SadeceAşçıMı? || MİNSUNG

10

"Ha? Jisung?"

Yatağından kalkıp bana doğru yürümeye başladı. Yürürkende sırıtıyordu pic.

"Siz tanışıyor musunuz?"

Kai atladı söze.

"Evet tanışıyoruz Kai. Hemde ne tanışma.."

Korkuyordum. Evet korkuyordum amk! Bana yaptığı şeyler hala dün gibi aklımda. Hay sikeyim! Annemden kaçıyorum, yeni bir bela alıyorum. Ne yapacağım?

"Sen bi gelsene Jisung."

Söylediği sözle irkildim. Önümden gidiyordu. Bende onu takip ediyordum. Başka ne yapacaktım ki?

Beni lavaboya götürdü ve benim önüme geçti.

"Ne istiyorsun?"

"Ne mi istiyorum? Tam da şunu!"

Yüzüme yumruk atmasıyla yere düştüm. Yine başlıyordu lanet olası günler!

Üstüme çıkmasıyla konuşmaya başladı.

"Okulunu neden değiştirdin? Benim yüzümden değil mi? Bana iftira atmışşın? Senin yüzünden neler çektim okulda biliyor musun! Ödeyeceksin.
Tek tek yaşadığım şeylerin hepsini burda ödeyeceksin!"

Yüzüme yumruklar atmaya başladığında canım çok yanıyordu. Karnıma oturuyor olmasıyla bıçaklandığım yerde çok yanıyordu. Yaram açılacak gibiydi.
Canım çok ama çok acıyor..

"Lütfen..."

Dudaklarımdan kısık ve güçsüz sesimle bunu diyebilmiştim.
Bayılacaktım.
Ramak kalmıştı.

Yüzüme vuruluşu bir anda durmuştu.
Üstümden bir yük kalkmıştı.
Gözlerimi yavaşça açtığımda Eunwoo yoktu. Arkamdan bağırış sesleri geliyordu.
Kafamı zar zor çevirdiğimde
Takım elbiseli bir adam
Burdaydı
Giyiminden, saçlarından belliydi
Bu Minhoydu
Eunwoo tanınmayacak hale gelmişti.

"Minho..."

Sesim çıkmıyordu. Bağırmaya çalışıyordum fakat olmuyordu.
Elimi ayakkabılarına uzattım ve dokundum.

"Minho! Bırak onu!"

Sesim birazda olsa çıkmıştı.
Minho Eunwooyu bırakıp bana döndü ve ayağa kalktı.

"Seninle işim bitmedi."

Hızlı bir şekilde beni kucağına aldı.

"Jisung? Jisung! Jisung benimle kal!?"

Bayılmak üzereydim ama bayılmamıştım.
Sadece cevap veremiyordum.
Yüzüm fazla acımıyordu ama karnımdaki yaram çok acıyordu.

"Acıyor..."

Ellerimle karnımı tuttum.

"Ha?"

Çok endişeli ve korkuyordu.
Onu ilk defa böyle görüyordum.

Beni revire götürdü ve kontrollerim yapıldı. Bir sorun yoktu. Bu beni rahatlatmıştı.

"Daha iyi misin?"

"İyiyim..."

"Çok şükür.."

Bana sarıldı.
Gülümsedim ve Minhonun sarılmasına karşılık verdim. Ayrıldığımızda ona bir soru sordum

"İşe gitmen gerekmiyor mu? Ben iyiyim sen git."

"Hayır."

Cevabı netti o yüzden birşey diyemedim.

"Eunwoo nerde?"

"Hala o orospu çocuğunu mu soruyorsun?"

"Ama-"