Fedakarlık

1.bölüm

"Selam nasılsınız bu benim ilk kitabım ve kitabın ilk bölümü eğer hatalarım olursa özür dilerim düşüncelerinizi bu satırın altına saygı çerçevesinde yorum yaparsanız sevinirim teşekkürler"

Kurduğum alarm çalmaya başlamıştı zorla kalktım uyumak istiyordum bu aptal alarm niye çalıyordu telefonu alıp saate baktım saat 06:00'dı
"Offf daha çok erken ya erken kalkmaktan nefret ediyorum"
Söylene söylene yataktan çıktım yatağımı düzelttim kapım açıldı annem içeri girdi
"buket hadi çabuk ol canım okula geç kalıcaksın"
"tamam anne geliyorum"
odamdan çıkıp banyoya gittim günlük işlerimi yapıp çıktım merdiven'den indim annem yine harika bir kahvaltı hazırlamıştı hemen yanına yaklaştım yanağından öpüp
"Günaydın annelerin birtanesi yine döktürmüşsün"
"Günaydın benim yağcı kızım"
"Ya anne ben yağcı değilim"
"tabi tabi değilsin hadi otur kahvaltını yap"
"tamam"
Kahvaltımı yaparken babam aşağı indi saçlarımdan öpüp yerine otururdu
"günaydın baba"
"günaydın kızım"
kahvaltımı yapıp odama çıktım üstümü giyinip yüzüme hafif bir makyaj yaptım üniversitesinin iyi yanı forma zorunluluğu yoktu çantamı alıp aşağı indim ayakkabılarımı giydikten sonra anneme görüşürüz diyip dışarı çıktım babam beni okula bırakıcaktı arabaya binip emniyet kemerimi taktım babam arabayı çalıştırdı
radyoya uzandım şarkı açmak için ama sonra vazgeçtim
"ne oldu kızım çok sessizsin şarkı da açmadın"
"bir şey yok baba ayrıca canım şarkı dinlemek istemedi"
"heyecanlı mısın yeni okulun için"
"evet ama biraz da gerginim sonuçta burası bir yeni okul ve yeni okul yeni çevre demek baba"
"alışırsın merak etme"
"umarım baba"
alışacağımı hiç sanmıyorumdum alışsam bile bir iki ay sonra yine babamın işi yüzünden taşınırdık
Bu kaçıncı taşındığımız yer ve kaçıncı değiştirdiğim okul bilmiyorum saymayı bırakalı çok oldu
harika! durduk sonunda yeni okulumun önündeydik hiç inmek istemedim ama inmeliydim babama görüşürüz diyip indim babam gitti ben kapının önünde kaldım artık geri dönüşü yoktu bahçeden içeri girdim bahçede çok fazla kişi yoktu bu benim gibi sosyal anksiyetesi olan biri için iyi bir şeydi en azından
yine çok boş yaptın buket
biliyorum iç ses
daha fazla yerimde dikilmeden okulun ana binasının içine girdim giriş kattan belliydi ana binanın çok büyük olduğu umarım kaybolmazdım
yavaşça yukarı çıkmaya başladım 1 katta sadece derslikler vardı müdürün odası yoktu tekrar yukarı çıkmaya başladım merdivenin ilerisinde 3 tane sınıf vardı koridorda ilerlemeye başladım kim koridorun içinde ayrı bir yer yapar ki neyse sorgulamayacağım
Sanırım burası öğretmenler odasının olduğu kattı sonunda aradığım yeri bulmuştum müdür odasını kapıyı tıklattım onay alınca içeri girdim
müdür başını kaldırıp bana baktı ve hafifçe gülümsedi
"merhaba hoşgeldin geç otur lütfen"
Müdürün dediğini yapıp masasının önünde ki koltuklardan birine oturdum gözümü müdürün odasında gezdirdim sade ve hoş bir odası vardı
Müdür hafifçe boğazını temizleyip bana döndü
"hocam ben bu okula yeni kayıt oldum da sınıfımı bilmiyorum"
"tabii hemen bakıyım adın neydi"
"buket asena demir"
müdür başını sallayıp bilgisayarına döndü bir kaç dakika sonra işi bitmişti ki bana döndü
"buket sınıfın okulun güzel sanatlar kısmında 2 katta merdivenin tam karşısında ki sınıf"
"tamam teşekkürler hocam"
odadan çıkıp merdivenlerden indim ve ana binadan çıktım ilk günden ders mi olur ya neyse içeri girdim baya güzeldi burası sınıfımın olduğu kata çıktım umarım içeride hoca yoktur kapıyı çaldım ama ses gelmedi içeri girdim of lanet olsun içeride hoca vardı ve herkes bana bakmaya başladı ne bakıyorsunuz önünüze dönün dememek için kendimi zor tuttum....