As Long As You Stay Here, Annyeongz

Cinq

Elindeki kaşığı yere düşürmesiyle çıkan ses ve o kapı açılma sesi bir oldu. Yujin panikle aşağıya indi ve eğilip kaşığı aldı. Aldıktan ve yerden kalktıktan sonra gördüğü ilk şey Wonyoung'un kızgın yüzüydü. "Sen ne yapmaya çalışıyorsun?!" diye kükredi. Yujin sesli bir şekilde yutkundu ve lafa sulu gözlerle başladı. Bahane bulması lazımdı.

"İçerisi çok havasızdı bende delikleri genişleterek hava akışını hızlandırmak istedim. Özür dilerim." Wonyoung kaşlarını çattı ve lafına laf kattı." Ben zaten sırf senin iyiliğin için taktırdım onları oraya ve senin yaptığına bak?!onlara ne kadar para ödedim ben haberin var mı??! " Yujin'in konuşmasına müsaade vermeden saçlarından tuttu ve kapıya doğru sürükledi. Kapıyı agresifçe açtı ve onu boş bir odaya götürdü.

"Soyun." dedi Wonyoung biraz daha medeni bir ses tonu ve yüz ifadesiyle. "Ne?" "Sana soyun dedim." Yujin şaşkın, bir o kadarda hüzünlü gözlerle ona bakıyordu. İçten bir nefes aldı. "Ne demek istediğinizi anlamadım.." Wonyoung hemen elini cebine götürdü. "Sana soyun dedim Yujin. Zor durumda bırakma beni." Yujin titreyen kafasını evet anlamında aşağı yukarı salladı. Başka bir seçeneği yoktu. "Bari ben soyunurken arkanızı dönseniz??" "Boş yapma ve soyun!"

Wonyoung ona bakıyordu. Arkasını dönmemek için ısrar ediyordu resmen. Yujin ise utançtan ölmek üzereydi. "Bi bu kalmıştı zaten." diye geçirdi içinden onun eski sevgilisi olmasına rağmen. Bir andan da isteksiz bir şekilde elleriyle tişörtün alt kısımlarını tutmuş yavaşça üste getiriyordu.

Sadece iç çamaşırları kalmıştı. Wonyoung Yujin'in vücudunu ciddi gözlerle süzdü ve ona doğru yaklaştı. "Seni yaramaz şey." diye mırıldandı Wonyoung bir yandan da Yujin'in saçını eline dolamıştı. Birden ikiside bir ses duydu. Wonyoung'un telefonu karşı ki odada çalıyordu. "Hassiktir.." diye söylendi Wonyoung. "Sabit kal Yujin. Ben şu telefona bakıp geleceğim. Kaçmaya çalışırsan neler olacağını biliyorsun." Yujin'in göz altları artık mosmor olmuştu. Başı ağrıyordu.

Wonyoung elini Yujin'in saçlarından çekti ve odadan büyük adımlarla çıktı. Yujin ise odayı keşfetmeye çalışıyordu. Soğuk, boş, beyaz ve hiç havalandırma yok. Tavandaki yoğun ışıklandırma sayesinde etrafında uçuşan yoğun toz bulutunu görebiliyordu. Galiba eskiden bu odayı bir depo olarak kullanıyordu Wonyoung.

Yujin köşeye geçti ve oturdu. Tam gözlerini kapatacaktı ki şiddetli ayak sesleri duyana kadar.

Bir bölümün daha sonuna geldikkk😭😭
Fic cokmu klise oluyor ya😔
48 goruntulenmeye ulasmisiz iyi iyi masallah
Hadi neyse öptüm babayyy