1. Bölüm

43 3 2
                                    

🫧

02.30
Kahvemi alıp odama geldim ve yorganımın altına girip dizimi izlemeye devam ettim. Bitmesine daha 45 dakika vardı.Bazı sebeplerden dolayı başka bir şehire taşınmak zorunda kalmıştık.İzmir'deki arkadaşlarımı ve anneannemi çok özlüyordum. Ama bir daha oraya dönemeyeceğimizi düşündükçe içimden bir parça kopuyordu.Bugün yeni okuluma başlayacaktım. Dolabımın kulpuna astığım okul kıyafetlerime baktım ve laptopumun ekranını sertçe kapattım. Masama bırakıp tekrar yatağıma döndüm.Artık uyumam lazımdı.

08.00
Alarmın çalma sesiyle uyandım. Hemen kalkıp duş aldım ve üstümü giyindim. Mutfağa giderken Ahsen'in odasına girdim. Ama baktığımda yoktu.Sanırım erkenden Berk almış olmalıydı. Üniversitesi bitince evleneceklerdi ama Ahsen şimdiden Berk yüzünden okulu asmaya başlamıştı.

Suyumu doldurdum ve kendime hızlı bir sandviç hazırlayıp evden çıktım.Durağa doğru yürürken sandviçimi yemeye başlamıştım.Yanımdan insanlar koşarak bir yerlere yetişmeye çalışıyorlardı.

Birkaç dakika sonra otobüsüm geldi.Çok geçmeden okula vardım.Daha kapısından girmeden karşı kaldırımda durup birkaç saniye okula baktım.Evet ,burası artık yeni okulumdu.Yeni arkadaşlarım olacaktı,gülecektim ağlayacaktım.Ve en önemlisi de umarım istediğim gibi derslerime odaklanırım. Geçen senem berbat geçmişti.

Okulun kapısından girdim ve büyük bahçeyi geçip içeri girdim. Yüksek tavanlar ve boydan boya camlar beni karşılıyordu. Danışmaya rehberlik servisini sordum ve gösterdiği yerden gidip soldan 3. odaya girdim. Melike Öğretmen ile kitaplarımı alıp koridordaki boş bir kilitli dolaba koydum.Dolapların karışındaki sınıfı gösterip "İşte sınıfın burası ."dedi .Kapıda yazan 12-C yazısına uzun uzun baktım.Melike Öğretmen'in koluma dokunması ile kendime geldim.Derin bir nefes alıp içeri girdim. Erkekler bir köşede oturmuş konuşuyorlardı. Kızlar da cam kenarında sohbet edip telefonlarından birbirlerine bir şeyler gösteriyorlardı.
Sınıfa doğru gülümseyerek baktım ve "Merhaba." dedim. Uzun kıvırcık kızıl saçlı bir kız gülümseyerek yanıma geldi ve elini uzattı.

"Selam güzellik.Ben Erna."

"Merhaba ben de Dennis. Memnun oldum." dedim gülümseyerek.

"Siz tanışın yeni arkadaşınızla.Benim birkaç işim var.Bir sürü yeni öğrenci geldi bu yıl.Onlara bakmam lazım." diyip göz kırptı Melike Öğretmen ve sınıftan çıktı.

"Çok değişik bir ismin var. Yabancı mısın?"

"Hayır,Türk'üm.Fakat Chicago'da doğdum." diye yanıt verdim.

"Vay be.Duydun mu Robert?Dennis de senin gibi." dedi erkeklerin olduğu tarafa dönerek.

Uzun boylu kahverengi saçlı,yeşil gözlü bir erkek yanımıza geldi.

"Merhaba ,ben Robert. "dedi elini uzatarak.Ve yine gülümseyerek elini sıktım.

"Ben de Dennis.Memnun oldum."dedim.Gerçekten çok yumuşak ve etkileyici sesi vardı.Gözlerime çok derin bakıyordu.Uzun süre ellerimiz ve gözlerimiz beraberdi.Yalandan öksürdüm ve elimi yavaşça çektim.

"Sınıftaki her yer dolu.Erna da erkek arkadaşı Mert ile oturuyor.İstersen benim yanıma oturabilirsin." dedi.

Erna'ya baktım o da gülümseyerek başıyla onayladı.

Ortalarda 3. sıraya geçtik ve oturduk.

"Ee Dennis. Senin buraya gelme sebebin nedir?Yoksa sen de benim gibi kaçak mısın?"dediğinde gözlerimi kocaman açtım. Bu halime güldü ve ekledi. "Şaka yapıyorum tabii ki kaçak değilim.Uzun yıl oldu buraya geleli."deyince derin bir oh çektim.Güzel gülümsemesiyle tekrar güldü. Gözlerini gözlerimden bir saniye bile ayırmıyordu.

"Dediğim gibi Amerika'da doğdum.Ailem oraya gezmek için gitmişti. Fakat ben doğunca bir süre daha kaldık. Babam Amerika'da bir iş buldu ve yerleştik. Ben ilkokulu bitirince de geri Türkiye'ye döndük.Peki sen ne zaman geldin ?"

"Ben de ilkokulu bitirince geldik."

"Hangi eyaletteydin?"

"İnanamayacaksın ama ben de Chicago'daydım." dedi.

"Bir saniye hangi ilkokuldaydın?"

"Hawthorne"

"Gerçekten mi?"dedim gözlerimi açarak.

"Evet. Ben de oradaydım deme."

"Ben de oradaydım" deyince gülmeye başladık.

"Dersin başlamasına daha 20 dakika var istersen aşağıya inip kahve içelim."

"Tabii neden olmasın."

Çantamdan cüzdanımı alırken elimi tuttu. Gözlerime bakarak "Lütfen,bu sefer benim ısmarlamama izin ver." dedi. İstemeye istemeye kabul ettim. Beraber aşağıya indik ve okuldan çıkıp sokağın sonundaki kafeye gittik. Kahvelerimizi sipariş ettik ve karton bardakları elimize alıp okula doğru yürümeye başladık.Yeni tanıştığım bir insana bu kadar güvenmem normal miydi?Galiba güven sorunlarımı yavaş yavaş aşıyordum. Sohbet ederek yavaş adımlarla okula girdik.

Lavabonun nerde olduğunu sordum ve parmağıyla işaret etti.Teşekkür edip lavaboya yöneldim.

İçeri girip elimi yüzümü yıkadım.Sıcak basmıştı ve kıpkırmızı olmuştum."Kızım kendine gel,ne oluyor böyle?Ne çabuk unuttun Gökhan'dan yediğin darbeyi.HE DUMPED YOU! He cheated on you!"Gözlerimin dolmasına izin vermeden tekrar yüzümü yıkadım ve lavabodan çıktım.

Kapının yanında duvara yaslanmış beni bekliyordu Robert.Beni görünce dikleşti ve gülümsedi.

"Belki sınıfı bulamazsın diye beklemek istedim."

"Çok teşekkür ederim."

Beraber tekrar sohbet ederek sınıfa girdik .Tam yerimize oturduğumuzda öğretmen içeri girdi. Gözlüklerinin üstünden sınıfa baktı ve beni fark etti. Onunla da tanışınca hemen derse başladı. Sırasıyla tüm dersleri atlattık ve öğle arası geldi. Robert kulağıma yaklaşıp" Şimdi beden eğitimi var.Yanında yedek kıyafet var mı?" diye sordu. Ders programını bilmediğim için getirmemiştim. Hayır anlamında başımı salladım.

"İstersen Melike Öğretmen'in yanına git ve eşyalarının olmadığını söyle. Evin yakınsa gitmene izin verecektir.Ama eğer evin yakın değilse de yakın de. Ben seni bırakırım."

"Peki sen nasıl çıkacaksın okuldan?" diye sordum.

"Güvenlik abi çıkmalarıma alıştı artık sorun olmaz.Acele etsen iyi olur.1 buçuk saat içinde gidip gelmemiz gerekiyor."

Telefonumu alıp Robert ile rehberlik servisine gittik. Dediği gibi izin verdi.Beraber okuldan çıktık ve Robert'in arabasına bindik. Evim 15 dakika uzaktaydı. Gelince eve aşağıda beklemesini ve hemen döneceğimi söyledim. Hızlıca asansöre binip 8. kata çıktım.Anahtarımı çıkarıp içeri girdim.Girmemle arkamda bir beden ve boğazımda bir bıçak hissettim. Kim olduğunu anlamam uzun sürmedi . Koku çok tanıdıktı:Gökhan

🫧

A'râfHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin