Beautiful Disaster

16

#Disaster

Xander

"At ayokong------"

She's acting to vomit kaya mabilis akong lumabas,umikot at pinagbuksan siya ng pinto.Saktung pagbukas ko ay sinukahan niya ang sapatos ko.

Napikit ko nalang ang mga mata at nakagat ang labi.

That stink!

Ang baho!ugh!

"So-sorry...."nag peace sign siya bago sumandal sa upuan at ipinikit ang mga mata.

I still couldn't move.
Nasusuka ako sa amoy ng suka niya!
Damn!

Huminga ako ng malalim and yeah,I have no choice but to remove my shoes.

Regalo ng fiancee ko ang sapatos na suot pero I just couldn't take it with me anymore.Madumi na mabaho pa!

Sumakay akong nakapaa at binuhay ang makina.

I looked at her and obviously,she is now sleeping with her open mouth.

At sa halip na mainis,I just find myself stupidly smiling while staring at her.

Ipinilig ko ang ulo.

No Xander!just No!

Umalis kami sa bar at wala akong choice kundi ang dalhin siya sa bahay.Binuhat ko siya at pinasok sa guestroom.

Inayos ko ang kumot niya,saka umupo sa tabi niya.

I am curious kung ano ba talagang nangyari sa kanya.What's her story,ano ang nangyari sa kanya nung gabing nakita ko siya daan,kung saan malakas ang ulan at basang basa siya.

I stayed for another minutes bago ako tumayo.

I leaned forward and---

"Sleepwell my beautiful disaster."

Hahalikan ko na sana siya sa noo ng matigilan ako.

'What the hell am I doing?'

Umatras ako at naguguluhang lumabas ng silid.

Kinabukasan.....

Noah

Nag unat ako.

Shuta!ang sarap ng tulog ko,ang lambot ng kama ko,nasa langit na ba ako?

Nasa----

"Goodmorning."

Namilog ang mga mata ko,napapikit,dumilat at kinusot ang mga mata dahil hindi ako makapaniwalang nakasandal si Xander sa bungad ng pinto.

Kahit na simpleng black shirt and white short ang suot niya,sobrang gwapo pa rin niya. Medyo magulo ang kanyang buhok na halatang hindi pa sinusuklay,pero shuta!pakakasalan ko to bhe!kahit na hindi maligu ng 1 week!

"Ha-hi!"bati ko.

He smiled and stepped forward.

Napalunok ako.
Pigil ang hininga.
Nabibingi ako sa lakas ng tibok ng puso ko.

"Are you okay now?"

Kinagat ko ang labi.

Pag ganito siya,hinding hindi ako makaka move on.

"Okay na ako,gusto ko ng umuwi."

Kumunot ang kanyang noo.

"Why?"

"Kasi magmomove pa ako Sir."

Ang tanga ng sagot ko!ano ba!

He smiled.

"Fine.But at least kumain ka muna bago umuwi."

"Si-sige.Anong ulam?"

He smiled,"follow me."

Hindi na ako nagsuklay.

Pansin ko ring naka loose white shirt na ako at pajama,kung sino mang nagbihis sa akin,wala na akong pakialam.

Mabilis ang mga hakbang ko habang sinusundan si Xander,ayoko siyang mawala sa paningin ko.Dahil siya ang bitamina sa mga mata ko.Ayi!

"Sit with us."Alok niya ng makita niya ako sa bungad ng kusina.

Ang saya ko na sana...

Kaya lang...

Parang may bumaon na punyal sa puso ko ng makita ang babaeng nakatayo sa tabi ni Xander.May suot pa itong apron at may hawak na platong may lamang umuusok pang ulam.

Kahit naka bun ang buhok niya at may mga takas pa sa pisngi,ang ganda ganda pa rin niya.

Ngumiti siya sa akin,ako naman itong parang tangang naluluha pero pilit pa ring ngumiti.

"Halika,sabayan mo na kami."

Mabait pala siya?
Bakit mabait siya?
Hindi ba dapat salbahe siya?
Para may rasun si Xander na piliin ako at iwan siya?
Dapat salbahe siya,dapat---

"Noah?are you okay?"Tanong ni Xander.

Mabilis akong tumalikod at pinahid ang magkasabay na dalawang butil ng luhang bumagsak sa aking mga mata.

Nasasaktan ako!

"Kahit na masakit,kumain ka pa rin."

Nag-angat ako ng tingin at nakita ko si Sean na seryosong nakapamulsang nakatingin sa akin.

Bumagsak muli ang aking mga luha.

Humakbang siya,kasunod nun ay hinawakan niya ako sa kanang palapulsohan at hinila.

"Sean?where are you taking her?"Xander asked.

Huminto si Sean at nilingon ang kapatid.

"Kung saan hindi siya masasaktan."

"What?"

"Just kidding,kakain lang kami sa labas.Enjoy your food.Let's go."sagot ni Sean sabay hila sa akin palabas.