1.0

10 4 0
                                    

1 hafta sonra

Alya'nın ameliyatına az kalmıştı 2 saat kadar. Bu saatlerde hastanede olması gerek biz lunaparkta eğleniyorduk ikimiz.

"Bebeğim bugün ayın kaçı?" Dedim mutlu gözükmeye çalışarak.

"10 Ocak neden bitanem?" Ah güzelim ya.

"Aaa benim bugün kan aldırmaya gitmem gerekiyordu. Benimle gelir misin?" Gözleri gülüyordu. Benimse yüzümde sahte bir gülümseme vardı.

"Sen korkuyor musun?"

"Yakalandık evet korkuyorum dalga geçmek yok ama söz mü?"

"Söz veriyorum."

"Hızlı olalım boş taxi vardır gel bakalım." Yürümeye başladık.

"Bişey diycem beni tanımadan 1 ay nasıl geçirdin tuhaf mıydı?"

"Tabi yani sonuç olarak 1 ay koca bir ay kimsin neden ben diye çok sordum kendime hatta bir kaç kez öğrenmeye elim gitmedi değil ama İyiki bekledim."

Taxi'ye binip hastaneye geldik bize narkoz verilecekti bunu bilmeme rağmen susuyordum. Hemşireler doktorlar herşey planlıydı.

"Elinizi uzatır mısınız?" Gözlerim dolmuştu.

"Hadi Çağan çocukluk yapma. İstersen benimde kanımı alsınlar."

"Siz çıkar mısınız bı saniye bişey söyleyeceğim." Hemşire direkt olarak çıktı.

"Alya bak baştan söylüyorum sakın beni unutma seni kendimden çok seviyorum kalbim bebeğim yaşama sebebim kadınım."

"Çağan abartma iyice çocuklaştın evlenirken de kan aldırıcaz evlenicez daha. Hem çocuklarımıza sen öğretmeyecek misin korkmamamız gerektiğini. Yorma insanları."

"Sen aldır ilk kanını olur mu?"

"Kabul ama elimi tutarsan." Korkuyordu.

"Kabul ve hastaneden çıkar çıkmaz Bakırköy deliler Hastanesi'ne gidicez ." Sadece göz kırptı

"Bakabilir misiniz." Kadın geldi.

"İlk benim kanımı alır mısınız?" Kadın kafasıyla onayladı.

Bana dönük sim siyah gözleri yavaş yavaş kapanıyordu. Alya'ya yaptıkları narkoz ağırdı yarın sabah anca uyanırmış.

Beni ameliyata aldılar. Narkoz canımı o kadar acıtmıştı ki hareket edebilecek gücüm kalmamıştı.

Yarın

"Günaydın bebeğim." Dedim titreyen sesimle.

"Çağan ne oluyor niye burdayım ben ve bize ne oldu."

"Yavaş be kızım makina değilim ben." Gülüyordum çünkü ikimizde sağlıklıydık.

"Niye sırıtıyorsun"

"Önce bir sakin ol. Ameliyat olduk ikimizde ak ciğer kanseri dendi ben sana bir akciğerimi verdim ama hâlâ yaşıyorum önemli birşey değildi babamlar dışarda istersen çağırıcam iyi hissediyor musun?"

(Arkadaşlar sigara içerek nasıl akciğerini verdiğini sorgulamayın kitap bu mantık yok)

"Niye yaptın ölsem ne olucaktı ya sen ölseydin." Dedi ağlayarak

"Güzelim gökyüzü her zaman mavi kalacak, papatyalar her zaman güzel kokacak ve ben her zaman seni sevicem."

Kelime sayısı:315

Aşk Cesaret İster /Texting/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin