Karnımda büyüyecek bu canlı beni mutlu ediyor diğer yandan da insanların bana olan düşünceleri beni geriyordu. Beni istedikleri kadar kötü bulsunlar ama umrumda değil ne derse desinler . Babası olmayan bu cocuğu büyüyecektim.
" iyi olacağız yedi ay on gün sonra hayatıma hoşgeldin diyecem bebeğim " Dedim
yüzümde hüzünlü bir gülümseme vardı . Odama giren hemşire ile yüzümü ona cevirdim .
" doktor bey birazdan gelecek " deyip odadan çıkmıştı .
Ellerimi karınma koyup okşuyordum . Benden gitmemişti biliyorum. Hala içimdeydi. Annelerde hisseder , bebekleri onları bırakıp gittiklerinde anlarlar benim bebeğim beni bırakmazdı. Kabının atılması ile doktor odaya girmişti .
" öncelikle sakin olmanızı istiyorum. " dediğine ellerim benden bağımsız sıkıca karnımı sarmıştım .
" bebeğinizi şuan içinizde ama ölü ve dakikalar gectikce sizi zehirliyor . Lütfen artık amelyat için izin verin " dediğinde
dudaklarımı aralandı , gözlerim yaşlarla dolduğunda boğazımın kurulduğunu ve nefes alamadığımı hissettim. İçimden bir yer kınadığını ve beni öldüreceğini başka türlü zihnim algılamıyordu. Hem beni nasıl zehirlesin ki benim canımdan beni zehirleyenmez bana zarar vermez ki . Karnımda sık sık oluşan sancılar beni daha da köşeye sıkıştırıyordu. Derin nefesler alıp .
" t-tamam annecim sakin sakin , ben seni hissediyorum sen beni öldürmezsin ki , sen bana zarar vermezsin " dediğimde gözlerimdeki yaşalar daha da artmıştı .
Doktor bana bakıp başını iki yana saladığında
" hayır onu benden alamayacaksınız o ölmedi ben hissediyorum " dediğimde içeri cağrı girmişti yanıma gelip elimi sıkıca tuttuğunda elini ittim .
" sen bir şey de şu doktora benim bebeğim yaşıyor ölmedi hissediyorum cağrı " dediğimde başını iki yana salayıp
" güçlü ol bebeğin öldü bu kadar güçsüz olma ve beni rezil etme şimdi o amelyata gir al içindeki o ölüyü , sonra eve gidecek işlerim var benim " dediğinde tekrar lanet ettim onu sevdiğim güne milyonlarca lanet yağdırdım.
Nasıl böyle kalpsiz olabilir nasıl . Oysaki ben onu her şeyi ile affetmiştim nasıl yapar bana bunu nasıl onu kendimden ittim uzaklaştırdım .
" git burdan git istemiyorum kimseyi benim bebeğim ölmedi anladın mı ölmedi , beni bırakmadı , bırak az " ağzımdan bir hıçkırık kactı bedenimi sarmaya başlayan titremeler ile
" a-asla beni be-beğimden ayırmayacaksınız asla " dediğimde doktor üzerime doğru geldiğinde .
" gelme " diye bağırdım yerinde irkilerek durdu.
" bana dokunmayacaksınız ve be-beğime dokunmayın ölmedi diyorum ölmedi " haykırırcasına bağırmıştım . Benim bebeğim melek olmazdı daha dünyaya gelmedi olmaz bırakmazdım .
İçeri ellerinde iğne ile giren hemşireye görünce yataktan geri kaydım . " çağır bir şey yap bebeğimi alamazlar . Bir şey yap o seninde çocuğun lütfen , " dediğimde hemşireler beni tutmuştu çağrı onlara bakıp başını iki yana saldığında
" yalvarırım bebeğimi benden almayın yalvarırım onu benden koparmayın " dediğimde doktor iğreniyi koluma vurmuştu .
Saniyeler içinde uyuşmayan başlayan bedenim ile gözlerimin istemsizce kapanmaya başladı .
" seni asla affetmeyeceğim asla cağrı " dediğimde bedenim yapılan iğneye karşı savaşı kaybetmişti . Zihnim yavaş yavaş karanlığa gömüldü .
Gözlerimi actığımda beyaz tavana bakıp kendimi sorguladım son olanlar tek tek zihnime düşünce ellerim karnımı bulmuştu .
" b-bebeğim " hissetmiyordum.
Ellerimi karnıma sarıp onu hissetmek istedim içimde bir yerde olduğunu hissetmek istediğimde yoktu . Başımı yataktan kaldırıp doğruldum elimde olan kelebek iğnesini serce cıkaeıp atım ayaklarımı yere sarkıtıp ayağa kalktım . Olmazdı beni bırakmazdı benim tek yaşama sebebim oydu , ondan başka kimsem yoktu .
Ayağa kalktığımda başım dönmüştü . Bacaklarımın beni tutmadığını anladım yatağa oturup gözlerimi kapatıp derin bir efes alıp tekrardan kalktığımda kendimde adım atacak hüçü bulmuştum . Bir kac adım atıktan sonra kendimi duvara yasladım . Kasıklarımda olan ağrı her adımda artıyor beni zorluyordu . Duvara tutunarak kapıya kadar yürüdüm . Kapıyı actığımda dışarı adımlamıştım . Kapının önünde bekleyen annemi ve ablamı görünce gözlerin dolmuştu. Annem beni gördüğünde yerinden kalkıp yanıma gelmişti .
" annne " dediğime bana baktı .
" benden aldılar onu " dediğimde içimde tutmadığım göz yaşlarım ve yangını dışarıdaki herkesi yakmasını istiyordum . İçimdeki feryadı dışarı salmıştım .
" anne aldırlar benden onu " onu benden almışlardı.
" o daha dünya ya gelmemişti ki . Çok küçüktü " küçükçüktü benim bebeğim . Daha yeni iki aylıktı . Ya iki aylık nasıl gider
" anne kokusunu bile tatmamış anne . Daha benim kokumu soğuması " dediğimde bir feryat Daha kopmuştu dudaklarımdan durmaksızın akan göz yaşlarım ve bitik halim ile anneme geri dönmüştüm .
" yapma kuzum , yapma Allah onu cennetine aldı . Senin suçun yok yıpratma kendini bu kadar
" anne ben onun kokusunu içime hiç cekemedim ki. Daha yedi ay on gün vardı doğmasına . Erken geldi aldılar benden onu. "Bacaklarımda biten derman ile yere dizlerimin üzerine düşmüştüm .
Ölmek istiyordum artık ölmek yaşamak için sebeb yoktu .
" devin vira hanım şuanlık sperm keseye yerleşmiş durumda tebrik ederim . Umarım sağlıkla kucağınıza alırsınız . " dediğinde yüzümde tebessüm ile
" teşekürler . Sayenizde anne olabileceğim tekrardan. Ama sizden bir şey isteyeceğim lütfen kime ait olduğu ve bana verildiğini kimse bilmesin " dediğimde doktor
" sperm sahibi bankaya bir bildirimde bulunmamış . Yani bu durumda sperm bankası herhangi bir sebepler sizleri araştıracağını ve spermin kime verildiği haber vermek durumunda değiliz . Bu sebeple sizlere ulaşamaz . Bankamıza tercih ettiğiniz için teşekürler " dedi .
elimi karnıma koyup orada olduğunu hissetmek istedim . Yeniden anne olacaktım bu defa bebeğimi ben koruyup kollayacak her türlü zarardan geride kalacaktım .
Elimi karnıma yaslayıp iki elimle sardım .
" hayatıma hoşgeldin bebeğim "
SELAMLAR HERKESE
Nasılsınız evet yeni bir kitap ve bu kitap benim en beğendim umarım sizlerde beğenirsiniz tanıtım hakkındaki yorumunuzu bekliyorum
