ေမာင့္ရဲ႕ေကာက္စိန္ေလး//မောင့်ရဲ့ကောက်စိန်လေး S-1 [Complete]

Part - 14

Zaw gyi

ဒီေန႔ေဆး႐ုံကဆင္းကာ၊ ပစၥည္းေတြသ္ိမ္းဆည္းထုတ္ပိုးေနသည့္ေဂ်ာ္လီရယ္၊ ဆိုဖာေပၚမွာလဲေနရင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္မင္းေမာင္၊ ဒဏ္ရာေတြကမ်ားတာမို႔လူပ္လူပ္ယြယြေနဖို႔မေျပာနဲ႔ဖုန္းေတာင္မကိုင္နိင္ပါေခ်။ပစၥည္းေတြအားလံုးစံုၿပီမို႔ခ်စ္ရသူကိုယ္ႏိုးရပါမည္။

"ဆရာ ထ ထေတာ့ေနာ္ အိမ္ျပန္ၾကမယ္ေနာ္"

႐ုတ္တစ္ရက္ႀကီးလာႏိုးသည့္ေဂ်ာ္လီေၾကာင့္မင္းေမာင္လန္႔သြားပါသည္။ေဆးေတြကအိပ္ေဆးပါတယ္ထင္ပါရဲ႕ခနခနအိပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတာမင္းေမာင္တစ္ေယာက္၊ စားလိုက္အိပ္လိုက္နဲ႔ခုတစ္ေလာၿငိမ့္ေနသည္။

"အင္းအင္း ျပန္မယ္ေလ သြားၾကစို႔"

ေ႐ွ႕ကေနေကာ့ေကာ့၊ ေကာ့ေကာ့နဲ႔လမ္းေလ်ွာက္သြားသည့္ခ်စ္ရသူအားေဂ်ာ္လီၾကည့္ကာရီမိလိုက္သည္။တကယ့္ကေလးလိုပင္။အေတြးထဲမွာသာသာယာယာနဲ႔စိတ္ကူးယဥ္ကာလမ္းေလ်ွာက္ေနတုန္းဝင္တိုက္မိသြားသည္။

"အာ့...အ ေသပါၿပီကြာ...မင္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာ ဟမ္ ဒီတစ္ခါလဲမင္းပဲလား...မင္းကငါ့ကိုယ္အညိဳးနဲ႔ဝင္တိုက္ေနသလိုျဖစ္ေနၿပီေနာ္ခ်ာတိတ္"

"ဘာ!!...ခ်ာတိတ္လဲက်ဴပ္မွာနာမည္႐ွိတယ္ဗ် ေျပာျပရအံုးမလား...အလွေလး"

"ဘယ္...ဘယ္သူကအလွေလးလဲ မင္းနာမည္လဲမသိခ်င္ပါဘူး လာမေျပာနဲ႔ငါ့ကိုယ္"

"မသိရင္မွတ္ထား...က်ဴပ္နာမည္က ညိဳ႕သုခလို႔ေခၚတယ္"

သူ႔နာမည္သူေျပာျပကာလွည့္ထြက္သြားေသာခ်ာတိတ္အားေဂ်ာ္လီေခါင္းခါမိေနသည္။နာမည္ေလးကေတာ့လွသားပဲ...ဘာတဲ့ ညိဳ႕သုခတဲ့လား...။

"ဆရာ အိမ္ေရာက္ၿပီေနာ္ ပစၥည္းေတြက်ေနာ္ပဲခ်လိုက္မယ္ ဆရာနားနားေနေနသြားနားေတာ့ဗ်...ေနာ္"

"အင္းပါေဂ်ာ္လီ မင္းလဲပင္ပန္းေနေရာေပါ့ နားလိုက္အံုး"

"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ...ဂ႐ုစိုက္ဝင္ေနာ္အထဲကို္ယ္"

အထဲဝင္သြားေသာ္ခ်စ္ရသူအားနားနားေနေန၊ ေနဖို႔မွာရေသးသည္။မဟုတ္ရင္ဆရာကၿငိမ္ၿငိမ္ေနတာမဟုတ္ပါေခ်။ခ်စ္ရသူစားဖို႔တြက္ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ေလးျပဳတ္ေပးရမည္။မာဖီးယားဂိုဏ္းမွာဆရာရဲ႕တပည့္လုပ္ေနတဲ့သူကလဲထမင္းဟင္းအျပင္မုန္႔မ်ိဴးစံုပါလုပ္တက္ေသးသည္။အထင္ေတာ့မေသးေစခ်င္ေပါင္။ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ေလးက်က္သြားေသာ္အခါ၊ အေပၚမွာအိပ္ေနရတဲ့ကေလးႀကီးကိုယ္သြားႏိုးၿပီးၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ေလးေကြၽးရမည္။ေဆးေတြကပံုမွန္ေသာက္ရမွာပင္။တစ္ရက္ေလးေတာင္ျပတ္လိ့ုမရပါ၊ ေဆးေၾကာက္တဲ့ကေလးႀကီးနဲ႔ကေတာ့ေတြ႔ၿပီေလ...။