Ben Elisa Sirel . Küçüklüğümden beri aile tartışmalarıyla büyüdüm. Bu tartışmalarla içine kapanık bi kıza dönüştüm. Karanlığın kızı diyorum kendime hep öyle görüyorum kendimi. Ama sonradan karanlığıma ışık olan adamla tanıştım ve aydınlandım....
Onun gidişinin üstünden tam olarak 5 saat geçmişti. Hala ortada yoktu. Bende o beş saati derslerde geçirmiştim.Neden bilmiyorum ama sırada yanımı boş görünce içimde bi sıkıntı oluştu. İlk defa böyle bi hisle karşı karşıyaydım. Aklım hala ondaydı. Nereye gittiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Bu yüzden acayip gergindim. Ya başına bişey geldiyse düşüncesiyle hepten bi sıkıntı içine girdim. O sıra çalan zilin sesiyle kendime geldim. Çıkış ziliydi. Herkesin sınıftan çıkmaya başlamasıyla bende çantamı toparlayıp çıkışa yöneldim. Merdivenleri yavaş yavaş inmeye başladım. Ayağımın ağrısı geçmişti. Nihayetinde bahçeye çıkabilmiştim. Herkes mutlu bi şekilde çıkarken benim modum hiç yoktu. Ne iyi ne kötü bişey hissedemiyorum nedensizce. Eve gitmek istemiyordum. O yüzden sahile geçip biraz yürüyüş yapmaya karar verdim. Okul bahçesinin çıkışına geçerken birinin adımı seslenmesiyle o tarafa döndüm. Giray motoruna binmiş bana bakıyordu.
-Elisa -Efendim? -O çok sevdiğin arkadaşın yok sanırım. Ben bırakim istersen seni evine -Gerek yok. Eve gitmicem zaten -Tamam o zmn daha iyi dışarda biraz vakit geçiririz" dedi hafif sırıtarak. -Gerek yok -Peki o zaman sen bilirsin. Teklif var ısrar yok. Ona cevap verme isteğinde bulunmadığım için çantamdan kulaklığımı çıkarıp kulağıma taktım. En sevdiğim şarkılardan birini açıp yürümeye başladım. Şuan telefonumda Mavi Gri-Altüst Olmuşum çalıyordu. Onu dinleyerek yoluma devam ettim. Şarkının o bölümü gelmesiyle bende hafiften mırıldanmaya başladım.
Üstüm başım altüst olmuşum Bana verilen candan hesap sormuşum Bir varmışım, bir yokmuşum Acı çekerek ölmek için doğmuşum.
Mırıldanırken birden etrafıma baktım. Gelmiştim. Sahilin tam kenarındaki banklardan birinde oturup denizi izlemeye başladım. Bi yandan da şarkı çalmaya devam ediyordu. O an bişey fark ettim. Kayalıkların olduğu yerde biri oturuyordu. Tanıdık bi siması vardı. Aklımda sadece bir kişi vardı. O muydu acaba ? Ayağa kalkıp o yöne gitmeye başladım. Yaklaşınca olduğum yerde durdum. Bu Emirdi. Kayalıkların oraya oturmuş oda denizi izliyordu. Ama mutsuz gibiydi. Yanına gidip gitmemek arasında kararsız kaldım. En sonunda karar verip ona doğru yürümeye başladım. Yanına varınca montunu çıkarıp yanına koyduğunu fark ettim. Kısa kollu ince bi tişört vardı üstünde sadece. Hava bu kadar soğukken nasıl üşümüyordu. Daha fazla dayanamayıp montu hızlıca alıp ona doğru fırlattım.
-Çok soğuk burası giysene montunu üstünde ince ztn üşütüceksin. O şaşkınlıkla bana dönerek, -Elisa? -Buyrun benim" diyip gülümsedim. Ama onun yüzünde değişen bi ifade olmadı. -Senin ne işin var burda? -Hava almaya gelmiştim öyle seni gördüm, geldim. İyiki de gelmişim yoksa Allah bilir daha ne kadar böyle durucaktın. Hadi kalkk! -Nereye? -Daha sıcak bi yere hasta olmak istemezsin sanırım" diyerek elimi uzattım. O bişey demeyerek bi elime birde bana baktı. Sonra kafasını çevirerek kendi kalkıp yürümeye başladı. Bende arkasından yürümeye devam ettim. -Kuyruğum gibi peşimde mi dolaşacaksın böyle? " dedi arkasını bile dönmeden. -Ne alaka? -Çok alaka ilk yanıma geliyorsun, sonra beni olduğum yerde rahatsız ediyosun buda yetmezmiş gibi bide takip ediyosun. -Ben seni rahatsız mı ediyorum. Sessizce bana bakmaya başladı. Sonra devam ederek -Evet. Rahatsız ediyosun. -İyiliğini düşünende kabahat ne halin varsa gör be" diyerek arkamı dönüp yürümeye başladım. Bi umut arkamdan gelmesini bekledim ama gelmedi. Bende bunu anlayarak eve gitmeye karar verdim.
Ben onu rahatsız mı ediyordum. Oysaki kötü bişey yapmamıştım ki. Yüzümde ıslaklık hissedene kadar ağladığımı fark etmemiştim. Neden ağlıyorum ben? Onu bile bilmiyorum. Saçma 2-3 günlük biri için bu hallere girmem. Gözlerimi silip yüzüme sahte bi gülümseme koyarak düzelmeye çalıştım. 10 dk sonra eve varmıştım. Kapıyı çalıp beklemeye başladım. Ama kapıyı açan olmadı. Çantamdaki yedek anahtarı çıkartıp açtım kapıyı. İçeri girip etrafa baktım ama ne ses vardı ne birisi. Sanırım evde kimse yoktu. Koltukların olduğu bölüme geçince sehpanın üstündeki not kağıdını gördüm. Elime alıp okumaya başladım.
Babanla acil bi işimiz çıktığı için 2-3 saatliğine evde olamayacağız kuzum. Yemeğini ye aç kalma. Notta yazdığı üzere evde tektim. Kendimi direk odaya attım. Yanıma bi kaç kıyafet alıp banyoya girdim. 10 dk içinde duştan çıktım. Üzerimi giyinip saçımı da gelişi güzel bi topuz yaparak odadan çıktım. Az da olsa acıkmıştım. O yüzden anında mutfağa yöneldim. Ne hazırlasam diye düşünürken aklıma yapabildiğim en kolay yemek olan makarna geldi. Dolaptan makarna paketini çıkarıp tezgaha bıraktım. Kettle'a su koyup kaynamasını beklemeye başladım. O kaynarken İnstagrama girdim. Anında önüme Emir'in attığı post çıkmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@emirceliker01; 🖤
@sjsjjsjs; Abi adamın karizması şakaa mııı @Karanlığınkızı; Aaa kocam post atmııış @user001; Bu adam mı karizma 🤮
@elisasirell_ ve 80.002 kişi beğendi
Fotoğrafta yandan görünmesine rağmen bile çok iyi çıkmıştı. Onun post atmasını fırsat bilerek bende post atmaya karar verdim. Galerimdeki fotoğraflardan seçmeye başladım. En sonunda birinde karar kılarak atmaya karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@elisasirell_;🖤 @jsjsj; Abi bu kızın güzelliği halis mii @giraykarahan_; 🔥 @elisanıngüzeli; @giraykarahan_ ohaa giray abi yorum yapmış şaka mıı @useer02; Bu mu güzeel ben daha güzelim bi kere 🤮 @emirceliker01 ve 79.003 kişi beğendi
Giray'ın postuma yorum yaptığını gördüm. Bu çocuk gerçekten kaşınıyordu. Emirde beğenip geçmişti benim yaptığım gibi. Bi an merakımdan Giray'ın hesabına girdim. Hesabında genellikle motoruyla çekildiği fotoğraflar vardı. Motor görmekten sıkılarak hesabından çıktım. Telefonumu kapatıp yanımda suyu kaynamış olan kettle'a döndüm. Kapatıp suyu direk tencereye koyup ocağı açtım. Makarna paketini tencereye boşaltıp kapağını kapattım. Sosunu yapmak için bi tava daha çıkarıp sos malzemelerini çıkardım. Sosu hazırlamaya başladım. 20 dk sonra makarna hazır olmuştu. Dolaptan kolayı çıkarıp bardağa koydum. Makarna tabağını da alarak masaya yöneldim. Oturdum ve yemeye başladım. Bi yandan yiyip bi yandan da Emir'in bana olan davranışlarını düşünüyordum.Yedikten sonra tabakları mutfağa kaldırıp yıkadım. Tam odama geçicekken kapının açılma sesi duyuldu. Annemler gelmişti. -Kızım biz geldik. -Hoşgeldiniz ve görüşürüz -Kızım nereye? -Odama Daha fazla bişey demeden direk odama yöneldim. İçeri girip kendimi yatağa attım direk. Gözlerim ağrıyordu. İki dk dinlendirsem iyi olur diye düşünürken gözlerimi kapattım. O sırada uyuyakalmışım. Bunu sabah çalan alarmla fark ettim. Sabah olmuştu. Ne kadar çok uyumuştum. İçerden konuşma sesleri geliyordu. Bunlar babamla annemdi. Merak edip kapıya yaslandım, dinlemeye başladım. -Mahkeme bugün olucak. Ona göre hazır ol istersen geç kalmak istemeyiz. Bi dakika ne mahkemesi bu ????? —————————————————————- İYİ OKUMALAAAR :)🤍
