Hindi talaga alam ni karylle ang tunay na pakay sakanya ni chirstian .. amg alam lang nya ay tinutulungan sya nito ...
Karylle: kailangan kaya babalik si christian para sabihing ibabalik na nya ako .. sa maynila?
*nagtataka naman si karylle bakit ang tagal tagal na nyang nandun at wala paring ginagawang paraan si christian para maibalik sya sa .. pilin ni vice ..
* habang nakatingin si karylle sa malayong malayo.. na tila may malalim na iniisip ..
Karylle: nasan na kaya sila .. masaya kaya sila nang wala ako, maayos kaya sila nang wala ako ..,,, hay kung ano ano na pumapsok sa isip ko .. hindi ko naman alam kung tama ba mga naiisip ko dapat bang hindi na ko magisip ...
*sa di kalayuan .. may isang mangingisda na nagpahinga da laot at kasama nya ang anak nyang si karen
Karen: ate? Tao po? Tao po?
Karylle: bakit ano yun?
Karen: ate sumama ka samin ibabalik ka nmin ni itay sa pamilya mo
Mang ding: oo iha, masama ang balak syao nyang mata pobreng tao na yan nakikita oo syang pabalik balik dito .. sa isla kaya tinignan ko kung bakit kaya .., may isa palang dalaga ditong nakatira ..
Alam mo ba iha ganyan din ang ginawa nya sa asawa nya ikinulong nya dito sa isla hanggang hindi na nakita at wala ngang nakakaalam kung buhay pa ito
Kaya iha .. sumama ka na samin itatago ka namin wala namang bantay ibabalik ka na namin sa pamilya mo .
Karen: oo nga ate sumama ka na bukas na bukas iluluwas ka na ni tatay sa maynila para makauwi ka na sa inyo .. alam mo bang nasa gitna ka na ng batangas ate?
Karylle: naguguluhan ako sa inyo ... , at hindi ko rin alam kung saang lupalop na to pero ang alam ko at nakikita ko sa inyo gusto nyo kong tulungan at kukhang nagsasabi naman kayo ng totoo.. kaya sasama na ko gusto ko nang umuwi..
Mang ding: tara na iha .. habang wala pa yung mata pobre na yun para di makahalata na may kumuha sayo ..
*habang nasa laot sila..
Karen: ate natawagan mo na ba yung pamilya mo?
Karylle: hindi pa nga eh , kilala nyo hu ba ako?
Karen: hindi ho., nakita ka lang daw po ni tatay eh .. baka mapahamak ka kaya kinuha ka nanamin
Karylle: wala kayong tv?
Mang ding: iha ,mahirap lamang kami hindi kami nakakapanood ng tv, sino ka ba iha?
Karylle: ah wala ho tinanong ko lang kung kilala nyo ko
Karen: ate may konti akong ipon gamitin mo na pang bus .. para makauwi ka na sainyo..
Karylle: maraming salamat ., ibabalik ko din ho sa inyo ang kabutihan nyo sa aakin ..
*malapit na sila sa pantalan ...
May tricycle na nakaabang sa may pantalan ..,
Mang ding: karen , ihatid mo na si ate mo sa terminal mag madali kayo habang hindi pa ala, nh mata pobreng yun na nawawala yang babae na yan ..
Karen: oho tay, tara na ate bilisan natin nang makauwi kana..
Karylle: maraming salamat po mang ding.
Mang ding: sige na alis na kayo
*agad agad na nakarating sila sa terminal ng bus ..
Nakasakay na ng maayos si karylle pauwi ng maynila
Karylle: vice makakauwi na ko saatin .., hindi na ko magiisa di ka na din malulungkot..
BINABASA MO ANG
Kiss you (we can make it happen) -Vicerylle
Romancesweet and kilig much story of vicerylle hope you like it guys :) Vicerylle story based on my imagination and based din sa katotohanan first time ko magsulat ng ganitong story sana magustuhan nyo ang makulit na imagination ko :p