Hayal: Tamam. Beraber gidelim
Evden çıkarlar ve hastaneye giderler.
Selin: Kendine gelebildin mi?
Fırat: Barış'ı gerçekten normal odaya mı aldılar?
Selin: Evet.
Selin normal odanın yerini gösterir ve Fırat Barış'ın yanına gider.
Fırat: Barış... Hadi uyan artık... Sensiz hiçbir şeyin hevesi yok... Ne yemek yiyorum, ne gülebiliyorum... Barış uyan ne olur...
Barış'ın koynuna sarılır ve ağlamaya başlar.
Fırat: Barış uyan artık ne olur, sensiz yapamıyorum ben kalk ne olur. *Ağlayarak*
Barış parmağını hareket ettirir.
Fırat: P-Parmağını mı oynattın sen! *Titreyen sesiyle*
Hemen odadan çıkar ve hemşireye seslenir. Hemşire gelir. Barış'ı kontrol eder ve odadan çıkar.
Savaş: Hemşire Hanım bir gelişme var mı ne olur söyleyin.
Hemşire: Savaş Bey kardeşiniz yakın zamanda uyanabilir.
Savaş: G-Gerçekten mi!
Hemşire: Evet, gösterdiği tepkiler bu yönde. Geçmiş olsun.
Fırat Selin'e sarılır.
Fırat: Barış uyanacakmış abla.
Selin: Çok sevindim ablacım.
Fırat'ın anlatımıyla
Siz hiç gülerken ağladınız mı? Ben ağladım. Şu an sevinçten gülerken ağlıyorum. Niye mi? Çünkü benim için canını feda eden Barış'ım uyanacak, beni korudu resmen. Ben normalde ilk görüşte aşka inanmazdım. Ama ben Barış'a ilk görüşte aşık oldum. Bi' yandan seviniyordum bi' yandan da üzülüyordum. Üzülüyordum çünkü ondan özür dilemem gereken konular vardı...
Yazarın anlatımıyla
Aradan 2 gün geçer. Fırat odadaki koltukta uyuyordur ve Barış'ın sesini duyar.
Barış: F-Fırat... *Halsiz ve bitkin sesiyle*
Fırat uyanır.
Fırat: Barış!
Hemen kalkar ve Barış'ın yanına eğilir.
Fırat: İyi misin bir yerin ağrıyor mu!
Barış hafif öksürür.
Barış: Sakin tamam. İyiyim ben. *Yorgun sesiyle*
Fırat: Ben rüyada mıyım şuan ya?
Barış: Yoo. *Gülümseyerek*
Fırat'tan
Şurada çığlık atmak istiyorum yemin ederim. Eğer rüyadaysam biri beni uyandırabilir mi acaba! Barış uyandı ve benimle konuşuyor resmen. Elim ayağım birbirine dolandı. Sarılayım diyeceğim olmayacak.
Yazardan
Fırat: Hiç uyanmayacaksın diye öyle korktum ki.
Barış: Bak uyandım işte.
Fırat: Bir daha böyle yapma olur mu?
Barış: Yapmam. Bu arada, bana söylediğin her şeyi duydum.
Fırat: D-Duydun mu...
Fırat koltuğa oturur ve başını öne eğer.
Barış: Sen gerçekten bensiz yapamıyor musun?
Fırat cevap veremez. Bir an sinirlenir ve ayağa kalkar.
Barış: Fırat soru sordum cevap vermeyecek misin?
Fırat: Yapabiliyorum! Sen yokken gayet yapabiliyorum! Olmaz bizden!
Barış'ın gözünden bir damla yaş düşer. Gözünü kapatır ve kapıyı gösterir.
Barış: G-Git buradan...
Fırat gözünün döndüğünü anlar.
Fırat: B-Barış be-
Barış: ÇIK DEDİM!
Fırat akan gözyaşlarıyla odadan çıkar.
Savaş: Fırat iyi misin?
Fırat cevap vermez ve gider. Savaş odaya girer ve Barış'ın cama bakarak ağladığını görür.
Savaş: Abicim uyanmı- Sen ağlıyor musun?
Barış: Abi yalnız bırak beni... *Titreyen sesiyle*
Savaş: Peki?
Savaş kapıyı çok az aralar ve Barış'a bakar. Barış elini ağzına götürür ve ağlamaya başlar.
Kalbim söyle ne oldu bize
Nasıl ihanet etti sözümüze
Ah kalbim sevmek iyi gelmez bize
biraz çeksek bile çıkarız biz düze
Fırat arabasına biner ve ağlamaya başlar.
Onu bir daha görmeyi inan istemezsin
Sana da acı verir bu son hallerim
Bilirim sen de benim kadar kolay silemezsin
Ama şimdi başka renkte bakıyor gözleri
*Yapabiliyorum! Sen yokken gayet yapabiliyorum!*
Fırat'ın söylediği şeyler kulağında yankılanır ve daha şiddetli ağlamaya başlar.
Ağla kalbim ağla sen ağla kalbim ağla
Sus sesin duyulmasın içinden ağla
Ağla kalbim ağla sen ağla kalbim ağla
Sus sesin duyulmasın içinden ağla
İçinden ağla
Fırat: Ne yaptım ben ya. *Ağlayarak*
Direksiyona vurur.
Fırat: Allah benim belamı versin! *Ağlayarak*
Bölüm sonu...
