LAVENDER | GeminiFourth✓

°Ölene Dek?°

...

"Kahvaltı yapalım mı?"

"Rahatsızlık vermeyeyim.. seni son kez görmek için gelmiştim zaten."

Kollarımın arasında boğuk bir şekilde mırıldanırken iç çekişleri göğsümü titretiyordu.

"Saat daha 8, nereye? Uçağın kalkmasına 11 saat var."

Çenemi saçlarına sürttüğümde ise kollarımın arasında kıpırdandı.

"Tam uykuya dalmıştım seslerin geldi. Uçak falan... Sahi nereye gidiyorsun? Ne zaman döneceksin?"

Bilmemiş gibi yaptım küçük bir tebessümle.

"Uyanık mıydın?"

"Hayır.. çok silik bir şekildeydi. Gideceğin hakkında birkaç laf duymamla uykuya dalmışım..."

Kucağımdaki gergin ve kasılmış beden bir anda gevşediğinde rahatladığı için mutluydum. Günler geçmiş Devran dönmüştü... Sanki artık o bebekti.

Belki de bebeğimdi?

"Sevgiline ne oldu?"

"Aldattı."

Alnını daha çok gömdü göğsüme. İçimdeki öfke yeniden doğduğunda ise omuzlarından tutarak ittirdim ani bir hareketle.

"Bana bu yüzden geldiğini söyleme sakın.. lan ben senin üçüncü evin falan mıyım?! Aşk acısı çekmemek için mi geldin!"

Öfkeme yine yenildim o an...

Kazağımın ucunu tutan parmaklarını üzerimden çektiğimde ise var gücümle ittirdim onu yataktan. Hiçbir şey demeden yuvarlandı sadece.

Ve yine eline olmuştu olan..

Hızla sardığım bembeyaz bandajı kan bürümüştü. Yan dönüp yerde ağlamaya başladı sonrasında. Ağlamaktan bedeninde derman kalmamıştı fakat ısrarla devam ediyordu..

"Lan yine yarasına geldi.."

Kendi kendime ettiğim isyanla mırıldanarak yatağımın başlığına vurdum fakat neye yarar? Ve derin nefesimle soluğu hemen yanında aldım.

"İyi misi-"

"Fourth.."

Göz göze geldiğimizde dolu dolu baktı bana... O bakışlar anında yumuşatıyordu beni. Yutkunup gözümü kaçırdığımda devam etti.

"Biz ayrılalı 1 yıl oldu.."

Öyle bir söyledi ki... Gözlerini yumdu ardından. Elim tedirgince yanaklarından akan yaşa gittiğinde sildim usulca. İşittiğim sözler yine pişmanlıkla son bulmuştu.

Özür dilemeli miydim?

Herkes değişse bile ben değişmezdim. Hâlâ aynıydım ona karşı..

Değişemiyordum, kızamıyordum...

Sürekli bana kendisini açıklama ihtiyacı duyuyordu..

"Bir yıl derken?"

Hiç düşünmeden konuştuğumda gözyaşları durmuyordu. Eline baktım ve ilaç kutusunu tekrar aldım. Hemen yanına geri oturduğumda ise sessizce mırıldandım.

"Her hareketin, her sözün batıyor anasını satayım.. kusura bakma açıldı yine yaran."

Yara tam serçe parmağının yanındaydı. Elinin kenarında olmasıda üzerine düştüğünde yaranın açılmasını kolaylaştırıyordu. Bandajı hemen söktüğümde pamuğu aldım ve akan kanları sildim yüzümü ekşiterek. Onunda benden bir farkı yoktu çünkü canı çok yanıyordu...