KAÇAK(+18)

İLK KARŞILAŞMA(1.BÖLÜM)

Vurdum evet az önce birini vurdum. Yaşıyor muydu bilmiyordum nabzını kontrol ettim:

''Ha siktir yaşıyor.'' gözleri aralandı, yüzüme iyice baktı, dudakları aralandı sanki bir şeyler demek ister gibiydi ve bana ''Seni bulacağım kaçak'' dedi gördü beni görmüştü .Yüzümü inceledi, beni hafızasına kaydetti.

Hemen oradan uzaklaşmalıydım ama bir yanım onu o halde bırakma diyordu saçmalıyordum ve saçmaladığımın farkındaydım. Ve ben ilk kez birini vurdum, vurduğum kişi ölmedi en kötüsü de benim kim olduğumu gördü.

Adamlar gelmeden hemen balkondan atladım ve ormanda bıraktığım arabama binip eve gittim. Elim titriyordu. Aşağı indim ve amcam koltukta oturuyordu. Bana baktı ve şöyle dedi:

''Ne oldu? hallettin mi işi'' dedi. Ben donuk vaziyette ve ilk defa korkmuş bir şekilde:

''Halledemedim,halledemedim." İlk defa amcama sesimi yükselttim çünkü ben birini öldürüyordum. ''Amca sen benden ne istediğinin farkında mısın? Sen benden birini öldürmemi istedin.''

Amcam gayet doğal olarak(çünkü o bir mafya), normal bir şey gibi:

''İlk olduğu için böyle olmuştur. Sıkma sen canını ben çocuklara hallettiririm.'' dedi.

Evet böyle şeylere alışkındım ama son söylediği cümleden sonra gözlerim fal taşı gibi açıldı ve amcama:

''Hayır kimse halletmeyecek. O beni bulacak ve bulunca hallolacak her şey. Nerde şimdi o hangi hastaneye götürmüşler.'' dedim ve amcam ''AKACA HASTANESİ.'' dedi. Orayı biliyordum Zeynep'in amcasının hastanesi. Tam kapıya ilerledim ve çıkacaktım  ki amcam: ''Hazırlan 2 gün sonra Fransa'ya gideceksin. Ortalıkta gözükmemen gerekiyor.'' dedi ve şok oldum ama fazla vaktim yoktu. Arabaya binip  hastaneye gittim ve odasını sordum oradaki personel bana: ''Nesi oluyorsunuz.'' deyince ne yazık ki: ''Sevgilisiyim'' cevabını verdim oda numarası 222 ve kapıda korumalar vardı içeriye nasıl girecektim bilmiyordum. Hastane bahçesine indim ve Zeynep'in amcasını aradım o odaya girmem gerektiğini söyledim ve o da bana yardım edecekti o korumaları oyalarken bende  hemen odaya girdim. Amcam onun ismini söylemişti ve ismi Poyraz'dı POYRAZ KÖMÜRCÜ ve orada yatıyordu,  uyanıktı beni gördü ve onun kim olduğunu hatırladım.

''Ben sana aşığım ben seni seviyorum sen beni böyle bırakıp gidemezsin''. diye bağırmıştı Poyraz. Zorundaydım zorundaydım ama ona anlatamazdım. Bunu ona yapmak zorundaydım. ''Ben de aşığım sana bende seviyorum seni ama zorundayım''. diye ben de bağırdım. ''Aşıksan neden gideceksin neden bırakacaksın beni neden zorundasın neden?'' Bağırdı olduğunca yüksek bağırdı ilk defa ondan korkmuştum ilk defa. Ona bakıp sadece ''Hoş çakal seni unutmayacağım sana çok aşık bir Açelya var bunu sakın unutma''. diyebildim .Hızlıca oradan uzaklaştım ve beni arabada bekleyen amcamın yanına oturdum. Allah kahretsin beni büyüten adam yüzüne sevdiğim insanı kaybetmiştim. Amcam her şeyin geçeceğini ve onu unutacağımı söylemişti ama şunu bilmiyordu biz asla birbirimizi unutamayız!...

''Seni ben bulacaktım kaçak ecelini erken mi görmek istedin.'' dedi. Onu yıllar sonra karşımda gördüm ellerim titriyordu ve sadece öyle kaldım .Ama kendimi toparlayıp ona şöyle dedim. 

Ona bakarak: ''Hayır kaçak ne yazık ki buralarda olamayacak onu demek için geldim.'' dedim ve bana bakarak ''Nereye gidersen git, ben seni bulup intikam alacağım kaçak.'' demişti.

2 gün sonra başka ülkeye gidecektim ve benim hiç bir şeyden haberim yoktu. Eve gidip üstümü değiştirdim ve hala olanları düşünüyordum. Yıllar sonra onu gördüm hiç değişmemişti. Hala soğuk ve keskin bakıyordu ve beni unutmuştu.

                                                                               .........

Sabah kalktım ve duşa girdim duştan çıkıp üzerime siyah uzun crop ve altıma siyah eşofman giydim biraz işlerim vardı. İşlerimi hallettikten sonra tekrar eve geldim zaten ben işlerimi halledene kadar saat 16.00 olmuştu. Eve gidip yemek yedim ve bavulumu hazırladım nedense çok yorgundum ve hemen uyudum.

 Umarım beğenirsiniz ve yorumlarınızı yazın.