BERDEL

44. B Ö L Ü M

Selamlaarr...
Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur.
Arkadaşım kapak tasarımı yapmaya karar verdi yani bir gün uyandı ve ben senin kitaba kapak yapayım dedi ama berbat jdjfjdkdls
Eğer beni bundan kurtarmak isteyen kapak yapabilen varsa lütfen benimle iletişime geçsin.

"Şu köşeye de bir tane sandalye koyun!"

"Abla şu pastanın üstünü kapatın istersen."

"Kime diyorum! Mutfakta değil misiniz?"

Delireceğim. Bu kadar hazırlık ve bu kadar koşuşturma yüzünden delireceğim. Birkaç kere Şermin'in odasına gidip saklandım ama yine bu koşuşturmadaydım.

Teras özenle hazırlamıştı. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki yanımdan geçen biri bile duyacak kadardı. Saat ilerliyor ama Mert'ten hiçbir ses çıkmıyordu. Defalarca telefonuma bakıp bu gecenin nasıl biteceğini düşündüm.

Masanın en ucuna oturdum tam karşımda Bars vardı. Misafirlerin çoğu gittikten sonra sadece iki aile kalmıştı onlarda sırayla geldikten sonra Iraz ve Ömer Ağa'da geldiler. Iraz pastasını kesti çocuk gibi sevindi. Ömer ağa Iraz'ı altınlara boğarken hala nasıl bir şeyin içine düştüğümü anlamıyorum.

Bir bacağım panikle sallanırken yine telefonuma baktım. Neler oluyor Mert sadece bugünü bana zehir etmek için mi böyle yaptı? Titreyen bacağımda bir el hissettim. Bars merakla bana bakarak

"İyi misin?" Dedi. Gözlerimi kırpıştırdım.

Ben çok yanlış bir şey mi yaptım Mert'e yardım ederek? Nasıl o adama güvenebilirim!

Bars'ın elinin sıcaklığıyla vücudumunda buz tuttuğunu fark ettim. Zar zor gülümseyerek

"İyiyim." Dedim. Bars'ın kuşkucu bakışları devam ediyordu. Huzursuzlanıp

"Bakma öyle bir şey yok." Dedim. Bars sandalyemin kenarından tutup beni kendine çekti. Nefesini hissedeceğim kadar yaklaşıp

"Artık her hareketini tanıyorum." Dedi. Zar zor yüzümü yüzüne çevirdim. Ela gözleri yüzümün her zerresine dikkatle bakıyordu. Bu akşam herkesin içinde ne kadar cesuruz!

"Bir şey yok. Sadece kalabalık ve gürültü." Dedim. Bars derin nefes alıp

"İstersen gidebiliriz." Dedi. Sesinde yaramazlık vardı. Gözlerimi kısıp ayıplarcasına dürttüm. Bars sırıtırken

"Son bir hediyem de aşağıda." Dedi Ömer ağa. Iraz

"Ne? Hadi söyle." Deyip durdu. Ömer ağa daha fazla dayanamayıp Iraz ile avluya indi onlar hediye telaşındayken Nazlı

"Birbirilerine aşıklar." Dedi hayranlıkla.

"Ee babamda ne yapacağını iyi biliyor." Dedi Aran.

"Sizce en çok Iraz annemi yoksa Ömer ağa mı daha çok seviyor." Dedi Simay ellerini çırparak

"Babam. Babam anneme bağla. Anneme bir şey olsa babam kaldıramaz. Ama annem elbet toparlardı." Dedi Bars. Ben ona bakıp sözlerini tekrarlarken herkes bir şeyler diyordu.

O an da telefonum titredi. Ekran yanında beklediğim numaradan bir mesaj.

'Üzgünüm Verda. Asla verdiğim sözleri tutmadım. Bu eğlenceyi benim tarafıma çekmem gerek.'

Siktir!

Mert'in planı bambaşka bir şeydi. Kahretsin! Şakaklarım zonklamaya başladı. Ben kimseden yardımda isteyemem. Birazdan kıyamet kopacak da diyemem. Dahası annem.. Mert anneme kesin bir şey yapacak ona nasıl güvendim ben!