2.bölüm

41 6 0
                                    

Sabah yine erkenden kalkarak hazırlanmaya başlamıştım, o sırada telefonum çalmaya başlamıştı, telefonumu alarak kimin aradığına baktım genelde kimse aramazdı beni telefonda yabancı bir numara vardı hemen açarak kimin olduğunu sordum telefondaki kişi Aday'dı.
"Alo, kimsiniz?"
"Günaydın Adel ben Ada.Bügün istersen okula beraber gidebiliriz."
"Hm olur, nerede buluşalım?"
"Okul otobüs durağının orada seni bekliyor olacağım."
"O zaman görüşürüz,ben hazırlanıp çıkıyorum."
"Görüşürüz"
Hemen çantamı alıp durağın önüne gitmiştim, 1-2 dakika sonra Ada'da yanımda olmuştu okula doğru yürümeye başlamıştık.Ada bana bir abisi olduğunu ve babasın annesinin ayrıldığını ,şu anda annesinin ona baktığını söylemişti.Aynı şekilde benimde annem ve babam ayrılardı.
Uzun konuşmamızın ardından neyse ki okula gelmiştik tam zamanında okula yetişmiştik hemen sınıfımıza giderek yerimize oturduk.
Ada bana "Yanına gelip senin yanında oturabilir miyim?" diye sordu.
Ben de "tabii olur" dedim.
Aniden sınıfın kapısı açıldı oldukça ilgi çekici biri girdi uzun boylu ve yapılı vücuduyla kızların ilgisini çekiyordu dağınık saçları kulağın altında bitiyor,nefes kesici mavi gözleri Ada'nın gözleri gibi Okyanus'u anırıyordu.Ada hemen ayağa kalkarak kapıya doğru yöneldi.
"Abi buraya ne için geldin?"
Nee abisi miydi?Acayip yakışıklı ve çekiydi bu adam.
Abisi kardeşine bir dosya uzatarak.
"Bunlar bugünkü ödevlerin çalışma masanın üzerinde unutmuşsun,annem getirmessem notlarının düşecegini söyledi."
Dediklerini yarım yamalak duya biliyordum resmen beni etkisi altına almıştı.
Ada"Teşekkür ederim abi."diyerek abisine sarıldı.
Abisi de Adaya sarılırdı, hemen sonra
" Şimdi gitmem gerekiyor evde görüşürüz."diyerek çıkmıştı.
Ada hemen yanıma geldi bende meraklı gözlerle ona bakıyordum bir süre sessiz kaldık öylece artık fazla dayanamayıp Adaya soru sormaya başladım.
"Abin miydi?"
"Evet, genelde bu kadar iyi davranmaz başına taş falan düştü galiba."
"Adı ne peki?"
"Yağız Aksoy"
"kaç yaşında?"
"22"
"Yani aramızda üç yaş var."dedim kendi kendime Ada bunu dediğimi duymuştu ve gülüyordu.
"Neden gülüyorsun?"
"Yüzünde her zamankinden daha ciddi bir ifade var da ondan."dedi ve gülmeye devam etti.
...
Okul bitmişti ve Ada tekrar beraber gidelim mi diye sormuştu yine kabul etmiştim.Tam evimin önüne gelmiştim ki Adaya"Senin evin nerde?"diye sormuştum.Oda hemen bizim evin yanındaki evi göstermişti ilk başta şaşırdım ama sonra kendimi toparladım ne yani benim evimin yanındaki evde bir
tanrıça kalıyordu ve ben bunu yeni öğreniyordum
Ada"Bugün bize gelmek istermisin sohbet ederi-"
Tam kelimesini bitiricekken onu görme umuduyla yanıp tutuşan bedenim hareket geçti ve aniden bağırarak "EVET,çok isterim."dedim.
Aniden Ada gülmeye başladı gülüşü o kadar etkileyiciydiyki kendimi alamıyordum.Telefonumu çıkararak babama mesaj gönderdim.
"Baba bugün eve gelmeyeceğim bir arkadaşımda kalacağım, beni merak etme hep anlattığım bir kız vardı ya Ada'nın yanındayım." diye mesaj atarak telefonu çantama koydum.Ev çok şık ve düzenliydi.
Ada'yla içeri girmiştik ve girer girmez sıcak havanın bizi karşılamasıyla ikimizinde yüzü gülmüştü.
Ardından annesi de yanımıza gelip sohbet etmeye başladı.
...
Ada bana hızla kalkmamı ve onu takip etmemi söylemişti.
"Noodle yemek ister misin?Film izlerken yeriz."
Başımı sallıyarak onayladım.Elimi tutarak beni mutfağa getirdi ve "Ben odamdan telefonumu alıp geliyorum sen hazırlamaya başla." dedi ve gitti oysaki hiç bir şeyin yerini biliyordum.Ada gitmişti ve annesi uyuyordu peki arkamdaki ayak sesleri kimindi?

KARANLIĞIN ADAMIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin