Mahperi

Arda..

Zor günlerini yalnız atlatan, kimsenin yokluğunu hissetmez.

Keyfili bir uykudan uyanmış kahvaltımı yapıyordum, bu sefer rüyamda mutluydum ve aylar sonra belkide yıllar sonra ilk kez mutlu olduğumu gördüm ve bu cidden garipti. Yanımda o çocuk vardı bana mahperi diye hitap eden çocuk. Kalktığım gibi telefondan mahperinin anlamına baktım ama bulamadım. Belkide beni gördüğünde ağzından direk öyle bir kelime çıkmıştır, bu saçma düşünceleri bir kenara bırakarak kahvaltıma geri döndüm.

      Kahvaltıma yaptıktan sonra hazırlanıp seansımın olacağı yere gittim. Seda hanımın iş yerine geldiğimde bana bir şey içer miyim diye sordu ve odasına aldı.

       "Nasıl geçti gecen" diyen seda hanımı duyunca hemen oturduğum koltukta ona doğru dönerek "iyi geçti sayılabilir" dedim.

    "Seda hanım iki rüya gördüm ikisindede normalde hiç görmediğim bir çocuk vardı ve o çocukla biz koşuyorduk gülüyorduk rüyamda ilk kez mutlu oluyordum ve bu benim içten içe ruhumu açtı bugün avmye gidip biraz insanlara sıcak bakmak istiyorum" dediğimde seda hanımın yüzü gülüyordu. "İyi düşünmüşsün rüya bu senin ilk adımın ve adımlarını teker teker aşacaksın" dediğinde başımla onaylayıp gülümsedim.

        Seda hanımla yarım saat daha konuştuktan sonra ordan çıkıp avm gittim. Şuan mağazalarda geziniyordum ama beğendiğim bir şey yoktu. İnsanların sıfatları çok tanıdık geliyordu sanki hepsini tek tek görmüş gibiydim. Son mağzayada bakıp karnım acıktığı için asansöre doğru yöneldim asansör ile yemek katına çıkacaktım. Asansör geldiğinde hızlıca önümden geçen adam omzuma çarpıp birde suçlu ben mişim gibi "önüne baksana salak kız" diyip beni azarlamıştı. Bir dakika o adam bana neden o kadar tanıdık geldi, adama tekrar baktığımda rüyamdaki bana koşmamı söyleyem adam olduğunu düşündğm ama sonradan ihtimalinin olmamasını düşünerek kendimş avuttum ve asansöre bindim. Yemek alanından hangi yemeği yesem diye düşünürken hamburger yemeye karar verip yeni açıkan yere gittim. Keşfetimde hep buranın çok güzel hamburger yapıldığını ve kesinlikle denenmesini söylüyorlardı bende çok dışarı çıkmadığım için deneyemiyordum.

Yemeğimi aldıktan sonra boş bir yer bulmaya gittim ama o kadar kalabalıktı ki insanlar utanmasa yere çöküp yemeklerini yiyeceklerdi. En son boş bir yer bulduğumda 8 kişilik masaya tek kişinin oturduğunu gördüm ve yanına gittim. "Şey yer bulamadımda rahatsız olmazsanız buraya oturabilir miyim" dediğimde çocuk bana baktı konuşma gereği duymadan kafasıyla onaylayıp yemeğini yemeye geri döndü. Yaşı benimle yaşıt gibi yani 19 yaşlarında gösteriyordu, gözleri ela saçları ise kahverengiydi, oturduğu yerden bakılırsa uzun boylu birine benziyordu. Çocuğu incelemem bittikten sonra karşısındaki boş sandalyeye oturdum ve yemeğimi masaya koydum. Yemeğimi yemeye başladığımda insanların etrafta naptıklarını izledim ve beni inceleyen çift gözlerin olduğunu fark edince karşımda oturan çocuğa baktım. Çocuk baktığımı fark edince direk gözlerini kaçırdı ve yemeğini yemeye devam etti.

      Tam o anda tüm ışıklar kapandı, etraftaki o kadar konulma sesleri sustu ve derin bir sessizlik oldu. Sonra çığlıklar ve koşuşturmalar başladı. Ben nolduğunu anlayamazken karşımda duran çocuk hala yemeğini yiyip içeceğinden içiyordu. Yoksa korkulu rüyam gerçekleşiyor muydu?

      Aslında alışmıştım karanlıklara ama kalabalık bir yerde ilk defa karanlıkta kalıyordum ve bu korkutucuydu. Arkamdan geçen çocuk ağlama sesleri ve annesine babasına bağırışlar sonra bir silah sesi ve sessizlik. Büyük bir sessizlik oldu herkes sustu sonra bir konuşma sesi geldi ve yankılandı. "Değerli misafirlerim ve çocuklar beni iyi dinleyin yoksa silahlarım bir kez patlamaz! İçinizde bulunduğunuz ortamda bir sürü silahlı adamlarım var bu yüzden kulaklarınızı açın ve beni iyi dinleyin! Sizi rehin aldık ve istediğimizi alana kadar bırakmayacağız eğer ki söylediklerime uymazsanız sonunuz güvenlikler gibi mezarı boylamak olur haberiniz olsun.!" Diyen sesi belirsiz olan adamın sesi bin defa döndü dolaştı kafamın içinde. Nasıl yani ben şimdi burda mı kalacaktım? Tanıdığım kimsem yoktu ki ya gece rüya görürsem haplarımda yoktu. "Işıklar yandığında en alt katta toplanın en üst katlar arama yapıldığında tek bir kişi görürsem göz yaşına bakmam" diyem adamın sesi tekrar duyuldu. Karşımda oturan çocuk kalktı ve elimi tutup benide ayağı kaldırmaya çalıştı. Naptığını anlamazken elimi çekiştirmeye çalışıyordum.