Yazardan
2,5 ay kadar geçmişti ki Felix yeniden hastalanmıştı. Hyunjin onu hastaneye getirdi. Doktor yeniden ameliyata aldı onu. Hyunjin artık öleceğinden emindi. Çok dayanmıştı civcivi. Dakikalar sanki saatler gibiydi. Hyunjin ağlamaktan terlemişti. "Onu sevmek en iyi kararımdı" diye düşünüyordu. "Felix..." dedi kendi kendine, "O tam bir melekti... Benim meleğim...". Neden onu terketmek zorundaydı?
Saatler gibi geçen dakikalardan sonra doktor çıktı. O da mahvolmuştu. Yüzündeki ifadeden Felix'in ölmemesi için çok uğraştığı belliydi.
D:Anladın galiba...
H:Anladım... Anladım...
D:Çok çok özür dilerim... Hepsi benim hatam...
Hyunjin sustu. Haksız değildi onu teselli edemezdi. Ağlamaya devam etti. O gün en kötü gündü... Üstelik o gün doğum günüydü...
*7 ay sonra*
Hyunjin okuldan sonra eve değil mezarlığa koşuyordu...
H:Felix... Meleğim geliyorum!
O kadar hızlı koşmuştu ki nefes nefese kalmaktan ölecekti. Bir an "Keşke ölsem..." diye düşündü, "Ben bir zorbanın tekiyim onu da kaybettim amaçsız bir aptalım ben".
Mezarlıkta ezbere Felix'in mezarının başına geldi.
H: Felix aşkım ben geldim. Nasılsın? Seni çok özledim meleğim. Bak sana bir hediye getirdim.
Bugün Felix'in doğum günüydü. O da ona aldığı bileziği ve bir çiçeği getirmişti.
H:Al civcivim. Bunu sana almıştım hatırladın mı? Bak bu da en sevdiğin çiçek. Sana getirdim. Al bakalım. Doğum günün kutlu olsun meleğim...
Ağlıyordu. Evet ama mutluluktan... Çünkü biliyordu. Felix onu dinliyordu görüyordu.
Diğer mezardakiler ona şizofrenmiş gibi baktılar. Çünkü Hyunjin Felix"in mezarının üstüne yatmış onu okşuyordu. Gitmek istemiyordu.
H:Seni sonsuza kadar seveceğim Felix... Ölsende ölmesende...
Felix'den
Onu görüyorum... Duyuyorum da... Hediyesini hatırlıyorum. Teşekkür ederim kedicik. Bende seni çok seviyorum Hyunjin... Seni görsemde görmesemde... Ona sarılmak istiyorum... Onu öpmek... Sonsuza kadar onunla olmak...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I love you - Hyunlix
Mystery / ThrillerHyunjin ve Felix çok yakınlar... Ama felixin bir hastalığı var... Birbirlerinden hoşlanıyorlar ama söyleyemiyorlar...