DENİZ

EN'im

Çağan'dan

Uyumuştu sanırım. Sesi soluğu çıkmıyordu.
Nefes alış verişlerinin düzenliğinden anlamıştım.
Kolumu iyice sarıp kucağıma çektim. Büyük ihtimal üşürdü yoksa
Hareket ettirmemle başını iyice yasladı kolunu daha sıkı sararak. Buruk, ve de sessiz bir gülüş çıktı ağzımdan
Dudaklarımı saçlarına bastırdığımda kokusunun burnuma dolmasıyla gözlerimin kapanması bir olmuştu.
Uzunca öpücük bıraktığımda tekrar öpüp geri çekildim

Gitmedi keçi. Gidecekse ben de gidecekmişim ama ben o eve dönemem. Hiç değilse bugün.
Bana sanki ihanet etmişler gibi hissediyorum. Belki ecrini kaybetmek onların suçu olmayabilir ama en azından bir ikizim olduğunu söyleyebilirlerdi. Bunu bilmeye hakkım var benim. Birlikte doğduğum birinin varlığını bana söylememeleri bana koyuyordu

Nefesimi vererek yerimde debeştiğimde çenemi tuananın başına yasladım
Eğer o testi yaptırmasaydı belki de hiç bir zaman bir kız kardeşim olduğunu öğrenemeyecektim.

Ecrinle geçirdiğimiz zamanlar aklıma geldikçe hem gülüyordum hem gözlerim doluyordu.
Böyle dikkat edince tam da benim ikizim olacak bir kız kardeş.
İnatçı, yaramaz, sözünü geçiren.

Aslında ikizlerin zıt olduğu kısımlar da vardır ve ikiz olduklarını bence böyle daha çok belli edebiliyorlar. Bizim de var

Mesela ben çok sakin biriyim. O konuşkan biri.
Ben utangacım ama o duygularını kolaylıkla ifade eden biri.
Ben sadelikten hoşlanırım oysa abartı şeylerden.

Demek bu yüzden ilk günden beri yakındık. Doğum günümü onunla kutladım. 16 sene sonra doğum günümü onunla kutladım ben. Doğum günümüz mü desem yoksa.
Onun elinden mumları üfledim. Onun elinden dilek tutup mumları üfledim.

Bizi birbirimize çeken şey birbirimize olan kardeşlik hasretiymiş meğersem.
Tanıştığımız günden beri bana gerçekten bir kız kardeş gibi oldu.
Hep içimdekileri beni anlayan birine anlatmak isterdim ve birden Allah hayatıma ecrini soktu.
Sanki kötü günlerimde bana destek olsun, yalnız olmadığımı anlayayım diye.

Ona karşı olan alışkanlığım öyle ki sanki doğduğumuzdan beri birlikteyiz gibi.
Hep bir sorumluluk hissettim ben ona karşı ama nedenini bilmeden. Meğersem ben 17 senedir Ecrine ihtiyacım varmış. Meğersem içimdeki boşluk ona aitmiş.

Her ne kadar ağlasam da şu an benden mutlu birinin olmadığına eminim. İçim kıpır kıpır.
Hep hayalini kurduğum kız kardeşim var benim artık. Onu koruyup kollayacağım kardeşim. Yanımda olacak olan kardeşim.
Ve bu mutluluğu yaşamama tuananın sebep olması benim için değerini kaç kat yapmıştı.

Gözümden düşen yaşı parmağımın ucuyla gülerek silip saçlarından öptüm yine

Ona minnettarlık hissim var. Bana verdiği bu mutluluk paha biçilmez
Umarım ben de ona layık olduğu mutluluğu verebilirim

* Keşke " seni çok seviyorum " cümlesinden daha üstün bir cümle de olsaydı * Dedim alçak sesle parmaklarım saçlarının içinde gezinerek ona eğilip. * Çünkü onu hakediyorsun *
Cevap vermeyeceğini biliyordum çünkü beni duymuyordu. İşte o yüzden daha rahat konuşabiliyordum.

Elimi saçlarından çıkarıp etrafına sardım.
Başımı kaldırdığımda havanın yavaştan ışıklanmasıyla dalgalar da kendini gösteriyordu.
Nefesimi verdim

Tuana'dan

Saçlarımda hissettiğim huylanmayla gözlerimi açmaya çalıştığımda kaç saniye nerde olduğumu hatırlamaya çalıştım.
Boğazı karşımda görmemle dün gece burada kaldığımızı farkettim. Sabah olmuştu.