Bakudeku -2-

Patlama

Selamlarr nasılsınız?Umarım iyisinizdir.Yoğun istek üzerine 2. kitabı da çıkarıyorum!Yeyy.

ÖNEMLİİ!:Başlığı okumayı istemediğinizi biliyorum ama gerçekten önemli.Kitapta İzu ile Katsın bebekleri oluyor ama şuan yazdığım hikayede çocuklar olmayacak.Çocukları yazsam onları da katmam gerekecekti.Ve yetişkin olduklarını düşünürsek aptalca hatalar yapmaması gerekir ama ben bile daha 14 üm vee o kadar zeki olamayabilir.Hem ben onlara hata yaptırmayı seviyom.

---------------------------------------------------------------------------------

İzuku'nun anlatımıyla;

(giriş yapmayı özlemişim..)

Fiziksel eğitim dersini bitirmiştik ve okuldan ayrılıp eve gitmeye son 2 ders kalmıştı.Aizawa Sensei pestilimizi çıkarmıştı.

Özellikle Kacchan'ı.Gerçi o kendi kendine eziyet çekiyordu bildiğin!Hala ama hala antreman yapıyordu.Hırstan gözü dönmüştü.

Şimdi ne mi yapıyorum?Sevgilimi dinlenmesi için benimle 30 dakikalık tenefüste sınıfa çıkmaya ikna etmeye çalışıyorum!

"Kacchann.Hadi lütfen sınıfa çıkalım çok yoruldun."

"Deku lütfen kolumu bırakır mısın?Çalışamıyorum."

"Kacchan zaten çalışma diye yapıyorum ya."

Kacchan öfleye püfleye sadece bizim olduğumuz spor salonunda çalışma aletlerinin olduğu yere gitmeye çalıştı.

Onu kendime çekip dudaklarına yapıştım.İşte onu durduran tek şey.

Anlık şaşkınlıktan sonra belimden tutup anında beni kendine yasladı.Beni duvarla arasına doğru çekti.

Aklımdaki ufak bir buse olsa da Kacchan anında öpücüğü derinliştirmeye oldukça meraklıydı.Nerdeyse her gece yapıyorduk neyine yetmiyordu acaba?

Sonra Todoroki-kun bana dudaklarına nolmuş diye soruyor.Bir de çok masum soruyor.Bunlardan hiç anlamıyor.

Soluksuz kaldığımda hafifçe itip nefes aldım.

"Kacchan hadi sınıfa gidelim."

"Tch..Peki."

Elini sıkıca kavrayıp sınıfa doğru yürüdüm.

Kacchan utandı sanırım.Böyle olunca çok tatlı oluyor.Ama ona bunu söylesem gece beni öldürür sanırım.

Sınıfa girdiğimizde herkes kantine inmişti.Tek biz vardık.Kacchan ile sıramıza geçtik ve yemeklerimizi çıkardık.İkimizin yemeğinide o yapıyordu.Gerçekten mükemmel bir aşçıydı.Ne kadar belli etmese de yemek yaparken mutlu olduğunu seziyordum.

"Eline sağlık Kacchan."

"Bir şey değil bebeğim."

Kacchan sadece bana karşı böyle idi.Hala diğerlerine bağırsa da bana karşı hep sakin davranıyordu.Bu şevkatli tavırları beni özel hissettiriyordu.Ama yine de keşke diğerlerinede daha sakin davransa.

________________

Ders yeniden başlamıştı.20 dakikayı yakın dövüş 20 dakikayı ise özgünlüklerimizi geliştirerek harcayacaktık.

İlk 20 dakika sorunsuz geçse dahi Aizawa Sensei işi olduğunu birazdan geleceğini söyleyerek spor salonunu terk etti.Biraz kuşkulanmıştım.