/tamamlandı/
motosiklet yarışçısı Wang Yibo & tasarımcı Xiao Zhan
Müşteri ince ve uzundu. Giydiği deri dolgulu motosiklet ceketi üst gövdesine yapay bir hacim katmıştı ve bu da motosikletin her iki yanında yere sabitlediği ince bacaklarına keskin b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
Xiao Zhan, ümitlenmeden önce e-postayı yanlış anlamadığından emin olmak için iki kez daha okudu.
Çalışmalarınızdan çok etkilendim.
Ama şirketten ayrıldığınızıduydum
Zaman bizim için hayati önem taşıyor ve patronum tercihen hemen başlamak istiyor.
Müsait misiniz?
Şimdilik sadece dairesinin köşesindeki bir masa ve gösterişli bir web sitesinden oluşan kendi iç tasarım firmasını kuralı altı ay olmuştu. Ve bu altı ay içinde Xiao Zhan'ın başarabildiği şeyler, bölgedeki küçük ofisleri yeniden dekore etmekten ibaretti. Bu e-posta üniversiteden mezun olduktan hemen sonra kendisini işe alan büyük emlak şirketinden ayrıldığından beri karşısına çıkan ilk ilginç fırsattı. Ve Xiao Zhan bu fırsatın elinden kaçmasına izin vermemekte kararlıydı.
Hızlı bir şekilde yanıtla tuşuna bastı ve bir mesaj yazdı; göndermeden önce hataları dikkatle kontrol etti, ilgisinden dolayı kadına teşekkür etmişti ve müsait olduğu konusunda güvence vermişti. Buluşup mülkü incelemek için uygun zamanın ne zaman olabileceğini sordu.
On dakika içinde tabletinin bildirim sesi duyuldu. Kadının yanıtı gelmişti.
Tercihen yarın, 16:00. Lütfen geç kalmayın; patronumun çok az esnekliğe sahip çok sıkı bir programı var.
E-postanın sonunda bir adres vardı.
*
Geç kalmama uyarısını ciddiye alan Xiao Zhan, yarım saat erken geldi. Fazladan zamanını, yaşadığı sıradan, düşük kiralı apartman bloğundan toplu taşımayla yaklaşık bir buçuk saat uzaklıktaki, eski sanayi bölgesinde dolaşarak geçirdi. Gerçi burası artık lüks bir mahalleye dönüşmüştü.
Chaoyang semtinin kenarındaki bu nokta 90'ların sonlarında bir gecede popüler bir mahalle haline gelmişti. Sokaklarda sıralanan eski sanayi binaları toplu olarak evlere dönüştürülmüştü. Zengin ev sahiplerinin hepsi yaratıcı dönüşümlerde birbirlerine üstün gelmek için yarıştığından, evlerin hiçbiri birbirine benzemiyordu. Mahallenin bir zamanlar otopark olarak kullanılan kısımları ortak yeşil alanlara dönüştürülmüştü. Muhit sakin, sessiz ve açıkça çok ama çok pahalıydı.
Xiao Zhan, kot pantolonu ve sade bir tişört üzerine giydiği basit örgü kazağıyla oraya ait olmadığını belirgin bir şekilde hissediyordu. Önünde dikildiği evin perdesinin ikinci kez aralandığını ve ev sakinlerinin kendisine şüpheyle baktığını görmesiyle, kendisine verilen adreste kaldırım kenarında beklemenin daha iyi olacağına karar verdi.
Adresteki iki katlı ev caddedeki en küçük ve en eski püskü evdi ama Xiao Zhan'ın yaşadığı yerin on mil yarıçapındaki herhangi bir evden daha güzeldi. Yine de diğer mülklerden bazıları kadar bakımlı değildi, sürekli modernize edilmemişti ve oldukça demode görünüyordu. Binanın şekli hala bir zamanlar olduğu gibi küçük bir depoya benziyordu; kare ve bodurdu. İkinci kat kapısına giden dış merdivenleri vardı. Zemin katın ön cephesinde, yeni takılmış gibi görünen kocaman, modern garaj kapısı göze çarpıyordu.
