Spor Araba

8 0 0
                                    

Kardeşimin ölümünden yaklaşık bir hafta geçti. Hoş ben onu bir asır geçsede unutamam ama bir şekilde kendimi toparladım. Çünkü bunu yapandan intikam almam gerek ve bunu kardeşim için yapacağım. Odamın kapısı çaldığında "Gir" dedim. Gelen Ahmet'ti "Eğitime devam etmeliyiz." dedi. Evet bencede devam etmeliyiz. Ahmet kardeşim öldüğü için zaten bana bir hafta boyunca süre verdi. Kendimi toparladığim için eğitime devam edebilirdim. "Tamam" dedim ve aşağı indik. Babam ve annem kahvaltı yapıyordu. Onlara solgun bir şekilde "Günaydın" diyerek Ahmet ile oradan uzaklaştık. Gittiğimiz yer galiba dövüş eğitimi alacağım yerdi. "İşte be bana bunlarla gel Ahmetcim" dedim. Önümdeki kum torbasına bir yumruk savurdum. Fakat Ahmet yumruğumu havada yakaladı ve "Baş parmağını yumruğunun dışında tut." dedi. Bende baş parmağımı dışarıda tutarak tekrardan bir yumruk savurdum. Boks torbası diğer tarafa gidip tekrar bana doğru gelince diğer yumruğumu savurdum. Bu döngü böyle giderken Ahmet "Karşındaki kardeşini öldüren kişi değil" dedi. Ben de boks torbasına vurmayı bıraktım. Saat geç olmuştu saraya dönmeliyiz. Saraya gittiğimizde karşımda duran şey yüzünden anlık kalp krizi geçirebilirdim. "Bu spor araba mı?" dediğimde,babam "evet" dedi. Annem lafa girdi "Senin için aldık" gerçekten çok mutluydum. On sekizime de girdiğim için artık istediğim gibi araba sürebilirdim. Çok mutluydum gerçekten "Annem, Ahmet sana araba sürme konusunda yardımcı olacak." Bir dakika bir dakika Ahmet'in ismi Ahmet miydi? Evet bir saniye saçma oldu. Ben altıncı hissim sayesinde onun ismini buldum. O anda " Altıncı his" dedim ve Ahmet gülerek bana baktı. Hemen arabaya binip sürücü koltuğuna geçtim ve Ahmet bana "Sen diğer tarafa geçiyorsun hanımefendi" dedi. "Offff Ahmet of" yan koltuğa geçtim. Arkaya baktığımda Annem ve babam gitmişti. Ahmet bana ilk önce kalkışı gösterdi. Daha sonra bana denettirdi ama ben iki saniye gidip sonra durdum. O an sinirden direksiyona kafa atacaktım ama arabamı çok sevdiğim için yapmadım saat geç olunca Ahmet "Bugünlük bu kadar yeter, küçük hanım" dedi. Bende tamam dedim ve saraya girdim. Ahmet ikinci kattaki odasına ben dördüncü kattaki odama gittim. Ve yatağıma arkamı dönüp kendimi sakince yere bıraktım. Sonra da yavaşça uykuya daldım.

Kızıl KrallıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin