Yüzüne bakmadım. Yanıma yakınlaştı ve çenemden tutup yüzümü ona çevirdi
''Hey, Felix. İyi misin?'' dedi. Yaptığımdan utanmıştım bu yüzden birşey söylemeden ağlamaya devam ettim. Bana sarıldı ve sırtımı sıvazladı. Omzuna başımı dayamış, ağlıyordum. Sanırım daha deminki kıskançlık, aşk kıskançlığıydı. Bir anda JYP aradı. 'Stray Kids' isimli bir grubun çıkış yapacağını söyledi. Grubu Hyunjin'in arkadaşlarıyla yapmayı düşünüyormuş.
''Hey Hyunjin. Senin arkadaşlarınla bir grup kurmak istiyorum. Ne dersin?''
''Bir dakika'' ''Felix, sence kabul edeyim mi?''
''Olur..''
''Tamam. Kabul ediyorum.''
''Harika! Saat 16.30 gibi tanışma merasimi olucak. Hazırlanın.''
''Tamam.''
Daha solo bir konserimiz bile olmadan bir grup mu olacaktık? Saçmaydı.
''Daha iyi misin?''
''Sanırım.'' dedim kırılgan bir sesle. Sanırım grupta Bangchan da olacaktı.. Onunla nasıl anlaşacağımı bilmiyorum..
''Bence bir duş al. Kendine gelirsin. Sonrada hazırlanıp JYP'nin attığı konuma gideriz.''
''Tamam.'' Bana daha yakın davranmaya başlamıştı. Bu hoşuma gitmedi değil.. Duştan çıkınca bornozumla salona gidip su içmeye karar verdim. Hyunjin, kanepede oturuyordu. Bana baktı
''Hadi hazırlan. Çıkmamız için 15 dakikamız var.''
''Tamam.'' Yine emir verircesine konuşuyordu. Neyse. Güzel bir kombin seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hyunjin, aşağıda beni bekliyordu. İndim ve dışarıya çıktık. Arabasına bindik. Araba sürerken ekstra karizmatik duruşu, beni çok etkiliyordu. Geldiğimiz yer bir parti alanıydı. İçeriye girdik ve çocuklara bakındık. Bangchan, Hyunjin'i görünce hemen koluna girdi.
'' Hyunjin Oppa! Nasılsın?''
''Bırak kolumu Chris. Zaten Felix kolumda'' dedi ve beni kollarının arasına aldı. Heyecanlanmıştım.
Chan, bizi diğer çocukların yanına götürdü. Onları tanımayan tek kişi bendim bu yüzden biraz utandım. Oturduk ve konuşmaya başladık. Herkese ismimi söyledim, onlar da bana. Sonra Seugmin, atladı.
''DC oynayalımmı?''
-Olur -Olur -Bana uyar
Herkes böyle cevaplar verdi. Beni dinlemeden şişeyi çevirdiler. Hyunjin, Han Jisung'a soruyordu.
-D mi C mi -C -Minhoyu öp.
Han Jisung, bir süre Minho'ya baktı.
-Burada olmaz, terasta öperim. dedi.
Heykes 'UuUuUu' yapınca utandılar. Terasa giderlerken el ele olduklarını fark ettim. Hyunjin ve ben, gizlice ne yaptıklarını izlemek için terasa gittik. Kafamızı uzattığımızda Minhonun kıyafetinin olmadığını gördük. Jisung'un ise pantolonu ve boxer'i yoktu. Hayatımda ilk defa başkasının kalçalarıını görmüştüm. Islak sesler geliyordu. Hyunjin, tramva geçirmiş gibi olanları izliyordu.
''Ah Jisung- Ngh...''
Bu sesi duyduğum gibi kusacak gibi oldum. Hyunjin farketti. Kulaklarını ve gözlerimi kapattı. Yinede az çok neler olduğunu duyabiliyordum.
''Daha çok indir Minho!''
''Tamam Jisung- Ngh..''
Hyunjin'in kapatamadığı yerden yere baktığımda beyaz birşey vardı. Tanıdık geldi... En son ergenlik dönemimde penisimi okşarken içinden bu sıvı çıkmıştı.. Çok kötü zamanlardı... Diğerleri geldi ve hepsinin bir anda nefesi kesildi
''Nolmuş çocukla-...''
Hyunjin bunu sonlandırmalarını istediği için pat diye yanlarına gitti.
''YETER BE! GİDİN YATAK ODANIZDA SEVİŞİN. HASSAS OLANLAR VAR!''
Sinirli gözüküyordu. Jisung gerginlikle pantalonunu çıkardı ve hemen koşarak ayrıldı. Minho ise oonu takip etti. Seugmin kıskanmışa benziyordu. Oturup içkileri kafasına dikmeye başladı. Hepimiz olanlardan sonra çok şaşırmıştık.
''B-Bence hepimiz evlere dağılalım.''
''Evet..'' Sesimi çıkarmadın ve Hyunjin'i takip ettim. Aslında, benim takip etmeme gerek kalmadı. Beni kolumdan tuttu. Hayatımda yaşadığım en ilginç geceydi... Hyunjin, arabayı son hızla sürmeye başladı. Sinirli duruyordu. Bir süre sonra çok hızlandı.
''Hey- Hey Hyunjin- Hyunjin Yavaşla-'' Beni dinlemiyordu. Çok hırslı duruyordu.
''HEY HYUNJIN-''
///Hyunjin P.O.V/// Çok hırslıdyım. Jisung, Minho'yu benden çalmıştı. ONA AŞIK OLDUĞUMU BİLE BİLE NEDEN BUNU BANA YAPTI! HİÇBİRŞEY DUYAMIYORDUM. Çok hızlıydım ama bunu fark etmemiştim bile. Bir anda önümüze bir araba çıktı ve çarptım. Bilincim yeni yeni kendine geliyordu... Felix, baygın gibiydi... Çok kan kaybediyordu.. Ona seslenmeye çalıştım..
''Felix... Felix..'' Gerçektende baygındı.. Ne yapacağımı bilmiyordum.. Çarptığım araba kaçmıştı. Herhalde bilerek önüme kırdı... Ambulansı aramam lazımdı ama onlarla birlikte polis de gelirse diye tutuklanmaktan korktum. Son bir güç Felix'i kucağıma aldım. Evin önündeydik. Onu yatağına götürüp yatırdım. İlk yardım setinden bulabildiğim şeylerle hemen ona pansuman yaptım ve uyanmasını bekledim.
