300 Days With You

chapter

Ng maubos ni Wilmer idikit Ang nga dahon sa bulsa nya,naisipin nya din,dikitan ang natitirang mga dahon sa Puno nito,para makatiyak sya na Hindi na ito mababawasan pa, na habang dinidikitan nya ito, kinakausap nya ito na makisama sa mga nais nya

Wilmer:pakiusap,wag kayong bibitaw,wag kayo mawawala sa paningin Ng mahal ko,.kayo Ang pag asa nya,.. tulongan nyo Akong wag syang sumuko,. dahil,........dahil hindi ko pa nasasabi sa kanya na gusto ko sya,..na mahal ko sya

Pumatak Ng sunod sunod  Ang mga luha ni Wilmer habang kinakausap nya Ang mga dahon dinidikitan nya,Ng bigla muntik na sya mahulog sa huling dahon na didikitan nya,dahil sa naapakan nyang sanga na marupok na ito,nakahawak man sya agad,sumabit parin Ang braso nya sa naka usling sanga sa nakapitan nya,pero Hindi sumuko si Wilmer abotin Ang natitirang dahon para malagyan nya ito Ng scastape,na pasigaw Naman Ang mga taong pinapanuod sya, pati si Sandy,nakinagulat ni Bobby

Sandy: mag ingat ka!!

Bobby: huh?!..bakit ano nyon?

Sandy: a,...mag,...ingat kayo sa pag subo,.. hehehe,

Bobby: tapos na Ako

Sandy: ah ganon ba,.Sige po sir uminum na kayo Ng gamot mo,.para ma kaligo narin kayo

Bobby: ok,..pero si nurse Wil Ang gusto kong tumulong sa akin,

Sandy: Sige po sir,.mamaya parating na nyon

Sandy mind: anong bang pinag gagawa mo nurse Wil?!.mag ingat ka Naman!

Paglipas Ng ilan minuto,natapos ni Wilmer idikit Ang mga dahon pinulot nya sa lupa at sa nahuhuling dahon sa Puno,ng makababa sya sa puno,nakatingala sya habang nakangiting pinag mamasdan Ang mga dahon dinidikit nya at muli nya itong kinausap,na Hindi man lang  nya pinansin Ang pag durugo Ng braso nya

Wilmer: Ayan magkakasama na kayo ulit!,wag na kayong malaglag ha!,..wag na kayong bibitaw sa kinakapitan nyo,.para matuwa Ang taong mahal ko pag Makita kayong mag Kakasama,..pano babalikan ko na sya,..paalam

Sabay patakbo bumalik sa loob ng hospital si Wilmer diritso sa quarters room,.naabotan nya parin si Gab nakatutuk ito sa laptop,na bigla namam itong napatayo,Ng Makitang madumi Ang uniform ni Wilmer at may sugat ito sa braso

Wilmer : inasan!

Gabriel: insan?!..a,...anong,...anong nangyari sayo?!!bakit ganyan Ang itsura mo?!.bakit ka may sugat?!.nag dudugo pa!!..napaaway kaba?!!

Wilmer: hindi!,.may ginawa lang Ako!,.ayos lang Ako!,.malayo sa bituka Ang sugat nato!

Gabriel: pasaway ka talaga!,.anong ayos lang!.,nasa hospital ka, tapos ganyan Ang itsura mo!.ano ba ang pinag gagawa mo tao ka?!!...umupo ka dito at malinisan ko Nyan sugat mo!

Wilmer: salamat insan,.may xtrang uniform kaba dyan, pahiramin mo Muna Ako,.baka Makita Ako ni sir Bobby madumi Ako,palabasin Ako bigla

Gabriel: oo mayron,.ano ba Kase Ang ginawa mo?!

Wilmer: gumawa lang Ako Ng bago pag asa,

Gabriel: pag asa?!.ano bang pinag sasabi mo?!

Wilmer: Basta insan,.wag kanang magalit

Gabriel: Iwan ko sayo!,.sanga Pala,kahapon,...anong bang nangyari?,. bakit ka umiiyak at bakit nagalit sayo si Bobby?

Wilmer: gusto nya Akong paalisin,.ayaw nya nakikita ko syang nahihirapan sa sakit nya,.ayaw nya makitang na aawa Ako sa kanya,...Hindi lang Naman nyon insan eh

Gabriel: maliban sa lahat Ng sinabi nya,.ano ba  talaga Ang nararamdaman mo para sa kanya?!

Wilmer: natatakot Akong mawala sya!,. dahil sa maikli panahon na kasama ko sya,.mahal ko na sya!.Hindi ko kaya mawala sya insan!