගෙදරට..

කුකී මගෙ අතින් අල්ලගෙන මාව ඇතුලට ගෙනිච්චා.. මුළු ගෙදර පුරාවටම විහිදිලා තිබ්බ සුවද තාමත් එහෙම්මමයි...

මන් කියන මේ සුවද මුළු ලෝකෙන්ම දැනෙන්නෙ මේ ගෙදරදි විතරයි.. ඒ ඒක අයිති ටේට නිසා වෙන්න ඇති...

මන් මේ ගෙදරට ගණන් කරන්න බැරි තරම් පාරක් ඇවිත් තිබ්බත් ඇයි අද මෙතන මේ තරමටම පාලු.. බයකින් පිරිලා.. මගෙ කකුල් දෙකම ඇතුලට යන්න පැකිළෙනවා...

අපි දෙන්නා එකතු වෙලා මෙතන චිත්‍ර ඇන්දා... කෑම හැදුවා.. හිනා වුනා.. යාළුවො දෙන්නෙක්ට කරන්න පුළුවන් හැමදෙයක්ම අපි කළා.. ඒත් දැන් මෙතන හරි නිහඩයි ඔක්කොටම වඩා...

කානේශන් මල්..

මම දැක්කෙ ටේයි මායි එකතු වෙලා ඇදපු සාර්ථකව ඉවර කරපු චිත්‍ර වලින් මම කැමතිම චිත්‍රය.. ලස්සන කානේශන් මල් පොකුරක්..

මම කුකී එක්ක එතන ළගට ගියා... එතන චිත්‍රය විතරක් නෙවෙයි.. පුංචි බෝතලයක් ඇතුලට දාපු ඇත්තම කානේශන් මල් පොකුරක් තිබ්බා... ඒ මල් මැලවිලා ගිහින්...

"ඇයි මැණික දැන දැනම ටේ හියොන් "

"කුකී......"

එයා ඒක දන්නවා.. මන් කාටවත්ම කිව්වෙ නෑ... ටේ මට ආදරෙයි කියල මම දැනගෙන හිටියා.... ඒත්..

ඒත් මම ඒක දන්නවා කියල එයාව තවත් අසරණ කරන්න මට ඕනි වුනේ නෑ.... එයා දැනන් හිටියා මම ආදරේ කුකීට කියල...

මම කරපු දේ වැරදිද?

"හැමෝටම වඩා එයා ආදරේ කළා මේ ඔයාගෙ කැමතිම මල්... මේ ඔයාගෙ කැමතිම පාට... මේ හැමදෙයක්ම එයා කරන්න ඇත්තෙ ඔයා නිසා වෙන්න ඇති...."

*****

Taehyung's Voice

මම දැක්කෙ බිත්තිය ගාවට වෙන්න තිබ්බ එයයි මමයි ඇදපු චිත්‍රයක්...

එයාගෙ කැමතිම පාට රතු පාට වුනේ රතු රෝස නිසා නෙවෙයි... මේ රතු පාට කානේශන් මල් නිසා... හරි සරල මලක් ඒක...

පුරුද්දට වගේ මෙතනින් කානේශන් මල් පොකුරක් මම තිබ්බා...

ඒත් දැන් සතියක ඉදන් ඒක මග නැවතිලා... අන්තිමට තිබ්බ මල් මැලවිලා ගිහින්... මගෙ කෙල්ල නැතුව මේ මල් මොනව කරන්නද...

මම හිතන්නෙ නැතුව මේ බිත්ති වල ගාල තියෙන්නෙත් ලා රතු පාටක්... ඒ කාලෙ මට හිනත් ගියා.. ඒත් දැන් මේ හැමදේම මට ගෙනාවෙ පාලුවක්.. දුකක්... පුරවන්න බැරි හිඩසක්..

ජන්ගුක් ඇවිත් කියපු දේවල් ඒවා මට ගෙනවෙ දුකක්... දුක් වෙලා ඉවර කරන්න පුළුවන් දුකක්..

"එයා දැනගෙන හිටියා හියොන්... මියානේ... මම හිටියෙ නැත්නම් කියල දැන් මට හිතෙනවා.... මට එයාව බේර ගන්නවත් බැරි වුණානෙ..."

ජන්ගුක් කිව්වෙ කදුළු එක දෙක ඇස් වලින් හලන ගමන්මයි...

"එයාට ඔයාව තවත් රිද්දන්න ඕනෙ කමක් තියෙන්නෙ නැතුව ඇති සමහරවිට ඒකයි එයා නොදන්නවා වගේ හිටියෙ.."

මම දැක්කා ජන්ගුක් තමන්ගෙ අත් වල මිට මොලව ගන්න විදිහ.. කොල්ලා ඉන්නෙ ලොකු දුකකින්... මන් වගේම තමන් ගැනම තරහකින්..

මියානේ... මට ඕනි වුනේ හැමෝගෙන්ම සමාවක්.. පොඩි පොඩි වැරදි නිසා ලොකු දෙයක් වෙලා කියල පෙනුනා..

ටිකකින් ජන්ගුක් එළියට ගියාම මම දැක්කා වාහනේට ගිහින් ආයෙත් බියර් එකක් බොන්න ගන්න විදිහ.. නෑ මට තව කෙනෙක් නැති කර ගන්න බෑ...

මම ජන්ගුක් ගාවට ගිහින් කතා කළා.. කොල්ල කලේ ඇස් දිය වෙනකම්ම අඩපු එක... මම ජිමිනට කතා කරල ජන්ගුක්ව පිටත් කළේ මගෙ හිතත් දුකින් පිරිල තියෙන නිසා..

මේ හැමදෙයක්ම මන් මේ පිට කරන හුස්මක් වගේ වුණා නම්..

___________________________________

Bad Liar ‍|| KTH ✔Where stories live. Discover now