1 hafta sonra...
Sabah güneşin ilk ışıklarıyla uyandım- demiyicem. Çünki daha çok erkendi. Alarmım çaldı ve söndürüp yorganı kafama kadar çektim. Bi 5 dakika daha yaaa...
Babannemin kapıyı çalıp içeri girmesiyle yorganı kafamdan indirdim. Gülümseyip yatağa oturdu ve saçımı okşadı.
"Hadi kuzum okula geç kalıcan. Kalk da kahvaltını yap güzel kızım."
"Babannem seni çok seviyom ya."
"Bende kuzum bende."
Yanağına öpücük kondurup yataktan kalktım. Babannemde aşağı inmişti. Üzerimi değişip saçlarımı topladım. Çantamıda alıp aşağıya indim. Babannem çayları süzüp getirdi. Kahvaltımı yaptıktan sonra ayakkabılarımı giyinip durağa doğru ilerledim. Okula vardığımda bahçede Egeyle Aryanın konuştuğunu gördüm. Beni görünce gülümsediler. Selamlaşdıktan sonra sınıfa çıktık. Sınıfa girdiğimde Kayra çoktan gelmişti. Beni gördüğünde hafifce gülümsedi. Şaşırmıştım. Neden gülümsediki şimdi? Bende sahte bi şekilde gülümseyip yerime geçtim.Ders bittikten sonra Aryayla kantine indik.Kahvelerimizi aldıktan sonra oturduk.
"Sen şu işi hall etdinmi?"
"Evet konuştum patronla sağolsun kabul etti senide. Bu gün istersen başlaya bilirsin."
"Kaçta başlar iş?"
Dedim kahvemden bir yudum alarak.
"Öğlen 3 gibi başlar. Akşam 8 gibi biter."
"Hmmm. Tamam o zaman okul çıkışı gideriz."
"Olur canım."
***
Okul çıkışı Aryayla birlikte kafeye gelmiştik. Soyunma odasına geçip üzerimizi değiştirdikten sonra patronun odasın çıktık.
"Arya bu etekler biraz kısa diyilmi?"
"Birazmı?"
"Tamam biraz diyil baya kısa bunlar. Her yerim açıkta kaldı resmen."
"Napıcaz? Giyinmek zorunluymuş. Mecbur yani başka işte bulamam. İş bulmak zor bu aralar."
"Sanki kafede diğilde barda çalışıyoruz. Sen takma işi falan. Bir kaç gün geçsin bunuda konuşur hall ederiz."
Gülümsedi ve kafasını salladı. Kapıyı tıklatıp içeri girdik. Patron beni görünce haddinden fazla süzüp sırıtarak bana baktı.
"Merhaba Mert bey. Bu size bahs ettiğim arkadaşım Zeynep."
Dedi Arya gülümseyerek.
"Zeynep hanım?"
Adam kirli sakallı gözleri renkli (mavi) 20 li yaşlarında biriydi.
"Buyrun?"
"Sizinle çalışmak çok güzel olucak."
Dedi ve sırıttı. Ne kadarda sırıtıyordu bu böyle pişmiş kelle gibi? Gözüm hiç tutmamıştı bu adamı. Eteğimi aşağı doğru çekiştitip duruyordum.
"Arya sen şu güzel bayanıda al aşağıya inin. Bu gün kalabalık olucak."
Mert denen herifin dediğiyle aşağı indik.
"Arya bu adamı hiç gözüm tutmadı."
"Benimde tutmuyor ama elimizde olan bu."
Dediğiyle gülümsedik. Arya mutfağa gitti.
Bende defteri elime alıp masalara doğru yürüdüm. İşlerimi hall edip biraz dinlenmek için oturdum. Aryada yanıma gelip bir bardak su içti. Elinin tersiyle alnımdaki teri sildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimde Sakladığım
Non-FictionÇoçukluklarında bir-birlerinden zorla ayrılan iki aşık arkadaş."Zeynep ve Kayra" Peki büyüdüklerinde bir-birilerini arayacaklarmı? Peki ya bir-bir-birlerini unutmuşlarsa? Zeynepe göre Kayra onu aramayı bırakmış ve unutmuş diye, o da Kayrayı aramakta...