Zarrah's POV
Kainis! Bat ang hirap buksan ng aparador ko?
Kainis......talaga!
Ah! ayaw mo talagang mabuksan! hah!..
“Ate! Bakit bah parang inis na inis ka dyan?”
Huminto ako at humarap sa kapatid ko
“Zai, tulongan mo si ate...pls.”
Lumapit sya sakin at sinipa ng malakas ang aparador ko.
“Ang dali naman pala buksan eh!”
“Oo nga! Ang dali nga! Pero sira naman!?” at inayus kuna ang mga damit ko.
“Sorry! Ate!”
Inayus kuna ang gamit ko na nooy nakakalat sa sahig. Pag katapus lumabas na ako ng kwarto ko.
Pumunta ako ng sala upang mag luto ng umagahan. Ang saya ko dahil sabado ngayun. Hayahay ang buhay ko ngayun dahil wala ang mga pasaway na student ko.
Hinanap ko ang kotsilyo pero Hindi ko makita.
“Saan bah naka lagay ang kotselyo nayun!....naiisis na ako hah!”
Nakita ko na papalapit sa kin si ling long at may bitbit itung parang kotselyo.
“Ito ba ang hanap mo ate?” sabay abot sakin ng kotsilyo.
Galit kung kinuha ang kotselyo.
“Alam mong kani pa akung palibut libut dito kahahanap ng kotselyo na ito? Nasayo lang pala!” sabay talikod.
Habang nag hihiwa ako ng sibuyas walang tigil na ginagalaw ni ling long ang kamay ko.
“Sorry na ate! Eh ...hind kunaman sina sadya!”
“Oo na!”
Ngumiti sya.
“Talaga ate? Hindi kana galit sakin?” sunod sunod natanong nya.
“Oo nga! Hindi na galit si ate kaya tigilan munayang pag galaw sa kamay ko! Baka masukatan ako ng kotselyo!” mahinahung sabi ko.
***
Tapus na ako mag luto at kumain na kami ng kapatid ko.
Habang kumakain kami hindi maiwasan ni Zai na tanongin ako tungkol sa pag tuturo ko.
“Ate!”
“Bakit?” tanung ko habang nakayoko at kumakain.
Huminto sya sa pag nguya.
“Mababait ba ang mga student mo?” tanong nya.
Nilunok kumuna ang kinakain ko bago nag salita.
“Ay nako masahol pasa mga bata ang kakulitan nila. Pero dahil magaling ang ate mo nakakalampas naman ako sa kakulitan nila.” kwento ko.
Eh para nga silang sira!
Nilig pit kuna ang pinag kainan naming at umakyat na sa kwarto ko.
Nilabas ko ang loptop ko at binuksan laking gulat ko ng makita ko na nasa room ang mga pasaway at nagkakatuwaan .
Xian's POV
“Ang saya pala dito sa room?” Ethan ask.
“Ang saya talaga dito!”
“Yahooooo!!!”
“Grabi masyadong tahimik pala dito sa room!”
Umupo ako at inilapag ang dalakong loptop na kulay red.
“Para kayung sira dyan!” sabi ko.
“Anong papanoorin natin?” tanung ni Chase tapus lapit sakin.
“May SADAKO kang palabas?” tanong ni Ethan mula sa likuran ko
“Meron!” sagot ko.
Pini play kuna ang palabas. Tahimik kaming na nood. Yung iba nag sitagoan na sa likod ko sa subrang takot. Si Chase, Ethan ,at ako lang ang hindi nakatotok sa panonood.
Bakit ba ang longkot ko?
Parang ayaw kunang manood?
Tumayu na ako upang mag pahanging salabas. Naiwan lang sa loob lahat ng kaklase ko.
“Trex!”
BINABASA MO ANG
THE MYSTERIOUS RED EYES✓
Vampire-BOOK 1- Si 𝗭𝗮𝗿𝗿𝗮𝗵 𝗦𝗵𝗶𝗻 𝗦𝘆 ay kilalang pinaka-mayaman sa buong mundo at dahil sa kasikatan nya ay maraming mga company ang gusto syang maging investor nila pero hindi nya ito binibigyang pansin dahil alam nya sa sarili nya na kaya lang i...
