My Secret Sun

So Same and So Different

Όλα για σένα  απόψε μιλάνε όπου κοιτάξω η δίκη σου σκιά....Να σε ξεχάσω δεν γίνετε ΦΩΣ μου.... Στείλε ένα μήνυμα μόνο μια λέξη.... τόση απουσία η καρδιά πώς ν'αντέξει....ΠΟΣΟ Σ' ΑΓΑΠΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΕΣ, ΓΙΑΤΙΙΙ;;;
παίζει στο ράδιο του αυτοκινήτου ο Οικονομόπουλος και όπως ταξιδεύει το αυτοκίνητο έτσι και η σκέψη της ταξιδεύει κοντά του. Ταξίδι λοιπόν κάνει η Αρμονία με την μητέρα της την Αφροδίτη και την μητέρα του Αριάδνη για να τον επισκεφτούν στην Θεσσαλονίκη. Πρώτη φορά όπου η Αρμονία θα επισκεφτεί αυτήν την πόλη. Είχε ακούσει πως ήταν αρκετά όμορφη και πράγματι όταν έφτασε την εντυπωσίασε θετικά. Πηγαίνοντας στο σπιτι του όπου νοίκιαζε η μητέρα του αρκετά μεγαλύτερο με τουλάχιστον 2 δωμάτια και 2 μπάνια, με ολοκαίνουρια έπιπλα για να την διαμονή του έως ότου σταματήσει να φοιτά. Αρκετά συχνά τον επισκεπτόταν η μητέρα του στον τρίτο χρόνο των σπουδών του,  διότι ο ίδιος δεν προλάβαινε να πάει στο Τολο και διάβαζε ολημερίς. Βγαίνοντας για φαγητό και δείχνοντας τους την πόλη όσο βρίσκονταν εκεί, πάντα κρατώντας τους τύπους όπως του δίδαξε η μητέρα του από πολύ μικρή ηλικία και με αγώνα.  Έβγαινε και αρκετές φορές με τους φίλους του για ποτό χωρίς να την προσκαλέσει πράγμα το οποίο πέρα του ότι δεν της άρεσε δεν το περίμενε από έναν τέτοιων χαρακτήρα όπως ο δικός του. Δεν έδωσε σημασία αλλά τον κατανόησε σκεφτοντας πως ήθελε να βγει με του φίλους του αντροπαρέα,  και απλά προχώρησε. Δυστυχώς δεν κατάφερε να του προτείνει  να βρεθούν (μόνοι τους ) έστω για μια βόλτα στην φωτισμένη  πόλη  ώστε να του εκδηλώσει τα συναισθήματα της. Πέρασαν οι μέρες και η μητέρα με την κόρη έπρεπε να γυρίσουν πίσω, τους ευχαρίστησαν για την φιλοξενία και τους αποχαιρέτησαν. Η Αριάδνη (μητέρα του) κάθησε για λίγο ακόμα μαζί του, και βρίσκοντας την ευκαιρία να του επισημάνει το λάθος του που δεν προσκάλεσε έστω για μια φορά μετά από αρκετές εξόδους με τους φίλους του την Αρμονία. Καταλαβαίνοντας το λάθος χωρίς να το δείξει στην μητέρα του και με ένα απλό «εντάξει» της απαντά και αποσύρετε στο δωμάτιο του. Σκεπτόμενος ότι κάποια στιγμή θα βρει τον τρόπο να επανορθώσει και να εξηγήσει ότι το έκανε χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο και ότι απλά δεν το είχε σκεφτεί εκείνη την στιγμή. Ελαφρός απογοητευμένη αλλά και με το μυαλό ότι η δουλειά περιμένει απλά το άφησε να ξεχαστεί.
Πέρασαν ακόμα 2 χρόνια η Αρμονία είχε πλέον αρκετή δουλειά για να μπορεί να επιβιώσει μόνη της και μετακόμισε στο σπιτι του πατέρα της όπου είχε απο πολλά χρόνια πριν από την κληρονομιά της μητέρας του. Η Αφροδίτη (μητέρα της) και η Αλκηστις ( αδερφή της ) ζούσαν μαζί για λίγο ακόμα.
Η Αλκηστις είχε τελειώσει ψυχολογία και είχε έναν δεσμό από το λύκειο 13 χρόνια,  σύντομα θα μετακόμιζε και η ίδια μαζί του για να πάνε την σχέση στο επόμενο στάδιο εφόσον το ήθελαν και οι δυο. Η μητέρα τους χαιρόταν για τα παιδιά της που πέτυχαν και άρχισαν να ανοίγουν τα φτερά τους, πάντα τρυφερή και δοτική που ήταν ως άνθρωπος βοήθησε και βοηθάει ακόμα τις κόρες της ψυχολογικά μα και οικονομικά σε ότι χρειαστούν. Με μεγάλη υπομονή και θετικότητα ότι στραβό και να συνέβαινε πίστευε πάντα πως στο τέλος θα έρθουν όλα ευνοϊκά και πως για όλα υπάρχει κάποια αιτία όπου συμβαίνουν. Ακόμα και τα άσχημα.
   Αρκετά ταλαιπωρημένη, παρόλα αυτά που πέρασε στην ζωή της, ήταν και είναι μια ήρεμη δύναμη και τα θεμέλια του σπιτιού τους.
Η Αριάδνη ήταν η φίλη της Αφροδίτης, η οποία την λάτρευε σαν Θεό της, χαρακτηρίστηκα θυμόταν  η Αρμονία όσο ήταν παιδί μια φράση να της λέει η φίλη της μητέρας της,  μια στιγμή όπου σαν παιδί έκανε παράπονο για την μητέρα της και απαντώντας της η Αριάδνη μέσα από την ψυχή της για την φίλη της : Αρμονία μου,  η μάνα σου με αυτά που έχει περάσει, σε έναν τόσο  δαιμονισμένο κόσμο  με δαίμονες τριγύρω και η ίδια καταφέρνει να παραμένει  ένας Άγγελος  επεί  της γης, θα έπρεπε να την έχετε σαν βασίλισσα και χρυσό άγαλμα να φτιάξετε προς τιμή της. Η Αρμονία  το θεώρησε υπερβολικό μα τα μάτια της (Αριάδνης) την διέψευσαν.
       Ο Ηφεστιωνας θα γυρνούσε πίσω σε έναν μήνα για να επισκεφτεί τους ανθρώπους του μα και να δει και τους φίλους του.