Ilgaz son sınavını da başarıyla geçtiğini babası ve Eren'e haber vermek için emniyete gelmişti.
Aynı sokakta büyüdüğü arkadaşı Eren'i arıyordu. Babası ile göz göze geldi.
"Eren komiser nerede?"
Metin Başkomiser açtığı gözleri ile Ilgaz'a baktı. Eren işe başladığından beri hiç sebepsiz ortadan kaybolmazdı.
"Sen bilmiyor musun?"
Ilgaz başını olumsuzca salladığında Metin Başkomiser eşini aradı.
"Kıymet, Eren'in zilini çalabilir misin?"
Telefonun karşısındaki kadın Metin'in söylediğini yaparak Eren'in evine gitti.
Eren evdeydi, kadına kapıyı açtığında gözleri kıpkırmızıydı.
"Eren! Neyin var oğlum?"
Eren ona bir anne şefkati ile yaklaşan kadına sarıldı.
"Gitti anne, bizi bırakıp gitti."
Kıymet anlamıştı. Eren'in daha okurken tanışıp evlendiği, evlenmekle hep hata ettiğini düşünen o kadın gitmişti.
Evliliğe iki sene dayanabilmişti, belki onu durduran şey Eren'in polis olmasıydı.
"Tuğçe nerede? Onu da mı götürdü?"
Eren başını hayır anlamında salladı. Eli ile içeriyi işaret etti.
Kıymet içeri girdiğinde Tuğçe salondaki oyun halısındaydı.
Kıymeti görür görmez gülücükler saçmaya başladı.
Kıymet bebeği kucağına aldı. Onu sevmeye başladı.
"Şimdi ne yapacaksın Eren?"
Eren bilmiyordu, tek istediği şey kızına çok iyi bakmaktı. İşi yoğun bir işti.
Çaresiz bir çıkmaza girmesi an meselesiydi.
"İzin aldım bir kaç gün, Tuğçe annesizliğe alışana
kadar sonra da bakacak birini bulurum"
Kıymet kucağında mırıldanan yeşil gözlü bebeğe baktı.
"Oğlum, bak ben senin annen sayılırım. Tuğçe benim kızım, torunum ben ona Çınar'a nasıl bakıyorsam öyle gözüm gibi bakarım"
Eren, bu kadını çok seviyordu. Depremde kimsesiz kalmıştı.
Annesi, babası, kardeşleri gittikleri memleket ziyaretinde ölmüştü. Ama bir ailesi daha vardı.
Metin Babası, Kıymet Annesi...
Onu hiç yalnız bırakmadılar. Tuğçe doğduğundaki heyecanları, ilk doğum günündeki mutlulukları...
Tuğçe Çınar'dan iki yaş küçüktü. Kıymet ikisine de gerçekten gözü gibi bakardı.
Kıymet gittikten sonra kucağındaki kızına baktı.
Eren kızı ile baş başaydı. Tuğçe kapıdan giden kadına el salladıktan sonra babasının boynuna sarıldı.
''Babam''
Dünyalar yine Eren'in olmuştu. Tuğçe ona her 'babam' dediğinde...
Kızı ile bir hayat kuracaktı. Bazen işinden, yaşayacağı her şeyden feda ederek kızı ile bir hayat kuracaktı.
Öyle de yapmıştı. Tuğçe'yi büyütüyordu. Kıymet annesinin yardımı ile...
Bu gece kızı ateşlenmişti. Hastaneye gitmişlerdi.
