Arkadaşım Arkadaşıydı

1.Bölüm

/İlk görüş/

Kulağımdaki kulaklığın zamanı dolmuş gibi kulağımı acıtmasıyla kendi dünyamdan çıkıp bu dünyaya geri gelmiştim. Okulun önüne vardığımda zamanla nasıl olduğunu öğreneceğim arkadaşlarımın yanına geçtim. Derslerimde çok dikkatli ve iyiydim. Olabildiğince en ön sıra ve dikkatle dinlerdim. Üniversite okuyorum aslında hep tıp istemiştimde benden bir bok olmaz dediğim zaman yazılıma geçmiştim biraz geç oldu ama en azından onun hakkında bir bölüm tuturdum. Bazen kafam karışıyo fakat haletmeye çalışıyorum.

Yurda geldiğimde üstümde bir yorgunluk vardı. Ve boğazımda bir gidişme hastlanıyodum yine yorucuydu herzaman hastalanmak bende İTP vardı bir kan hastalığı çabuk hastalanır çabuk iğleşirdim. Bir günde iyileştiğimi bilirim doktor kontrolü için hastanaye gidecektim. Ve aralıkta doğduğum için daha 18 olmamıştım bu yüzden yurttan arkadaşımla gidecektim.

"esma hazırmısın" diye seslendim arkadaşıma "hazırım güneş sen hazırmısın" neşeli bir sesle "hazırım" diye bağırdı ve kahvaltı edip bilet aldık çünkü trabzona gidiyoduk. Çünkü gümüşhanede benim polikinliğim yok o yüzden şehirden şehire gitmemiz gerekiyodu. Kendi evimdeykende aynıydı tekirdağdan edirneye giderdik hep saat 5te kalkar 6 da otobüs beklerdik sabah daha ışımazdı bile hastane yolu veya otobüsker benim ilgi alanımdı yani müziklerle yanlız kaldığım yer oraydı sadece kafamı koyar ve müziklerin bende hisettirdiği duyguları düşünür kafamda kuradım.

Otagara gelip bilet kestirdik. "ilk önce hastane sonra gezeriz trabzonu" "tabi neden olmasın benim bir arkadaşım var onun yanınada uğrarız olurmu" umursamamıştım arkadaşını "olur" diyip kafamı geri cama yasladım. Ve müziğin beni almasına izin verdim. Sonra dalmışım kalktıpımda otagara gelmiştim. Otobüsten indik ve "esma şimdi napcaz şimdi nerden gidiyoruz" dediğimde esma suratıma bakıp güldü "knk burasını pek bilmiyorum" "kız sen demedinmi ben biliyom diye ben seni boşunamı getirdim" dediğimde güldü. Ordaki bir gençten "hastaneye giden otobüsler nerden kalkıyor acaba"
"burdan geçin dümdüz ilerleyin görürsünüz"
"teşekkürler"
Yolla doğru ilerledik. Otobüsler gözükmeye başladı.
Otobüse vardığımızda nerden geçeceğinizi sordum "abi hastaneye gidermi" "gider kızım bin" ücreti ödedikten sonra arka koltukları oturup yolu izledim.

Hastaneye vardığımızda çocuk polikliniğine gidiyorduk. Esma gülerek beni çekiyodu. "17,5 dah kıyamam" "esma! " diyerek uyardım ama bende biliyodum ve alışmıştım artık. Kayıt açtırıp doktora koyulduk. Odasını girip kan testi istedi onlarıda yaptırıp gittik. Çarşıya gittik ve esmanın arkadaşını arayıp gelmesini söyledi. Ve ben dalgın dalgın etrafa bakıyordum.

Sonunda geldi ve bir çay kafesine geçtik hoş bir ortam vardı. "merhaba evren" dedi esma ismi evrenmiş güzel isim "merhaba" "marhaba kızlar"
"güneş bu evren evren buda güneş" "memnun oldum." ilk orda görmüştüm onu ama nerden bilelirdimki sonum olacağını...

İlk bölüm nasıldı?bence güzel oldu kısa ama çünkü bu 10bölümlük çok kısa bir aşk ve dram hikayesi eğer beğenirseniz daha uzun tutarım. Dünyama hoşgeldiniz. Her bölüm sonunda size bir şarkı önerisi yapmayı planlıyorum nasıl olur yorumlarda belirtin.
Diğer bölüm 2 gün sonra yani 2 ocakta paylaşıcam şimdiden iyi yıllar

Empire of the sun- Walking On A Dream