part 4
********မိဘမဲ့ ကျောင်း၏ hallခန်းထဲတွင်
မန္တလေးမြို့မှ သူဌေးသူကြွယ် အချို့တို့နှင့်
စည်ကားနေလေသည်။
ပန်းချီလေလံပွဲက သိပ်ပြီး စိတ်ဝင်စားစရာ
မကောင်းပေမဲ့ ပရဟိတဆိုသော ခေါင်းစဥ်
အောက်ကို ရောက်ကာ နံမည်ကောင်း
လိုချင်၍ တက်ရောက်လာကြသူများလည်း
ရှိကြသည်။
စိုးလင်းလက်ပိုင် နဲ့ နေထက်ပိုင်မှာ
အဆင်ပြေသော နေရာတွင် နေရာယူကာ
ထိုင်လိုက်ကြသည်။
နေထက်ပိုင် လက်တွင်းမှာတော့
လေလံအတွက် ကဒ်ပြားလေးကို
ကိုင်ထားလေရဲ့ ။
" ဘာရှာနေတာလည်း ကိုကို "
စိုးလင်းလက်ပိုင် တမင်မေးလိုက်ခြင်းသာ။
အစည်းအဝေးရှိသည့် ကိုကိုက ဒီနေရာထိ
ရောက်လာတာ မမနီ လက်ချက်ကလွဲပြီး
တခြားသူရှိနိုင်ပါအုံးမလား ။
" ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး ပိုင် ဒီကဒ်ပြား
ပိုင်ယူထားလေ "
" ကိုကိုက အကြီးပဲ ယူထားပါ "
ပိုင့်မျက်လုံးလေးများကို ဝေ့ကာကြည့်နေမိသည်။ မမနီနှင့်သူ့ညီမဆိုသော
အမျိုးသမီးက ရှေ့ဆုံးက ခုံမှာ ထိုင်နေကြသည်။
ထိပ်ထားဝေ ဆိုသော အမျိုးသမီး
အကြည့်ချင်းဆုံမိ၍ ပိုင် ပြုံးပြလိုက်မိသည်။
" အလိုလေး ငါဘာတွေ လုပ်မိနေပါလိမ့် "
စိုးလင်းလက်ပိုင် တစ်ယောက် ကိုယ့်စိတ်ကိုထိန်းကာ လေလံပွဲကိုပဲ အာရုဏ်ထားလိုက်သည်။ ဒီပန်းချီကားက ပြပွဲနေ့ကတည်းက
သူမ သိပ်ကြိုက်တဲ့ ပန်းချီကား ။
သစ်တောကြီးတစ်ခုအတွင်းသို့ နေရောင်ခြည်
ထိုးဖောက်လာပုံကို သဘာဝကျကျ အနုပညာဆန်စွာ ရေးဆွဲထားသည်။
ကြည့်ရတာက တစ်မျိုးလေး စွဲဆောင်မှု
ရှိလေသည်။
သိပ်မကြာပါ လေလံပွဲ စတော့မည် ဖြစ်၍
announcer က စတင်မိတ်ဆက်လေသည်။
ကြွရောက်လာသော ပရိတ်သတ်အပေါင်းက
လက်ခုပ်သြဘာပေးကာ အခမ်းအနားကို
စတင် ဖွင့်လိုက်သည်။
ထိပ်ထားဝေ ဆိုသော အမျိုးသမီးက
စတိတ်စင်ပေါ် တက်ကာ ပန်းချီကားကို
လေလံတင်ရတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို
ပြောပြလေသည်။
YOU ARE READING
Her
Ficção Geralပိုင်ဆိုင်ရမှ အချစ်မဟုတ်ပေမဲ့ မောင်ကတော့ချစ်ပြီးရင် ပိုင်ဆိုင်ချင်တာပဲသိတယ်
