[Yaio]Destiny time อลม่านมาภพรัก

มันเลือนลางแต่ก็ชัดเจน

"โชคดีนะโย"เสียงหวานๆของโมเมตะโกนบอกผมที่หน้าตึกเรียนพร้อมกับโบกมือให้ผม เราเรียนกันคนละห้องนะ ผมมองตอบเธอนิ่งๆไม่ได้โต้ตอบอะไรรอจนเธอเดินหันหลังหายเขาไปในตึกเรียนผมถึงเดินขึ้นอาคารเรียนอีกฝั่ง
"แม้ๆไอ้คุณโยมีสาวสวยอวยพรแต่เช้าเลยนะมึง"ไอ้เนมบุคคลที่ไม่ค่อยมาเรียนสักเท่าไหร่แต่วันนี้ดันมาแต่เช้าโผล่หน้าออกมาจากห้องเรียนก่อนจะแซวผม คงบังเอิญได้ยินสินะผมพลาดเอง เนมรู้โลกรู้คือฉายยาของมัน
"เพื่อนกันเว้ย"ผมเอาศอกกระแทกท้องมันเบาๆแบบหมั่นไส้นิดๆ
"กูเชื่ออออออ "แม้เสียงสูงเลยนะมึง
"-_-!!"
"มันเป็นเพื่อนกันจริงๆเว้ย รู้ไหมทำไม?"แล้วไอ้นัทก็โผล่มาเอาแค่ผาดไหล่ผม หนักเว้ยเอามือมึงออกไปครับ
"ทำไม????"เหมือนคุณชายเนมจะงงหนักมากเนื่องจากไม่มีเรียนสามวันเห็นจะได้แล้วแม่มันสนิทกับ ผอ. เคลียร์ได้แต่ขออย่างเดียวสอบให้ผ่านส่งงานให้ครบ
"ก็คนนั่นกูจองแล้วไง"ไอ้นัทเฉลยในที่สุดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอารมณ์ดี
"เฮ้ย จริงดิกูพลาดเรื่องสำคัญเหรอวะเนี่ยมึงเล่าเลยนะละเอียดๆด้วย"ไอ้เนมจ้องหน้าไอ้นัทอย่างคาดคั้นเอาคำตอบ มึงนี่จริงจังกับเรื่องพวกนี้จริงๆเลยนะ
"กูคอแห้งวะเนมมมมม"ไอ้นัททำท่าเอามือลูบคอไปมาแล้วก็ไอ้แค่กๆๆ
"มึงรอนี้นะเดี๋ยวกูจะลงไปซื้อโค้กกลับมาต้องรู้เรื่อง"ไอ้เนมชี้หน้าไอ้นัทก่อนจะรีบวิ่งลงจากตึกเรียนไป

"วันนี้เรียนเป็นไงบ้างโย^^"โมเมถามผมขณะที่เรากำลังเดินเขาซอยเพื่อกลับบ้าน
"ก็โอเคนะ"
"เมย์ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องนี้เลยโยสอนการบ้านให้เมย์หน่อยสิ"โมเมหันมายิ้มหวานให้ผม ยัยบ้าเอ๊ยใครเขาบอกเขาสอนให้ยิ้มให้ผู้ชายที่ไม่ใช่แฟนแบบนี้วะ นี้ยิ้มแบบนี้ให้เพื่อนผู้ชายทุกคนเลยปะเนี่ย -_-!
"อืม แต่ขอกลับไปเปลี่ยนชุดก่อนนะเดี๋ยวไปสอนให้ที่บ้านเมย์แล้วกัน"ผมพูดตอนที่เราไปหยุดที่หน้าบ้านของเธอพอดี
"โอเค รีบมานะเมย์จะทำขนมอร่อยๆรอ"เธอโบกมือลาผมก่อนจะหันหลังเขาบ้านไป
ในมือของผมก็ถืออะไรบ้างอย่างเอาไว้แน่นเหมือนกัน ของที่ไอ้นัทฝากมาให้โมเม ไว้ค่อยให้ตอนมาสอนการบ้านแล้วกัน