"uyanmışsınız"
Bir adam içeriye girdi ve konuştu fakat onu tanımıyordum ilk defa görüyordum
"Sende kimsin"
Diye çıkıştı Rona, ardından adam cevap verdi
"Kim olduğumu öğrenseniz bile hatırlamayacaksınız"
"Hafızam iyidir"
Adamdan sonra hemen cevap vermiştim
"Hafızanın iyi olması mesele değil. Bu binadan çıkınca, bu bina ile ilgili hiç bir şeyi hatırlamayacaksınız"
Nasıl yani hafızamızı mı silecekler?
"O zaman bizde deftere yazarız"
Dedi Rona mantıklıydı aslında
"Anlamıyorsunuz, bu binadan çıktığınız anda bina ile ilgili olan her şey yok olacak"
Bu nasıl mümkün olabilir?
"İnanmıyorsanız deneyin"
"Çıkalım Sejin"
Bence bir tuzak var çünkü çıkmamıza bu kadar kolay izin vermezler
"Rona buraya gel"
"Ne oldu Sejin"
"Adamın gitmesini bekleyelim bir şey diyeceğim"
O buradayken söyleyemem buda vampirdir falan
"Söyleyeceğin şeyi söylediğine göre artık gidebilirsin"
"Siz gitmiyor musunuz"
"Aynen gitmiyoruz şimdi sen git'
Adam şaşırdı ama sonra gitti
"Ne söyleyeceksin Sejin"
"Burdan çıkmayalım hemen bir tuzak olabilir bu kadar kolay izin vermezler gitmemize"
"Aslında haklısın bir şey olabilir"
Elimi cebime attım ama boştu
"Rona telefonun cebinde mi baksana"
Rona'da baktı ama onun telefonuda yoktu sanırım
"Telefonum yok"
Rona telaşlanmıştı
"Biz yanımıza almıştık "
Dedi tekrar şuan şaşkın ve meraklıydı
"Yok çünkü almışlar"
Dedim başka bir şey olamazdı
"Şimdi ne yapacağız dışarıya çıkalım belki bir şey yoktur Sejin"
Ardından gözlerim kararmaya başladı
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bir anda kalkmıştım ne yani rüya mıydı?
Evimde uyanmıştım nasıl oluyor
"Günaydın Sejin"
"Anne?"
"Dün seni aradım ama başka biri açtı onun yanında olduğunu söyledi sonra sana verdiler ve sesini duydum kapattım"
"Telefonum nerede"
"Al burda kızım"
Telefonumu alıp en son kimin aradığına baktım fakat annem dün beni aramamıştı
"Anne beni aradığından emin misin"
"Evet başka kim olacak ki"
Yüzünde anlamdıramadığım hafif bir sırıtış vardı gözlerine baktığımda bir anda göz rengi kahverenginden maviye dönüştü ardından tekrar kahverengi oldu
Biraz tırsmıştım, hatta biraz değil baya tırstım
"Sejin ben aşağıya iniyorum"
Dedi giderken sağ ayağı ile topallıyordu
Annem ne zamandan beri topallıyor, bu zamana kadar topallamıyordu
"Anne ayağına bir şey mi oldu neden topallıyorsun"
"Sejin sen ne diyorsun, ben hep topallıyordum hatırlamıyor musun"
Nasıl ya bu mümkün değil
Annemin yanına koşarak gittim ve omzuna dokundum, dokunmam ile birlikte acıyla yere düştü
"Sen ne yapıyorsun"
Dedi ama baya kalın bir sesti annemin sesi asla böyle olamazdı
Bu kadın kim
"Bir şey yapmadım"
Ardından pencereyi açtım güneş ışığının içeri girmesini sağladım
"Güneşe alerjim olduğunu bilmiyor musun Sejin! Çabuk kapat"
Bağırarak söylüyordu sesi hala kalındı
"Anne bugün yemeğe sarımsak yada soğan koyar mısın lütfen"
"Hayır ikisini de sevmiyorum"
"Annem nerede"
"Ne?"
"Annem hem sarımsak hemde soğan sever, güneşe alerjisi yok ve topallamıyor"
"Sence ben kimim tahmin et"
Kalın bir sesle konuştu, o ses çok derindi
"Gerçek annem nerede ve sen kimsin"
"Vampir desem kim olduğumu anlar mısın"
Bu o katil vampir mi
"Evet oyum, demek ki hatırlıyorsun. Seni öldürmek için sabırsızlanıyorum"
"Hassiktir"
Aşağıya kaçmaya çalıştım yerdeydi hemen kalkamazdı değil mi
Kapıyı açtım ve aşağıya gittim dış kapıyı da açtığımda tanımadığım bir adam vardı
"Merhaba ve bay bay"
Arkadan biri çok sert bir şeyle kafama vurdu ve yere düştüm
Gözüm kapanmadan ikiden fazla olduklarını gördüm
Gözüm kararıyor du ki biri elinde bıçakla bana gülümsedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Neden ben?
Korkubir kız her gün yaptığı gibi o günde okula gider fakat okuldan dönerken asla görmemesi gereken bir şeyi görür ve hayatı o andan sonra değişmeye başlar. Not: bu kitabı ciddi bir şekilde yazmıyorum eğlencesine yazdığım bence saçma bir kurgu o yüzden k...