BOBBY1545

1545 KARDEŞLER

Sabah olmuştu bile, kasvetli hava eşliğinde iğrenç bir his ile uyandım, Max hala uyuyordu .

Ayağa kalkıp yüzümü yıkadım saat 8:34 olmuştu, aynaya bakıp gülümsemeye çalıştım, o sırada kapı çaldı.

" Off Alex zamanımı şimdi "

Kapıyı sinirle açtım

Ama karşımda duran Alex değildi 2 kişi idi biri kız biri erkek.

" Ee merhabalar bir sorun mu var "

" Merhaba Bobby"

Dedi kız

Ardından erkek olan ise bir dosya uzattı

" Ben kavin dedi "

Kız ise

" Bende Chris "

Dedi

" Eeee anladım da siz kimsiniz "

O sırada arkamdan max gelmişti

" Ne oluyor Bobby bunlar kim? "

" Bende bilmiyorum"

Elimde duran zarfı açtım içinde birkaç yazı vardı okuyunca kahkaha atıcaktım neredeyse

" Siz ciddi misiniz siz ikiniz benim kardeşimsiniz ha "

" Bobby bak biliyorum inanması zor ama doğru seni aramak için çok çaba sarfettik"

Dedi chirs

Kapıya tutunarak

" Benim hiç kardeşim olmadı ki "

Max

" Bobby bence bunları hepimiz içeride konuşalım"

Hepsi içeri geçmişti, ben ise koltuğa oturarak olanları idrak etmeye çalışıyordum

Kavin

" Bobby bizde minecraft efsanesiyiz ben kavin1545"

" Bende chirs1545"

" Yani biz kardeşiz ha? Peki annem, babam, siz nasıl, ahh peki sakin "

" Bobby biz küçükken yani sen 6 aylıkken annemiz ve babamız öldü ben 1 yaşındaydım Chris de 3 aylıktı sonra biz bir şekilde ayrıldık, chirs ve ben beraber kaldık ama senin nereye gittiğini bilmiyorduk, seni çok araştırdık bir tane daha kardeşimizin olması bizim için çok mutluluk verici bir şeydi "

Dedi kavin

" Ben... Anladım "

Boşluğa bakarken bir damla yaş süzüldü gözlerimden, en sonunda tutamayıp hıçkıra hıçkıra ağladım, Max yanıma gelip bana sarıldı onu sımdıkı tuttum.

Bir süre sonra ayağa kalkıp Chris ve kavin a baktım bir anda onlara sarıldım, mutluluk ve hüzünün verdiği duygu ile daha da çok sıktım.

" Ben.. Ben çok mutluyum "

" Seni seviyoruz Bobby "

Dedi Chris

Hayatım boyunca unutamayacağım bir anıydı bu benim için..

Bölümün sonuna geldik kısa oldu biliyorum şu anlık aktifim

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere..