╔═══❖•ೋ° - °ೋ•❖═══╗ Bölüm şarkısı: Mitski- I bet on losing dogs ╚═══❖•ೋ° - °ೋ•❖═══╝
⊰᯽⊱┈──╌❊ - ❊╌──┈⊰᯽⊱⊰᯽⊱┈──╌❊ -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⊰᯽⊱┈──╌❊ - ❊╌──┈⊰᯽⊱⊰᯽⊱┈──╌❊ -
Yürüdüğün patika ıssızdı, tıpkı etrafın gibi. Hayatın boyunca tektin ve dışlamıştın.
Sana vaat edilen fırsatı düşündün bir an. Aklının en ücra köşelerinde saklambaç oynayan karanlık düşünceler sarmalamaya başladı beynini.
Sobe...Kararını verdin. Muzan'ın teklifini kabul edecektin. Sen ki o beceriksiz mahlukat iblis avcıları arasından bile dışlanmıştın.
İblisler bağlıydılar birbirlerine desek pek de yalan olmazdı ama çok da doğru değildi. Delicesine takıntı ve sevgi farklıydı.
İblisler sadece Muzan tarafından kirli işler için kullanılan birer aletlerdi. Sen de kirlenecektin.
Tek istediğin tek ölmemekti oysaki.
Yavaş adımların hızlandı şafakta. Kırmızı ışınlar yüzüne çarparken son güneş manzaranın tadını çıkardın.
Obanai... İlk birliğe katıldığında onunla arkadaş olmaya çalışmıştın. Ama o, alabildiğince soğuktu. Zamanla birkaç çift laf etmeyi başardınız ama hâlâ tam açılmamıştı.
Zamanla ona bakış açın arkadaşlıktan aşka evrildi ama onun Mitsuri'ye olan ilgisi barizdi. Vazgeçtin...
O mükemmeldi, sen ise hep başarısızdın oysaki. Kıskandın...
Seni dışlanmış hissettirmeleri kalbini acıtıyor, her bakışta kalbine bir kırbaç daha atılıyordu.
Veda etmek için vaktin var mıydı? Evet...
Veda edecek miydin? Belki...
Veda neydi..? İnsanlığının ölümünden dolayı mı veda edecektin ona? Evet, sadece ona...
Ve kararın kesinleşti. Muzan ile anlaşma yapınca beyninin ücra köşelerindeki dokunaçlar beynini sıkıca kavrayarak anılarını parçaladı. Ruhun hakkını aradı. İnsan bedenin öldü...
Nefesin kesildi, tükürüğün kuru boğazında acı bir yol çizdi.
Yeni bedeninde uyandığında her şey için çok geçti...
* * *
Birkaç ay geçti aradan... İnsan öldürmedin asla.
Ormanda geziyordun, Muzan'dan kaçmıştın şimdi de, tıpkı birlikten kaçtığın gibi. Evin yoktu artık, zaten hiç olmamıştı ki...
Kuru dal sesleri durmana neden oldu yerinde, baktın arkana gördün tanıdık bir çift göz anında.
Parıldayan, ev gibi hissettiren tanıdık gözler soğuktu. Birbirinize baktınız birkaç saniye.
Elindeki kanlı katanası ile çalıların içinden yararak geçen suret Obanai'ne aitti.
Soğuk bakan gözleri seni delip geçerken yavaşça yaklaştı ve ani bir acı hissettin.
Yere düşen bedeninden sonra kafan yere çarptı.
Tüm acınla ona baktın, o ise tüm soğukluğuyla acımasızca sana baktı.
En azından yalnız ölmüyordun. Tek yapabildiğin Mitsuri ile Obanai'ye güzel bir gelecek ve ikinci hayat dilemekti. Sen...İkinci hayatını cehennemde geçireceksin...Ebediyen yanacak, kül olup bitince, eriyen bedenin tekrar var olacak.
Cehennemin kan kokan çukurlarında yanarken şükredecektin Tanrı'ya... Ölürken son gördüğün kişiye, yalnız ölmediğine, belki de öldüğüne...
⊰᯽⊱┈──╌❊ - ❊╌──┈⊰᯽⊱⊰᯽⊱┈──╌❊ -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
