Babam ve Ilgaz abinin Gebze de baktıkları o davanin uzun sürecegi belliydi Butün cumartesi
orada olacaklardı. Kaç yaşına geldim Polis memuru oldum hatta bu sabah banka soyan iki kisiyi yakaladim ama su an babacığımın ısrarı yüzünden Mercanla evcilik oynuyorum.
Cünkü minik Defnemiz büyümüş ve bizim kadar olmasa do çılgın bir ergen olmuş Ceylin, ablası
ile hararetli bir konusmadalar.
'Tuğçe bu bebegin adi senin adin olsun sana benziyor'
Mercanın beni benzettigi lahana bebege bakip kahkaha attım.
'Olsun Mercan beiki bu bebek zaten benimdir.'
Mercan saşkın gözlerle bana baktığında yerden kalkıp onu kucağıma aldım yatağa oturduk
'Seni bu bebekten izliyorum belki ben'
Mercan dedigime karşışık gülerek bana baktı
"Off Tuğçe bu mümkün bile degil" bu çocuğun bu cevapları...
İkimizde gülüsürken Ceylin ablanin anahtar sesini duyduk Mercan koşarak annesine gitti.
Cebimde titreyen telefona baktigimda SAVCIM dan.gelen bi mesaj vardi
"Sana ihtiyacim var Tuğçe"
Ona gitmem gerekiyordu hemen....
Mercan ve Ceylin abla içeriye geldiginde ona gitmem gerektigini söyledim yüzündeki komik
gülümseme ile
'Bir şart ile önce Mercania binikte yataga uzanin fotoğrafınızı cekeyim sen baban ararsa
açmo ben hallederim'
Zaten eve gidiyorum desemde pek inanmamıştı. Tabi Ceylin Erguvan gözünden bişey kaçmaz
amo Bende Tuğçeyim kızım simdi degil belli etme Ceylin ablanin istedigini yaptiktan sonra bir
taksi çağırıp savcıma gittim.
Bana kapıyı açtiginda yüz ifadesi durgundu elini elime uzatip beni içeriye cekti kanepede eli elimde öylece oturuyorduk.
'lyi misin?'
Sordugum soru ile bana baktı gözlerinde kirgin bi ifade vardi.
'Sanırım bisey buldum'
iki gün önce birlikte büyüdügü sevgi evine gitmistik herkesin ulasabildigi ama bir tek onun
ulasamadigi bilgileri almistım oradan gizlice bir telefon numarası bulduk ama arayamadı
Sanırım aramıştı...
'Kim açtı telefonu?"
'Anlatmadan beni anlamani çok sevivorum'
Boştaki elimi de elinin uzerine koydum.
'Mehmet Hakimin özel kalemi actı Mardinde hakimmis numaranin sahibi Tuğçe, kim olabilir neyim olabilir?'
Yanindan usulca kalktim masada duran bilgisayan alıp çantamdan asla çıkarmadığım programmin yuklü oldugu usbvi akardim.
'Bu yaptigin cok tehlikeli" diye beni uyarsa da dinlemedim
'Seni böyle görmekte üzücu'
Açtigim program taramasini bitirene kadar bana kahve yapmaya gitmisti. Sans o ki program hızlı taradı.
Mehmet Kaplan babası olmak icin biraz yaslydi. Nüfus horeketlerine baktigimda gözüme
carpan tuhaf şeyler oldu.
Kızının ölüm günü Efenin dogum tarhi ile aynıydı...
En tuhaf olan ise kızın annesi Nadide Başsavcıydı...
Babamin anlattıklarını düsündüm, ölen bir kiz vardı Ceylin, ablanin vurdugu o adam ben
bütün bunlan biliyordum.
Bunlan ona nasil anlatacagimi bilmiyordum, Eh Tuğçe hani her seyi bilirdin simdi ne oldu?
Efe yanıma geldiginde kahveyi elinden aldim masaya biraktim.
En az onun kadar endişeli baktigima eminim o da anlamış olacak ki sesi titreyerek konustu.
"Ne buldun?"
'Düşündüğümden daha fazla şey'
bilgisayarı elimden alip kendi önüne bıraktı ekrana her baktığında yüz kasları daha da geriliyordu.
Elimi omzuna koydum bana beni kurtar der gibi bakyordu bilgisayarı kapatıp onu kendime cektim başını boynuma yaslamıştı. Su an anlatmam gerekiyordu yoksa asla anlatamazsım.
'Daha fazlasını biliyorum, bunu eninde sonunda öğreneceksin benden duymak mi istersin yoksa kendin'
'Sen söyle lütfen Tuğçe'
Kendimi bir çıkmazda buldum kelimelerim bogazima dügümlendi güç almak istercesine
Omuzlarını daha sıkı sardim elimi her anlattigim seyde boynumun açıkta kalan yeri ıslanıyordu. Sonunda bitirebilmistim konuşmayı iki elimi de kullanarak onu kendime iyice sardım saçından öptüm nefesini dinlemeye başladım. Ne kadar öyle durduk bilmiyorum
ama karsimdaki saat sanırım 04.00 'ü gösteriyordu bugulu gözlerimi temizledim. Kafasını
boynumdan kaldirdi gözleri kızarmıştı. Sanırım saate baktığımı fark etti.
"Gitmesen olur mu?'
Bu cümleyi duydugumda içimdeki o anlamlandiramadigim hissi bastiramadim. Elimi elinden çekip gozünün altina yerleştirdim. Ve yapabilecegime inandigim o seyi yaptim uzanip
gözlerinden öptüm kurumus gözyaşlarının tadin hissettim.
Ellerini belime doladi beni kendine pekti. Ona daha da sokulup ellerimi boynundan geçirdim kanepeye uzandık bir elimle saçlarını oynamaya başladım belki iyi gelirdi. Hani dizilerde olur ya gözleri kapalıydı ama yuyup uyumadiginı bilmiyordum.
Telefonumda yanan ışığa bakmak icin doğrulmak istedigimde kamimdaki yüzünü kaldirdi.
Belimi dana cok sıktı.
'Lütfen gitme, tek dogrum sensin'
Yüzünü sevdim
'İstesene gidemem, seni birakmam aklim kalbim burada kalacak zaten bende burada olayim'
Efe yüzündeki elimi öpüp başını yeniden karnıma yerleştirdi. Ve sanırım öylece uyuyakaldik...
