Hellooooo💋
Yeni bir kurguyla merhaba duygularınızı belirtirseniz çok sevinirim...
Belirli bir düzende bölüm atamam büyük ihtimalle, bölüm yazdıkça atarım ilk bölümü biraz kısa tutucam sindirerek olayları algılamanız için 😁💫Keyifli okumalar💫
***
(Alev Öykü Korkmaz'ın diliyle)
Bir elimi arabamın camından sarkıtmış,diğer elimlede direksiyonu rahat birşekilde kavramıştım.
Babamdan kalan bir alışkanlık olan bu hareketi farkında olmadan sık sık yapmaya başladığımı farkettim ve kendi hareketlerime kısa bir tebessüm ettim.Arabayı otopark'ta F12 bloğuna parkettim ve boks maçının olduğu konteynıra doğru adımladım.Boks maçının konteynırda olmasının sebebi polisler baskına geldiğinde ana binada basılmak yerine maliyeti ucuz biryerde basılmak daha uyguna patlıcak olmasıymış.Bende bunu kuzenim Ensar'dan öğrendim.
Konteynırın girişinde bekleyen iki korumanın karşısında durdum ve kapıyı açmasını bekledim.İri yarı kirli sakalları olan cüsseli adam benim cılız bedenimi baştan aşağı süzdü ve yüzünde rahatsız edici bir sırıtışla "Neyi bekliyorsun güzelim?"dedi.
'Neyi bekliyorsun' cümlesi başlı başına sinir bozucu bir cümleyken sonuna güzelim kelimesi eklenince benim sinirler iyice altüst oldu."Açıl susam açıl diyince açılabilen bir kapı değilse kapıyı açmanızı bekliyorum"dedim.Herşeyi de benim söylememi bekliyorlardı.
Cüsseli adamın yanındaki adam biraz daha anlayışlı bir tipe benziyordu.Ve tahmin ettiğim gibide daha anlayışlı çıktı."Arkadaşım biraz fazla içti onun kusuruna bakmayın bugün boks maçı var bu yüzden eğlendirmeye gelenlerden biri değilseniz kapıyı açamam" dedi sakin bir ses tonunda.Telefonu paltomun yan cebinden çıkarttım ve alfa kuzen yazısına iki kere tıkladım.Alfa kuzen aranıyor yazısı ekranda belirmesiyle yüzümde alaycı bir gülümsemeyle telefonun açılmasını bekledim.
Telefonun açılmasıyla birlikte ensarın enerjik sesinin kulaklarıma dolması bir oldu.
"Alo kuzen nerdesin birşey mi oldu?"diyen Ensarın arkasından müzik sesleri geliyordu."Ensar ben şuan ringin olacağı konteynırın önündeyim sizin korumalardan biri beni içeri almıyor zorla mı girmemi istersin yoksa kapıyı açmalarını söyleyeyim mi?" dedim.Ensarın ağzındaki hırıltılı ses gerçektende adamlara birşey yapabileceğimi bildiği için çıkmıştı.Bir yıldır aldığım profesyonel kick boks eğitimini bugün burada kullanmaktan asla çekinmezdim.Telefona korumaları isteyen Ensar, kapıyı açmalarını söylemiş olmalı ki anında kapı açıldı.
Telefonu tekrar elime aldığımda "Sağol kuzen "dedim.Müzik sesinden dolayı bağırmak zorunda kalan Ensar "Birdaha sıkıntı çıkacağını sanmıyorum sadece birkaç kibar uyarı yaptım o kadar." demesiyle küçük bir kahkaha attım. Kesinlikle tehdit etmediğine o kadar emin olabiliyordum ki."Hangi salondasın maç başlamadan yanına uğrayayım "dedim.Ensar benim neredeyse bütün hayatımın her alanında vardı.Bu yüzden küçüklükten beridir beraber büyüdük diyebiliriz.O sanki bir kuzenden çok farklıydı, tıpkı bir abi gibiydi bu yüzden benim ne derdim varsa ona ,onun ne derdi varsa bana anlatırdı.Her ne kadar gıcıklık yapsada birbirimizden asla ayrı kalamıyorduk.Bunu birbirimize itiraf etmemiştik ama her halimizden açıkça belli oluyordu.
"14 no'lu odadayım bekliyoruz"diyen sesi yanlız olmadığının göstergesiydi maça hazırlanıyor olmalıydı.
14 numaralı kapının önünde dikilmem 5 dakikamı almamıştı .Kapıyı tıklattım ve içeriye girdim daha doğrusu içeriye daldım.
İçerde kaan'da vardı.Kaan ensarla benim yakın olduğumuz tek arkadaşımızdı.Kaan çekik açık kahve gözleri kumral saçlarıyla oldukça hırçın bakan bir tipti ama nasıl görünüyorsa tam tersi bir kişiliğe sahipti.Sert bakışları sadece dışarıya karşıydı bize ise her zaman şakacı ve enerjik tarafını göstermişti.Ensar ela gözlerini bana dikmiş ne dikiliyorsun tepemizde bakışları atmaya başlamıştı.Koltuğa yayılmış kaanın bacaklarını bir elimle ittirdim ve siyah deri koltuğun köşesine rahat edebileceğim bir pozisyonda kuruldum.Genelde bu odayı fazla kullanmazlardı bu yüzden biraz değişik bir atmosferi varmış gibi hissediyordum.Ben genelde işte olduğum için buraya çok sık gelemiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İris Ve Lotus
أدب نسائيBu sadece bir davaydı ama bu davada dikkat edilmesi gereken tek nokta sadecelerdi. iki farklı yol vardı fakat ikisininde sonu koca bir hiçlik yani uçurumdu.Alev Öykü Korkmaz bir zamanlar tek derdinin kaybettiği davalar olduğu zamanlara dönmek için ç...