Planların suya düştüğü, fiilen bittiğimiz bir anın içinde tek kişi olarak savaşmaya çalışıyordum.
Ben kim miydim?
Ünlü Milli İstihbarat Teşkilatının en sağlam ajanı Beste, Beste Güneş. En çok güvenilen ve adından gururla bahsedilen Beste Güneş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazen her şeyin durağan gittiği anlarda kendinizi tanımaya vaktiniz olurdu. Geçmişiniz, şimdiniz ve geleceğiniz. Düşünmeye, kafa patlatmaya zamanınız olurdu bu üç şey için.
Geçmişinizi de şimdinizi de geleceğinizi de siz şekillendiriyordunuz. Seçtiğiniz seçenekler bunları belirliyordu. Peki ya seçtiğiniz bu seçenekler hayatınızdaki en iyi seçenekler miydi?
O masada otururken aklıma takılan konulardan biri buydu. Hayatımda sürekli mükemmel olmak zorunda kalmıştım. Mükemmel bir ders notları, mükemmel bir meslek, mükemmel bir insan.
Belki de yapmamız gereken tek şey özgürce dolaşmaktı. İstediğimiz yolda engellere takılmadan ilerlemek, dilediğimiz gibi eğlenmek.
Fakat bunların hiçbiri bana seçenek olarak sunulmamıştı.
Mehmet Binbaşı konuşmaya başladığında düşüncelerimden sıyrıldım ve ne dediğini anlamaya çalıştım.
"Bugün yeterince yoruldunuz çocuklar. Artık evlere dağılma zamanı." masaya bir göz gezdirdi, sarhoş olan Gözde, Anıl ve beni görünce Uzay, Bulut ve Ali'ye döndü.
"Arkadaşlarınız anlaşılan içkiyi fazla kaçırmış." dedi. "Kim hangilerini götürebilir?" diye bir soru sordu.
Ali "Ben Ela ile birlikte Gözde'yi bırakırım. Zaten ev arkadaşılar." dedi.
"Tamam onlar sana emanet. Dikkatli gidin oğlum." dedi binbaşı.
"Emredersiniz komutanım." dedi Ali ve ortaya küçük bir tebessüm sundu.
"Ben Beste'yi götürürüm." dedi Uzay ve yanıma geldi.
"Ama ben Anıl'ın evini bilmiyorum. Beste'yi ben götürsem daha iyi. Hem çok fazla sarhoş değil. Evini bana tarif edebilir.Anıl'ın yürüyebileceğimden bile emin değilim." dedi Bulut ve o da tepeme dikildi.
Arkadan "Böyle Bir Aşk Görülmemiş Dünyada" şarkısını bağıra bağıra söyleyen çakma Müslüm Anıl'ın sesi kulaklarıma ulaşıyordu.
"Olsun, ben götürürüm Beste'yi." diyerek Bulut'la Uzay arasında inatlaşmaya başladı.
En sonunda "Yeter be!" diye sesimi yükselttim ve ikisi de oturduğum için bana yukardan bakarken ayağa kalktım.
"Kedi köpek gibi dalaşmaya devam edebilirsiniz. Sizin boş muhabbetinizi dinleyene kadar evime gitmiştim bile. Arabam var kendim gidicem. Asıl kendine dikkat etmesi gereken sizlersiniz." dedim ve yanlarından ayrıldım.
Arkamı döndüğümde Bulut'un "Şaşırdım mı? Evet..." dediğini duydum ve sırıtarak valeye doğru ilerledim.
