Lise Aşkı

18.Bölüm

"Zaman kimseyi geri getirmez, geleni bile geri döndürür"
__________________________________

İçeri girince Emine ablayı görüp gülümsedim,

-ablam napıyosun,

-iyiyim kuzum sen,
Mert bunu yanlış anlamıştı çünkü eskiden annesi Kürt dü ve Kürtçe biliyodu, kuluna vurdum,

-iyiyim abla işte randevu aldım bende ama özellikle seni istiyorum yine,

-tamam canım siz oturun işim bitince sana bakıcam da

-bişey mi oldu abla?

-yok, bu delikanlı kim?

-haa o, şey ya Mert, sevgilim,

-ooo benim kuzum büyümüş,

-yaa abla

-dur da şu deliksnlıyla bi tanışalım,
Kafamı sallayıp Mertle daha rahat konuşsun diye bi adım köşeye çekilip bekledim,

O sırada gülmemek için duduklarımı birbirine bastırdım, çünkü Emine abla annem gibiydi,

-ben Emine, Selinin ablasıyım daha doğrusu ona kalsa Annesi olucam,

-meraba bende Mert memnun oldum ama nasıl annesi ben anlamadım,
Kendimi daha çok sıktım ama burnumdan biraz güldüğümde Emine abla konuşmaya devam etti,

-Annesini, babasını ve Ablasını kaybedince ikiziyle ona ben baktım, bana hep Emine anne demek istedi, annem gibisin dedi ama ben izin vermedim
Anne, baba ve abla lafını duyunca bi kötü oldum, ve onları tek bırakmak için oturdum ama hala konuşmalarını duyuyorum,

-ha anladım tamam, neyse sizi daha fazla tutmiyim kolay gelsin,

-teşekkürler,

Mert yanıma oturup elimi tuttu ve ona dönmemi sağladığında iki elini yanağıma koyup baş parmaklarıyla göz yaşlarımı sildi, o bunu yapana kadar ağladığımı fark etmemiştim,

Noluyo lan bana bu üç etti üçtür ağladuğımı fark etmiyom aq hissetme duyum yavaştan kayboluyo heralde tövbeee

Düşüncelere dalıp gittiğimde Mert beni dürttü ve konuştu,

-bebeğim iyimisin bişey mi oldu?

-yok yok iyiyim, sadece Emine abla ve Annemin ne kadar benzediğini düşünüyodum, biliyomusun annemle adaşlar,

-nasıl benziyolar?

-hem adaşlar ve annem bana hep hoşgörüyle asla yargılamadan yaklaşırdı, bir dediğimi iki etmezdi, ama kızın ca çok kızıyodu ve bunların aynısı Emine ablada da var yani çok benziyolar,

-Selin bu işte bişey olabilir mi? Yani aşırı benziyolar diyodun, lütfen bi zihnini zorlasan belki o güne dağir duyduğun bişey daha vardır ha?

Mert söyleyene kadar farkında değildim, annemle gereksiz bi benzerlikleri vardı, o günü hatırlarsam eğer annem olup olmadığını yada en azından annemin yaşıyıp yaşamadığını öğrenebilirdim,

-Mert haklı olabilirsin, ama bu konuyu şimdi değil evde herkesle konuşalım bunu özellikle Selim'in de bilmesi lazım,

-tamam,
Biz konuşmsmızı bitirince Emine ablanın seslenmesi yle yanına gittik,

-ilk ne yaptırıcaksın canım,

-ııı ilk manikür pedikür yap abla,

-tamam,
Emine abla ellerimle uğraşırken tedirgindim,
Ya annem de diye düşünmeden edemezken kafamı çevirim Merte baktığımds tedirginliğimi anlayıp sakin ol bakışı attında kendimi rahat bıraktım,

Bi saat sonra işimizi bitirince çıktık, Emine abla bize eşlik ederken motora doğru yürüdüğümüzde üçümüzds motorun yanında durduk,

-aa almış sın istediğin motoru,

-Mert'in hediyesi

-ay ne güzel, neyse hadi binin, Merte sıkı tutun da düşme emi,

-bence o bana sıkı tutunsun, çünkü motoru ben sürüyorum,

-nasıl??
Merte işaret verip motora bindik ve konuştum,

-bak şimdi
Gaza basıp sürmeye başladığımda şaşırdığını anladım, elimle selam verip yoluma devam ettim,

Eve gelince hızlıca herkesi salonda topladım ve konuşmaya başladım,

-hepiniz Emine ablayı biliyosunuz dimi

-şu kuaförün ve annen gibi olan kadın dim-

-nolmuş Emine ablaya
Selim araya girince tekrar konuştum,

-bunca sene fark etmedim ama Mert söyleyince fark ettim, Emine ablayla annem adaş ve gereksiz ama aşırı bi benzerlik var aralarında,

-yani diyosun ki annemiz ölmemiş olabilir, ve o annemiz olabilir mi?

-evet olabilir,
Selim'e verdiğim cevapla şok geçirirken Hazal da aynı durumdaydı,

Ve salonda ölüm sessizliği vardı kimse konuşmuyodu,
__________________________________

Bi sonraki bölüm olanlara çok şaşırıcaksınızzzzz hadi bay💗
__________________________________