BABAM GİBİ

BG - 1

* * * ESLEM * * *

Odama pat diye dalınmasıyla yatağımda yerimden sıçrayarak oturur pozisyona geldim. Kafamı çevirdiğimde odama dalan kişiyi gördüm. Tabi ki o idi. Başka kim olabilirdi ki?

" Daha hazırlanmadın mı sen? "

" Ödümü kopardın İris. Birde kapı çalmayı öğrensen... "

" Onu bunu bırakta neden hazırlanmadın sen? Çabuk, Ares'ler bekliyor. "

" Siz gidin ya. Ben gelmeyeceğim. "

" Yapma ama üç aydır dışarı bile çıkmıyorsun. "

" Olsun ya, gelirsem somurturum. Sizin de keyfinizi kaçırırım. "

" Saçmalama, çabuk hazırlan. "

" Yok, ben gelmeyeceğim. " bu sırada Gece ve annem şen şakrak bir şekilde odama girdiler. Gece

" Hadi, çabuk. Neden hazır değilsin Eslem? "

" Ben gelmeyeceğim. Siz gidin. " İris, anneme dönüp sitem etti.

" Ya İpek teyze, senin bu kızın tutturdu yine 'gelmeyeceğim' diye. Bir şey söyle şuna ya... "Annem bana baktı. Gözlerime bakarak bile anlıyordu beni. Gelip yanıma oturdu. Ellerimi o sıcacık ve sevgi dolu ellerinin arasına alıp dolan gözleriyle gözlerime baktı.

" Canım kızım... Neden böyle yapıyorsun? Üç aydır yanımdasın. Dışarı çıkmıyorsun. Kimseyle iletişim kurmak istemiyorsun. Her işe koşuyorsun. Ben yorulmayayım, ben üzülmeyeyim diye elinden geleni yapıyorsun. Ama sen çok yoruluyorsun. Üzülüyorsun. İşte beni üzen tek sebep bu... Senin üzülmen. Her zaman babanın fotoğrafını alıp, bakıp, bakıp ağlıyorsun... " dedi başucumdaki babam ve benim fotoğrafımıza bakarak.

" Onu çok özlüyorsun, biliyorum. İnan onu bende çok özlüyorum. Her gece yatağına girip ağladığını bilmediğimi mi sanıyorsun? "Gözlerimi zorlayan yaşlar sonunda sözümü dinlemeden akıp gitmişti.

" Bazen nefes aldığından bile şüphe ediyorum. Evet, baban gitti. Öldü o. Ama hep yanımızda olacak o. Biz hep onu yanımızda taşıyacağız. Tam buramızda... " derken bir eliyle kendi kalbini, diğer eliyle de benim kalbimi tuttu. Annem gözü yaşlı bir şekilde bana bakıyordu. Tebessüm etti ve gözlerimden akan yaşları sildi.

" Yiğit senin böyle kendini eve kapatmanı istemezdi. O senin mutlu olmanı isterdi. Böyle üzülmeni değil. Senin bu sümüklü hallerini görmek istemezdi. Sen çok güçlü bir kızsın Eslem. Benim kızımsın. Yiğit'in kızısın. Bizim kızımızsın. Üç ay boyunca bana çok yardımcı oldun canım kızım. Teşekkür ederim. Ama artık dışarı çık. Nefes al. Nefes aldığını göster ki ben de mutlu olayım. Biraz hayatını yaşa. Seni böyle gördükçe ben kahroluyorum. Lütfen... Artık bu kadar üzülme. Mutlu ol. Tamam mı? "Bir şey söylemeye gücüm olmadığı için başımı 'tamam' anlamında salladım. Annem gülümseyerek bana sarıldı. Bende sımsıkı ona sarıldım. Gece'nin sesi oldu bizi ayıran. Gece ve İris'te ağladıklarını belli eden gözlerle bize bakıyordu.

" Aa, kıskanıyorum ama ya... İpek teyzem bizi bayağı boşladın. Bende sarılacağım. " dedi ve hemen yanımıza gelip ikimize birden sarıldı. İris,

" Yeter ama ya, sap gibi kaldım burada. Bende sarılacağım. "dedi ve o da hızla gelip sarılınca yatağa devrildik. Kahkahalarımızın arasında

" Yeter artık. Yatağımı kıracaksınız. Kalkın yatağımdan. " diye yapmacık bir sinirle homurdandım. Herkes geri çekildi. İris

" Geliyor musun? " diye sordu. Gülümseyerek konuştum,