Eski hatıralar yaralar

52 8 7
                                    

Geldimmm masa 34 giray sende 45 de denizde."

Ben ezel milan hayatım bu restorantda yoğun marotonla geçiyor. Daha 21 yaşında olmama rağmen kendi ayaklarım üzerinde durmam gerek arada bazen soluklanmak istesemde pek mümkün olmuyor. Hasan ustanın verdiği tabakları hemen giraya teslim edip mutfağa geri girdim çıkış saatime sadece 30 dakika kalmışdı.genelde mutfakta takılsamda arada bizimkilere yardımada gidip müşterilerle  ilgileniyorum. Acaba diye geçirdim içimden annemle babam bu halimi görse bana ne derlerdi annem kız bu ne hal ben sana daha nazik şeyler giy demiyormuyum derdi babamda karışma kızıma nasıl rahat ediyorsa öyle giyinsin derdi.

"Hey kime diyorum ben deli kız."

Yanımın dürürülmesiyle daldığım düşüncelerden çıktım. Galiba yine hasan ustayı kızdırmıştık.

"Dalmışım ustam kusura bakma varmı yapılacak bişey."

"Salataların soslanıp masa 47 ye gitmesi gerek.çocuklar çok dolu sen götüresin artık. hafta sonu yine çok kalabalık oldu."

"Tamamdır hasan başkan sen yeterki kızma."

Salataları soslayıp önlüğümü çıkarıp masa 47 ye gittim. tabakları masaya bıraktım.

"Salatalar geldi başka bi isteğiniz varmı."

"Yok sağolun."

"Afiyet olsun."

Böyle kibar olan müşterileri seviyorum bazıları sanki lütfedercesine davranıp küstah tavırlarıyla sinirlerimi bozuyorlar. Denizin çok yoğun olduğunu görünce 2 masanın siparişlerini alıp melisaya verdim. Benim yerime artık o bakacaktı. Eşyalarımı alıp giraya haber verip çıktım.yorucu bi gündü ama eğer hedeflerime ulaşayım istiyorsam biraz zorluğa dayanmam gerekiyordu. Her ne kadar restorantda çalışsamda olmak istediğim meslek o değildi moda tasarımı okuyordum eve gidip yetiştirmem gereken çizimler var daha bari gitmeden markete uğruyayım diyip önüme ilk çıkan markete girdim 5 paket noodle ve biraz abur cubur alıp çıktım tamam kabul ediyorum sağlıklı değiller ama çok seviyorum. Eve geldiğimi farkedince üst kata çıkıp kapıyı açtım ve kendimi hemen içeri attım ortalığı en son kerimle biraz toplamışdık ev dağınık değildi. Elimdekileri mutfağa bıraktım üstüme sinen yemek kokusundan kurtulmak için hemen bir duş alıp mutfağa geçtim biraz sosyal medyada gezindikten sonra selini görüntülü aradım ve açmasını beklerken noodle suyunu koymaya yeltendim telefon hemen açıldı

"Naber ezoo başkan."

"İyidir selinim ne olsun uğraşıyoruz işte bende yeni eve geldim bi duş aldım şimdide yiyecek bişeyler hazırlıyordum senden naber."

"Bende annemle uğraşıyorum hatta bak geldi telefonu ona vereyim."

"Oy benim kuzummu aramış nasılsın kızım ama bak kızacam sana ha yinemi o sağlıksız şeyi yiyorsun sen hem gün boyu insanlara yemek yapar ana önüne düzgün 2 tabak yemek koymaz."

"Meryem sultan sakin ol napayım en erken yapabileceğim yemek bu bişey olmaz hem."

"Kızım ne zaman geleceksin bi daha buralara çok özledik seni."

"Meryem sultan biz nasıl anlaşmıştık ama hani böyle demek yokdu."

"Napayım kızım özlüyorum ama hem senin dersler nasıl."

"İyi gidiyorlar nasıl olsun işte idare  ediyoruz."

"Ezoo suyun taştı önündekini daha görmüyorsun sen."

"Kıskanma selin meryem sultan beni daha çok seviyor diye."

"Haklısın zaten selin kimki,varsa yoksa ezo."

"Selin sen yine kıskançlığamı başladın kızım."

"Hanımlar sizin sohbete doyum olmaz ama benim kapatmam lazım siz kavganıza devam edersiniz yine."

Selinin bu kışkançlıkları acaba ne zaman bitecek kaç yaşına geldi hala aynı düşüncelerimden sıyrılıp biraz masaya oturdum bu arada noodle da pişmişdi 10 dk içinde yiğip odama geçtim yapmam gereken çizimler vardı onların başına oturdum.bunlar son çizimlerimdi nerdeyse okulun bitmesine az bi zaman kalmışdı.ve ben mezun olacaktım. yaklaşık iki saat sonra çizimlerimde bitmişti yorucu işdi ama eğer istediğim mesleğe sahip olmaksa hedefim çalışmak şart.biraz evde bunaldığım için dışarı çıkmak istedim telefonuma baktığımda saat 10 a geliyordu bizim mahallede genelde bu saatde insanlar bahçelerde ve parklarda olduğu için korkmama gerek yokdu hava serin olduğu için üzerime hırkamı alıp gerekli şeyleri cebima attım ve evden çıktım.biraz yürüdükten sonra parktaki boş bi banka oturdum ve aklıma eskinin anıları geldikçe burukça gülümsedim.

                    10 yıl önce

"Anne nerde kaldın babamla beklemekten sıkıldık."

"Geldim kızım aa sen niye saçlarını toplamadın böyle dağınık duruyor."

"Anne öyle toka saçlarımı acıtıyor hem böyle daha güzelim demi baba."

"Doğru söylüyor kız yeşim hem bağlamasın benim kızım böyle daha güzel."

"Eh öyle olsun madem ben baba kız sizle baş edemiyorum."

Babamla gülüp çak bi beşlik yaptık ve arabaya bindik.babamım iş yemeğine bi restoranta gelmişdik allahtan ali abinin oğlu benle yaşıttı yoksa canım çok sıkılırdı.40 dakkalık bi yolun ardından restoranta gelmiş ve masaya orurmuşduk saçlarımla oynarken aklıma gelen şeyle gülümseyip ateşe döndüm.

" hey ateş baksana bi bana "

"Yine ne oldu be kızım 2 dk susumadın bi"

"Hiçtebikere ben sana bişey soracam."

"Ama son olacak bu yoksa dinlemem."

"Tamam söz bendeki değişikliği farkettinmi."

"Yoo ne değişikliği milan aynı sen işte sadece her gün dilin daha çok açılıyor."

"Ya ateş küsecem sana ya saçlarımı bu gün bağlamadım salık bıraktım farketmedin mi cidden."

"Hayır."

"Hem babam bana böyle daha güzelsin dedi sencede böyle daha güzelim demi."

"Sadece bir soruya cevap verecem dedim dahada bişey demem hem önüne dön yemeğini ye milan."

                     Günümüz

Elim istemsizce toplu olan saçıma gitmişdi.o günden sonra bi daha ne ateşi görmüşdüm nede saçlarımı bi daha açıp dışarı çıkmıştım. Silkelendim ve geçmişi düşünmekten hemen vazgeçtim,çünkü geçmişim benim kanayan yaramdı daha fazla düşünüp kendimi üzemezdim. Telefonum'dan saate bakınca 11'i geçtiğini gördüm ve hemen ayaklanıp eve geldim.Bu günlük bu kadarı bana yeterdi suyumu içip kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım ve aklımdan son bir düşünce geçti belki bir gün bir soru hakkım olur ve sana yine sorarım ateş saçlarım açıkken güzelmi...

                     Bölüm sonu
Evet arkadaşlar ilk defa wattpad'e kitap yazıyorum yazım hatalarımı maruz görün sizce nasıl bi bölümdü düşüncelerinizi benle paylaşırsanız çok sevinirim.umarım beğenmişsinizdir kitabı şimdiden teşekkürler.

Gelir misin?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin