sadece arkadaş olduğumuzu söylemek daha kolay. sevişen türden arkadaşlar, ama aşık olduklarında söylemeye korkuyorlar
kalbimde çiçekler var. diken yetiştiriyorlar ve bu acıtıyor.
ne zaman çevremde olsan sevişiyoruz ve
seni bir daha göremeyeceğim hak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕷️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌟
topjk bottomtae
düzyazı, texting.. ağırlıklı düzyazıdır
•••
ortamda süren muhabbet ve keyiften dolayı attığım kahkaham sönmeden koltukta jungkook'un yanına kendimi atarken hoseok'un dediği şeye gülmeye devam ediyordum.
"Hayır görmeniz lazımdı derse iki dakika geç kaldığı için profesör onu içeriye almadı, sınıfa önceden koyduğu eşyalarını da almasına izin vermedi. dedi ki 'onlar ders başlamadan önce sınıftaydı, burda olmaya hakları var sen çıkabilirsin.' üstüne blok ders yaptı ve jimin 2 saat kapıda bekledi."
tanrım gülmekten ölecektim. gülerken kaybettiğim yetimle jungkook'un üstüne daha da ağırlığımı verirken o yüzündeki sırıtmayla bana bakıp elini uyluklarıma yakın bir yere koyuyor ve sohbete geri dönüyordu.
jimin elindeki yastığı hoseoka atarken gülüşlerim biraz sakinlemiş ve derin nefesler almaya başlamıştım. sakinleşmem lazımdı gülmekten karnım ağrımıştı.
hoseok, jiminle dalga geçmeye devam ederken herkes kendi haline dönmüş ben kafamı arkaya, jungkook'un kolunu uzattığı koltuk başlığına dayamış gözlerimi kapatmıştım. yüzümdeki sırıtma silinmemişti çünkü burda olmaktan mutluydum.
dışarı çıkmaktansa en azından iki haftada bir yaptığımız hafta sonu kaçamaklarından birindeydik. arkadaş grubumla beraber samimice eğlenmek, oyunlar oynayıp saatlerce sohbet etmek beni huzurlu hissettiriyordu. yoğun üniversitesi hayatımızdan arada sırada böyle soyutlanıp dününü yarınını düşünmeden vakit geçirebilmek, genç olmanın tadını çıkarmak güzeldi.
