ေမာင့္ရဲ႕ေကာက္စိန္ေလး//မောင့်ရဲ့ကောက်စိန်လေး S-1 [Complete]

Part - 27

Zawgyi

"လူနာကအားနည္းေနတာေရာစိတ္ဖိီစီးမူ႔ေၾကာင့္ေရာမူးလဲၾကသြားတာပါ...ပီးေတာ့ညဘက္ေတြကိုယ္အတက္ႏိုင္ဆံုးေစာေစာအိပ္ခိုင္းေစခ်င္တယ္"

"ဘာျဖစ္လု႔ိလဲဗ် ေဒါက္တာ"

"လူနာက...ကိုယ္ဝန္႐ွိေနလို႔ပါ ကိုယ္ဝန္က2ပတ္ေက်ာ္ေလာက္႐ွိၿပီမို႔ အစစရာရာဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔ေတာ့လိုတယ္ဗ်...အဓိကေတာ့အစားေသာက္ပဲဗ်..အစားေသာက္ပိုင္းမွာအား႐ွိမဲ့အစားစာေလးေတြေကြၽးၿပီးေ႐ွာင္ရမဲ့အစားစာေတြကိုယ္ေတာ့ဒီကညီေလးကုိယ္အကုိေျပာျပသြားေပးပါ့မယ္"

ဗိုက္..ဗိုက္ထဲမွာသူ႔ရဲ႕ရင္ေသြးေလး႐ွိေနတယ္တဲ့လား၊ဘယ္လိုေတာင္ေျပာရမလဲက်ေနာ္မသိေတာ့ဘူး၊ေပ်ာ္လြန္းလို႔႐ူးေတာ့မယ္...၊2ပတ္ေက်ာ္ထိေတာင္႐ွိေနၿပီတဲ့လားခ်စ္ေသာရယ္...။

"ဟုတ္ကဲ့ေဒါက္တာ...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ် အေလာတစ္ႀကီးေခၚလိုက္ရလို႔ တကယ္အားနာပါတယ္"

"မဟုတ္တာရတယ္ညီေလး...ေဆာင္ရန္ေ႐ွာင္ရန္ေတြလဲမွာၿပီးၿပီဆုိေတာ့အကိုျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ညီေလး"

"က်ေနာ္အေ႐ွ႕ထိလိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္ေဒါက္တာ"

ေဒါက္တာကိုယ္အိမ္ေ႐ွ႕ထိလိုက္ပို႔ကာ၊အေပၚကိုယ္ခပ္ျမန္ျမန္တက္လာလိုက္ၿပီးအခန္းတံခါးကိုယ္ေျဖးေျဖးဖြင့္ကာေဆးထိုးထားသည့္အ႐ွိန္နဲ႔ကုတင္ေပၚမွာဘာမွမသိ႐ွာေသးတဲ့ခ်စ္ေသာရဲ႕လက္ေလးကိုယ္ကိုင္ကာေဂ်ာ္လီစကားေျပာေနမိသည္။

"ေမာင္က...ဒီေန႔ကစၿပီးေမာင့္မိန္းမေလးကိုယ္အသြားလာကစအ​စားေသာက္ေတြကစဂ႐ုစို္က္ေပးေတာ့မွာမု႔ိ..ေမာင့္မိန္းမေလးကေမာင့္ရဲ႕သားေလးလားမီးမီးေလးလားမသိေသးတဲ့ဗိုက္ထဲက..ကေလးေလးကိုယ္ပဲအဆင္ေျပစြာေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ေလးပဲေမြးေပးပါေနာ္ေမာင့္ရဲ႕ျမတ္ႏိုးရာေလး...ခ်စ္တယ္"

မင္းေမာင္တစ္ေယာက္မ်က္လံုးကိုယ္ေျဖးေျဖးခ်င္းဖြင့္ကာ၊ေဘးပတ္လွည္လိုက္ၾကည့္မိေတာ့သူ႔ေဘးနားမွာလက္ေလးကိုယ္ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ေမာင့္ကိုယ္ေတြ႔လိုက္ရ၏...။

"ေမာင္"

"ဟင္...ဗ်ာ ေမာင့္မိန္းမေလး ႏိုးလာၿပီလား..ဘယ္လိုေနေသးလဲ သက္သာရဲ႕လား မူးတာေဝတာ႐ွိေသးလား"