çok korktum

176 12 44
                                    

Medya: Zehra Özay

"Anne yeter içmeyeceğim ya"

"Bebeğim bu tabak bitecek bu kadar"

"Anne iğrenç tadı"

"Sevgilim yemen lazım"

Gözlerim odanın içinde Taro'yu arıyordu. Ama yoktu gelmemişmiydi. Barış içeriye girdi. Arkasından da Berkay girdi. Sabah Soner ve Rıza yanımdaydı.

"Amirim nasılsınız iyimisiniz"

"İyiyim oğlum sen nasılsın"

"İyi abi"

"Prenses korkuttun bizi ya" Barışa hareket çektim. Annem elime vurdu. Barış bana doğru yaklaştı.

"Dur yakan bozulmuş." Kulağıma doğru eğildi.

"Taro her zaman buradaydı sana bunu yapanı bulduk o hallediyor." Gülümsedim. Bozulmamış olan yakamı düzeltip geri çekildi. Kapı tekrar açıldı. Bu sefer Taro gelmişti. Annem Taro'yu görünce bana gülümseyip dışarıya çıktı.

"Prenses biz Berkay'la çıkıyoruz işimiz var tekrardan geçmiş olsun" başımla onay anlamında sallayıp gülümsedim. Taro'yla yalnız kaldık. Birden bana sarıldı. Yanağımı öptü.

"Çok korktum" dudaklarına öpücük kondurdum.

"Geçti Taro kim yapmış bunu bana" sıkıntılı nefes verdi. O anı hatırlayamıyordum.

"Baban beni öldürmek istedi. Beni sen sanmış tuttuğu adam sana patladı çok özür dilerim koruyamadım seni." Ulan ne kadar orospu çocuğu bir babam vardı. İyi ki o kapıyı ben açmışım iyi ki.

"Tamam ama şu an iyiyim. Ona bakalım." Elimi asla bırakmıyordu. Oturup elimi seviyordu. Arada öpücükler konduruyordu. Kapı çalınca benden ayrıld. İçerye doktorla beraber annem de girdi.

"Merhaba Çağıl geçmiş olsun. Bu gün burada duracaksın " en nefret ettiğim şey bu. Hastanede kalmak.

"Çıkma şansım var mı acaba"

"Aşkım saçmalama daha yeni ameliyat oldun." Annem her zaman ki gibi üstüme çok duruyordu.

"isterseniz çıkabilirsin evde hareketsiz durma şartıyla evde bunu başarırsanız."

"Çıkmam daha iyi"

"Doktor bey ben oğlumu tanıyorum o hareketsiz falan duramaz burada kalması daha iyi. Ya da Taro bizde kalacaksın beni dinlemez o seni dinler" annemin imayla konuşması üzerine Taro bana baktı. Bende ona bakıp kimsenin duymayacağı şekilde ağzımla biliyor dedim. Şaşkınlığı yüzüne vurdu. Utandı sanırım Taro. Bu gülümsememe sebep oldu.

"Serum bitince çıkış işlemlerini yaparsınız. Unutmayın Çağıl bey hareket etmemeniz lazım. Yarasında kanama olursa direkt gelin geçmiş olsun tekrardan"

Şu an iyi ki bıçaklanmışım diyeceğim. Taro yanımda duracak en önemlisi bu. Şu serum iyice canımı sıkıyordu. Bitmek bilmiyordu. İlaçların etkisi geçince karnımın ağırdığını hissedebiliyordum. Ama kimseye söylememem lazımdı yoksa bu hastanede kalacaktım. Taro sigara içmeye çıktı annemse yanımda telefonla konuşuyordu. Bense ilaçların yaptığı etkiyle kendimi uynunun kollarına teslim ettim.

                                           ***
"Oğlum yavaş lan patlatacaksın dikişlerini"

"Taro yatağı aç ben girerim of kastım çok kendimi ağırıyorlar."

"Yavaş yatağa alacaklı gibi atlama" Taro'nun uyarılarından sonra yavaşçakendi yayağa bıraktım. Rahat bir şekilde ayarladım kendimi. Daha bana bir şey olmaz. Annem tekrardan elinde yemek tepsisiyle girince artık çorba kusacağımı hissettim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 11 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AmirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin