Gökyüzüme Mektuplar

Bir gün Bir Adam

Bir gün bir adam
Gecenin karanlığında
Gözlerden uzak
Kaybolan kendini arıyormuş

Gittikçe karanlıklaşan içinde
Işığı bulmak ümidiyle
Oradan oraya koşturuyormuş
Bir çocuk ümidiyle

Derken yağmur başlamış
İçini daha da bir hüzün kaplamış
O kadar yağıyormuş ki
Hiçbir şey göremez olmuş

Bir kenara çökmüş
Yağmura aldanmadan
Umursamazca kahkaha atmaya başlamış
Kimseler duymasa da

O sırada birden
Karanlık aydınlamaya başlamış
Güneş parlamış ufukta
Yedirenk gökkuşağı belirmiş

Ve adam kaybettiği çocukluğunu bulmuş...