The Truth Of Setting Free-worth It?

Part 4

*/Kinaumagahan

Nagising si Elise sa sinag ng araw galing sa bintana na direktang sumisilaw sa kanyang mga mata kaya't napilitan syang bumangon para isara sana ang kurtina ngunit pag-angat niya ng tingin ay wala na sa tabi nya ang kanyang lola zia.Tumayo na siya at nagligpit nalamang ng hinigaan.Naakit naman ang kanyang pansin ng isang pirasong papel na nakasingit sa picture frame nila ni lola zia.Kinuha nya ito at binasa.

*Nakasulat sa pirasong papel*
Good morning apo.Tinanghali ka na ng bangon.Tumayo kana dyan at mag-almusal at gawin mo ang mga gusto mo.Andito lang lagi si lola zia for u ha?Iloveyouuu apo ko.
-lola zia

Elise:Ang aga aga pinapaiyak moko la!ikaw talaga.love mo tlgah ako...kahit na d moko tunay na apo.Napakasuwerte naman ng totoo mong apo lola zia , napakabait mo at maalalahanin at masasandalan sa lahat ng oras.Sana , Sana talaga apo mo na lang ako.

Natigilan si Elise ng may biglang kumatok sa pinto.Agaran naman niyang pinawi ang mga luha sa kanyang pisngi.

"Tok!tok!Anak???Gising kana ba?Pwde ba pumasok si papa?"

Nagtatakang iniisip ni Elise kung ano naisipan nito na magpunta sa kanyang kwarto para kausapin siya.

Elise:Opo ,pasok po kayo.

Dahan dahang binuksan nito ang pinto habang nakaupo lamang si Elise sa kama at sinarado uli.
Tumabi naman ito kay Elise at sandaling nanahimik ang paligid.

Pa:Gusto mo nak pasyal tayo?
Elise:huh?
Pa:ah ayaw mo ba?sgeh iba nalang
Elise:ah hindi po , gusto ko po yun
Pa:Talagah??ah sgeh san mo gusto pumunta?
Elise:Kahit saan po basta kasama ko kayo
Pa:Hahaha oh sige
Elise:uhhh pede po magtanong?
Pa:Sgeh ano bayon nak?
Elise:Bat po parang biglaan toh?ano po meron?
Pa:ah wala naman gusto lang kita makasama anak.Tagal din kasi nating walang bonding.(Ang totoo gusto kong mapalapit ulit sayo nak para dika nag iisa sa mga problema mo,gusto ka samahan ni papa sa lahat,gusto ko ipaalam sayo na andito lang kami lagi ni mama mo para sayo,na may pamilya kang masasandalan.)
Elise:Ahhh oo nga po eh  -saad nya sabay ngiti.
Pa:Oh sya sgeh anak sabihan mona lang ako kapag may naisip kana ah.
Elise:Opo pa.

Ting*

Tumunog ang phone ni Elise kaya naman kinuha nya ito at nakita nyang si Mon pala ang nagtext sa kanya.

Text:
Mon:Good morning po.
          How r u po?
          Nag-eat napo ikw?
          What happen po khpon?
          Did u get enough sleep po?
          Want mopo mamasyal?

Elise:I'm fine po don't worry.
          Ah actually i have other plans with Papa   
          kasi eh.Next time nalang po.Want kasi nya         
          just the two of us , sorry.

Mon:Don't be sorry. It's fine.Enjoy and have
         fun.Ingat kayo ah.

Elise:Thank you po, Iloveyou bye po.

Mon: No problem po , iloveyoutoo.Bbye.

And after that bumaba na si Elise at nagluto ng almusal.Pagkatapos ay tinawag na niya ang parents nya para kumain.Ngunit tumanggi ang ina nito.Hindi ito sumabay sa kanilang kumain.Kaya ipinagtabi nalamang niya ito ng pagkain.Napagdesisyunan nilang sa Arcian Museum sila pumunta.Mahilig kasi si Elise sa art works dahil dito nya nailalabas ang mga emosyon at nararamdaman niya.Ipinipinta o iginuguhit niya ang mga ito para mabawasan ang sakit na nararamdaman niya o di kaya ay maibahagi ang saya ng memories na iyon.

Bago sila umalis ay nagtungo muna siya sa silid kung nasaan nakahiga ang kanyang ina.

Elise:Ma,if ever magutom po kayo ipinagtabi kopo kayo ng pagkain sa ref.Initin nyu nalang po para d po kau saktan ng tyan.Alis na po kami bbye po.

Hindi na niya inantay na sumagot ang kanyang ina dahil sanay na siyang hindi pinapansin nito.

To be continued....