Kevin's P.O.V
Kanina pa ako nakaupo dito sa bench na malapit sa kwarto nina Andrea. I even cross my arms and rest my head on the wall to calm myself. I badly want to go after Andrea pero may usapan kami ni Steven na hayaan na muna syang magpalamig. Dapat di muna ma stress si Andrea para di mag occur always ang pananakit ng ulo nya but dahil sa amin ni Steven, I think, nagiging stressors nya eto.
Kahit pa gustong-gusto kong hindi mag cross ang landas namin ni Steven, parang tadhana na ang nag bibigay ng chansa na mag cross talaga.
Nakapikit pa din ako habang nasandal ang ulo ko sa wall ng may marinig akong familiar na boses na tumawag sa akin. "Pa?" Kaya naman I open my eyes and smile escape from my lips as soon as I saw my son infront of me with a confused face.
"Ano pong ginagawa nyo dito? Nasa shop po si mama ah," puno ng pag-tataka nyang tanong pero sa halip na sagotin ko yun, I grab him first and hug him tightly. How I missed him so much!
"Sorry kung matagal akong nawala ha," I said while still hugging him. I am caressing his head gently while still hugging him.
"Po? Okay lang po yun. Alam ko naman pong busy kayo sa trabaho tska alam ko naman din na kapag di ka po busy, nabisita ka po," he said in a jolly voice that's why I assume that his smiling while uttering those words. Napaka-swerte ko at binigyan ako ng ganito ka bait na anak. I know na sobrang sama ko kay Andrea before, I didn't let her experience the love that she deserve but having Kent na sobrang bait at maintindihin — gaya ng mama nya, ipinapamukha lang sa akin kung gaano ako kagago.
"Thank you kasi naiintidahan mo si papa. Ngapala, may pasalubong ako sayo. Punta tayo sa bahay bukas, di ko dinala kasi sobrang dami eh," I said and pinch his cheeks na kinituwa nya. Bakas na bakas din sa mukha nya ang excitement na makita ang mga laroang pinamili ko. Na late ngang dumating ang mga iyon kasi ipinahabol ko nalang sa akin eh. Di na kasi kayang isabay sa mga luggage ko kaya binayaran ko nalang para ihabol sa susunod na flight.
"Thank you, papa!" Natutuwa nyang sabi sabay palakpak kaya't ginulo ko ang kanyang buhok sabay halik sa pisngi nya.
Ipina-upo ko naman sya sa kandungan ko at tinanong kung kumusta sila dito nung mga panahong wala ako. Ikwenento lahat sa akin ni Kent ang mga nangyari dito maging ang pagka himatay ni Andrea ay nasali nya din sa pag kwekwento sa akin.
"Papa, di mo pa po ba pupuntahan si mama sa shop? Kanina pa kasi tayo dito eh," biglang angal ni Kent kaya't napangiti na lamang ako at agad syang binuhat. Siguro tama na yung tatlong oras na pag upo dito para bigyan ng space si Andrea.
"Let's go to your mom," I said and carries Kent on my shoulder. Ang dami nya pang ikwenento sa akin hanggang sa makarating kami sa labas ng shop kung saan nasa loob si Andrea na may kasamang tatlong babae. Yung dalawa nasa mid 40's na habang yung isa naman na katabi nya ay parang malapit-lapit lang ang edad nila ni Andrea.
Bakas sa mga mukha nila ang kasiyahan dahil naka-ngiti silang naka harap sa babaeng mag kasing-edad lang ni Andrea. The girl is facing at the door kaya't naka talikod sina Andrea sa akin ngayon. I carefully open the door and walk straight to them silently. I even hear the girl utter my name dahilan para mapa-kunot ang noo ko.
"Jusko! Okay lang sa akin na mabawasan ang savings ko basta't nabili ko ang magazine kung saan cover si Kevin Ford!" She said and acted as if she was about to faint.
Nang makarating na ako malapit sa kinaroroonan nila, I clear my throat to get their attention making the four of them divert their attention towards me.
Bakas sa mukha nung babaeng binanggit ang pangalan ko ang pagka-bigla at pagka tulala ng makita ako kaya I ask her if she's okay but she suddenly fainted dahilan para dali-dali syang nilapitan nina Andrea. I put Kent down and walked towards them to see kung okay lang ba sya.
"Is she okay? Where is her room? Dadalhin ko sya dun," I said at agad namang tumabi sila kaya't I get her on the floor and carry her in my arms.
"Where?" I ask again at parang bumalik sa realidad si Andrea at agad akong inalalayan para ihatid yung kaibigan nya sa kwarto neto.
Andrea's P.O.V
"Salamat sa pag karga kay Lisa," sabi ko ng milapag na nya si Lisa sa kanyang higaan. "Tara?" Biglang sabi ko dahil ayaw kong mag tagal pa si Kevin dito sa loob ng silid namin.
"Huh? I think mas better kung hihintayin natin syang magising," kailangan pa ba — tsk! Ano ba tong iniisip ko? Bat bigla akong nag kakaganito? Kaibigan ko si Lisa kaya't dapat andito ako sa tabi nya para alalayan sya pero kasi si Kevin — dapat wala sya dito. Tama! Dapat wala sya dito sa loob.
"Ako ng bahala sa kanya. Baka pagod ka pa sa byahe kaya ako nalang ang mag babantay kay Lisa," palusot ko na sana ay kumagat sya.
"Okay," walang pag dadalawang isip nyang tugon at agad na tumayo. Pero sa halip na lumabas sa silid namin, dumiretso sya sa higaan ko at doon humiga.
"Teka! Hoy! Anong ginagawa mo?" Pigil ko sa kanya ng makahiga na sya sa higaan ko. Alam kong sasakit ang likod nya kapag hihiga sya dun kasi hindi sya sanay sa ganung klaseng higaan.
"What? I'm resting. Diba sabi mo, kailangan kong magpahinga kaya here I am resting on your bed," prenteng sabi nya sabay lagay ng kanyang kamay sa likod ng kanyang ulo. Nilapitan ko naman sya dun at agad na kinuha ang kamay nya para patayoin sya.
"Pwede ka namang sa bahay ninyo humiga eh. Tumayo ka na nga jan!" Sabi ko habang pilit na hinihila sya pero sobrang lakas nya at di man lang sya nagagalaw sa ginagawa kong pag-hihila.
"Kevin! Baka may makakita sayo jan!" Sabi ko at hila sa kanya muli ng bigla nyang hawakan ang kamay ko at hinila ako sabay dantay sa akin kaya't mas lalong lumaki ang mata ko dahil sa ginawa nya.
"Kevin!" Tawag ko sa pangalan nya but he just tightened his hug on me para di ako makaalis sa bisig nya.
"I don't care kung may makakita man sa atin sa ganitong position. I don't give a f*xk in their opinion," he said coldly at halatang wala na akong kawala sa kanya dahil mas lalo nyang hinigpitan ang pagka dantay sa akin.
Di ko na alam anong gagawin ko kay Kevin at nauubos na ang aking energy sa kanya kaya't hinayaan ko nalang sya sa ganuong posisyon.
Hindi ko alam pero bakit ang comportable ako sa posisyon namin ngayon. Parang sanay na sanay akong humiga sa bisig nya and I feel safe on his arms.
----
A/N:
Happy New Year everyone! I hope that you like this update! Please don't forget to FOLLOW and VOTE. Thank you!
You can also read my other stories while waiting for an update. XOXO
BINABASA MO ANG
Paying Off
RomancePaano kung kinasal ka nga sa taong mahal mo; pero, di naman ikaw ang mahal? Mas worst, ikaw pa ang pinag-bibintangan nila sa bagay na di mo naman ginawa. Dalawang taon, dalawang taon na ang nakalipas ng ikasal si Andrea sa asawa nyang si Kevin, dala...
